Wyjaśnienie: Jak Kalkuta 8 Theatre Road gościł pierwszy rząd Bangladeszu

Chociaż rola indyjskich sił zbrojnych i byłej premier Indiry Gandhi w wyzwoleniu Bangladeszu jest dobrze znana, często zapomina się o tym, jak Kalkuta zapewniała istotne wsparcie w walce, gdy służyła jako stolica na wygnaniu pierwszego rządu tymczasowego powstającego narodu. .

Pomnik w Mujibnagar Memorial Monument and Complex przedstawiający podpisanie pakistańskiego instrumentu kapitulacji. (Źródło: Wikimedia Commons)

26 marca br., kiedy Bangladesz obchodzi 50. rocznicę powstania, premier Narendra Modi przebywa w kraju, aby wziąć udział w obchodach.

Chociaż rola indyjskich sił zbrojnych i byłej premier Indiry Gandhi w wyzwoleniu Bangladeszu jest dobrze znana, często zapomina się, jak miasto Kalkuta zapewniało istotne wsparcie w walce, gdy służyło jako emigracyjna stolica rodzącego się narodu. pierwszy rząd tymczasowy.

Rola Indii w tworzeniu Bangladeszu

W pierwszych wyborach powszechnych w Pakistanie w 1970 r. Szejk Mujibur Rahman Partia Awami League z Pakistanu Wschodniego uzyskała absolutną większość. Po tym, jak przywódcy pakistańscy nie uhonorowali wyniku wyborów, doprowadziło to do krwawej wojny domowej, a szejk Mujib ogłosił niepodległość Bangladeszu od Pakistanu 26 marca 1971 r.

Deklaracja zbiegła się w czasie z bezwzględnym pokazem brutalności ze strony pakistańskiego wojska, w którym czołgi wytoczyły się na ulice Dhaki, a kilku studentów i intelektualistów zostało zabitych. Według różnych szacunków liczba ofiar śmiertelnych wynosi od 300 000 do 3 000 000, podczas gdy liczba zgwałconych kobiet wynosi od 200 000 do 400 000.

W tym burzliwym okresie Indie zapewniły Bangladeszowi walkę o wolność moralną, militarną i dyplomatyczną. Mukti Bahini, bengalski oddział partyzancki, był szkolony w obozach w Indiach, a rząd premier Indiry Gandhi pracował nad zwróceniem uwagi świata na ludobójstwo, które miało miejsce. Podczas kryzysu Indie zaopiekowały się ponad 1 crore bengalskich uchodźców.

W tym czasie Kalkuta stała się de facto stolicą tymczasowego rządu Bangladeszu.

Jak Kalkuta stała się gospodarzem rządu Mujibnagar

26 marca 1971 r. pakistańskie wojsko aresztowało szejka Mudżiba i przetrzymywało go w Pakistanie Zachodnim do końca wojny. Od tego momentu aż do porażki Pakistanu walka o niepodległość Bangladeszu była prowadzona przez bliskich powierników Mudżiba.

17 kwietnia, w pobliżu granicy z Indiami w Baidyanathtala we wschodnim Pakistanie, wybrani członkowie parlamentu Awami League z wyborów w 1970 r. zaprzysiężili tymczasowy rząd Bangladeszu. Pod nieobecność Szejka Mudżiba kierował nim Syed Nazrul Islam jako pełniący obowiązki prezydenta i kierowany przez Tajuddina Ahmada jako premiera. Pozostali członkowie pięcioosobowego gabinetu to Mansur Ali (Finanse), Khandaker Moshtaque Ahmad (Minister Spraw Zagranicznych i Prawa) oraz Qamaruzzaman (Home). Pułkownik M.A.G. Osmani służył jako dowódca naczelny Mukti Bahini.

Rząd tymczasowy zmienił nazwę Baidyanathtala na Mujibnagar i od tego czasu znany był jako Rząd Mujibnagar.

Przez dziewięć miesięcy ten rząd na uchodźstwie funkcjonował przy Theatre Road 8 w Kalkucie, która służyła również jako kwatera główna wojenna Bangladeszu. Tak się złożyło, że w tym samym miejscu urodził się Aurobindo Ghose, słynny filozof i duchowy przywódca z Bengalu.

Według agencji Daily Star z Bangladeszu, Theatre Road była centrum wszystkich działań rządu w czasie wojny i była miejscem, w którym podejmowano doniosłe konferencje i decyzje pomimo strachu przed pakistańskim komandosem i atakami lotniczymi.

Sekretarz Tajuddina Ahmada, Faruq Aziz Khan, napisał wiosną 1971: A Center Stage Account of Bangladesh War of Liberation (2014). Premier miał mały pokój biurowy nie większy niż 10'x10'. Niewielki stolik sekretariatu i kilka krzeseł to wszystkie meble, jakie posiadało biuro premiera. Żelazna skrzynia i stalowa szafka zajmowały większość przestrzeni tego małego pokoju… Za tym pokojem znajdował się większy pokój o wymiarach około 25'x20', który był sypialnią premiera z salonem i jadalnią, wszystko połączone w jednym.

Drugie skrzydło budynku, w którym znajdowały się prawie podobne lokale, zajmował głównodowodzący armii płk M.A.G. Osmani, podczas gdy górne piętro było zajmowane przez niektórych M.N.As i MPs jako rodzaj hostelu. Mieściły się w nim także biura pełniącego obowiązki prezydenta Syeda Nazrula Islama, ministra finansów M. Mansoora Alego i ministra spraw wewnętrznych Qamruzzamana, pisze Khan.

W 1975 r., wkrótce po uzyskaniu niepodległości przez Bangladesz, zamordowano szejka Mujib, podobnie jak czterech z pięciu członków gabinetu Mujibnagar – Tajuddin Ahmed, Nazrul Islam, Mansur Ali i Qamaruzzaman. Jedynym ocalałym pozostał Khandaker Moshtaque Ahmed i zmarł w 1996 roku.

W późniejszych latach Kolkata Theatre Road została przemianowana na Shakespeare Sarani, a rozległa działka pod numerem 8 od tego czasu mieści Aurobindo Bhavan.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: