Wyjaśnienie: Co umowa Air India oznacza dla rządu, Tata Group

Transakcja z Air India: sprzedaż narodowego przewoźnika podkreśla zaangażowanie rządu w dezinwestycje, ale nadal pozostawia go ze znacznym zadłużeniem. Dla Tatasa jest to kwestia emocjonalna — a także długoterminowy zakład biznesowy.

Sprzedaż Air India prywatnemu graczowi szykowała się od dłuższego czasu. (Ekspresowe zdjęcie: Amit Chakravarty)

W piątek rząd ogłosił decyzję o: sprzedać cały swój udział w Air India (AI), a także udział AI w dwóch innych podmiotach — Air India Express Ltd (AIXL) i Air India SATS Airport Services Pvt Ltd (AISATS).

Dlaczego sprzedano Air India?

Sprzedaż Air India prywatnemu graczowi szykowała się od dłuższego czasu. AI została założona przez Tata Group w 1932 roku, ale w 1947 roku, gdy Indie uzyskały niepodległość, rząd kupił 49% udziałów w AI. W 1953 r. rząd wykupił pozostały pakiet, a AI została znacjonalizowana.

Przez kilka następnych dziesięcioleci narodowy przewoźnik dominował na indyjskim niebie. Jednak wraz z liberalizacją gospodarczą i rosnącą obecnością prywatnych graczy dominacja ta została poważnie zagrożona. Również ideowo rząd zarządzający linią lotniczą nie do końca posługiwał się mantrą liberalizacji.

Do 2007 r. AI (które latało na trasach międzynarodowych) zostało połączone z krajowym przewoźnikiem Indian Airlines w celu zmniejszenia strat. Ale jest to oznaka tego, jak kiepsko zarządzała linia lotnicza, że ​​od 2007 roku nie przynosiła żadnych zysków.

W rzeczywistości od 2009-10 rząd (i pośrednio podatnik) wydał ponad 1,1 rupii lakh crore, aby albo bezpośrednio odrobić straty, albo zaciągnąć na to pożyczki. W sierpniu 2021 r. dług AI wynosił 61 562 crore rupii. Co więcej, każdego dodatkowego dnia, w którym sztuczna inteligencja działa, rząd traci 20 crore rupii — lub 7300 crore rupii rocznie.

Dlaczego nie został sprzedany wcześniej?

Pierwsza próba zmniejszenia udziału rządu – dezinwestycji – została podjęta w 2001 roku za ówczesnego rządu NDA. Ale ta próba – sprzedaży 40% udziałów – nie powiodła się. Ponieważ opłacalność prowadzenia sztucznej inteligencji pogarszała się z każdym rokiem, było jasne dla wszystkich, w tym dla rządu, że prędzej czy później rząd będzie musiał sprywatyzować linię lotniczą.

W 2018 roku, podczas swojej pierwszej kadencji, rząd Narendry Modiego podjął kolejną próbę sprzedaży pakietu rządowego – tym razem 76%. Ale nie wywołało to ani jednej odpowiedzi.

Ostatnia próba rozpoczęła się w styczniu 2020 r. i choć lotnictwo jest jednym z sektorów najbardziej dotkniętych pandemią, rządowi udało się w końcu sfinalizować sprzedaż.

Jak więc tym razem udało się to zrobić?

Były dwie główne przeszkody.

Po pierwsze, sam fakt, że rząd zachował częściowy udział. Innymi słowy, dopóki rząd utrzymywał pewien udział w sztucznej inteligencji, prywatni gracze nie wydawali się zainteresowani. Dzieje się tak dlatego, że sama idea własności rządu, nawet jeśli była to zaledwie 24%, sprawiła, że ​​prywatne firmy zastanawiały się, czy miałyby swobodę operacyjną niezbędną do odwrócenia tak dużych przynoszących straty linii lotniczych. W przeciwieństwie do wszystkich poprzednich prób, tym razem rząd wystawił na sprzedaż 100% swoich udziałów.

Po drugie, sama góra zadłużenia w księgach AI, nie wspominając o bieżących stratach. W przeszłości rząd oczekiwał od oferentów, że wraz z linią lotniczą spłacają pewną kwotę długu. Takie podejście nie zadziałało. Tym razem rząd pozwolił oferentom decydować o wysokości długu, jaki chcą odzyskać. Te dwa czynniki zrobiły różnicę.

Jakie znaczenie ma ta sprzedaż?

Z perspektywy rządu można na to spojrzeć na dwa sposoby.

Po pierwsze, podkreśla zaangażowanie premiera Modiego w zmniejszanie roli rządu w gospodarce; może twierdzić, że uratował podatników od płacenia za codzienne straty AI. Biorąc pod uwagę historyczne trudności związane z dezinwestycją w sztuczną inteligencję lub w ogóle z dezinwestycją (patrz tabela), jest to znaczące osiągnięcie.

Jednak czysto pod względem finansowym umowa nie oznacza tak dużego kroku w kierunku osiągnięcia celu rządu w zakresie dezinwestycji w bieżącym roku. Co więcej, z całkowitego długu AI w wysokości 61,562 crore Rs, Tatas zadba o 15,300 crore Rs i zapłaci rządowi dodatkowe 2700 crore Rs w gotówce. To pozostawia 43 562 crore rupii długu. Aktywa pozostawione rządowi, takie jak budynki itp., prawdopodobnie wygenerują 14 718 crore rupii. Ale to nadal pozostawi rządowi dług w wysokości 28 844 crore rupii do spłacenia.

Można więc argumentować, że gdyby rząd dobrze zarządzał sztuczną inteligencją, mógłby osiągać zyski i spłacać długi — zamiast sprzedawać linię lotniczą (która może przynosić zyski) i nadal mieć duże zadłużenie.

Z perspektywy Tatasów, poza emocjonalnym aspektem odzyskania kontroli nad linią lotniczą, którą założyli, przejęcie AI to długoterminowy zakład. Oczekuje się, że Tatowie zainwestują znacznie więcej niż to, co zapłacili rządowi, jeśli ten zakład ma dla nich pracować.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Podziel Się Z Przyjaciółmi: