Wyjaśnienie: Dlaczego Korea Południowa i Chiny walczą o kimchi?

Pikantna sfermentowana marynata, kimchi, stworzyła trochę goryczy w stosunkach handlowych między Chinami a Koreą Południową.

Korea Południowa przeznaczyła znaczne środki na promocję kimchi w kraju i za granicą. (Zdjęcie: Wikimedia Commons)

W zeszłym tygodniu Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, globalna organizacja normalizacyjna z siedzibą w Szwajcarii, wydała nowe przepisy dotyczące wytwarzania, transportu i przechowywania pao cai, solonej i sfermentowanej przyprawy warzywnej z chińskiej prowincji Syczuan. W dokumencie stwierdzono, że przepisy nie dotyczą kimchi, pikantnej fermentowanej marynaty pochodzenia koreańskiego, zwykle przygotowywanej z kapusty.

Jednak chińskie media ogłosiły tę wiadomość, klubując pao cai z kimchi, z Czasy globalne , państwowego nacjonalistycznego tabloidu, który nazywa to międzynarodowym standardem dla przemysłu kimchi kierowanego przez Chiny.

Jak zareagowała Korea Południowa?

Koreańczycy uznali twierdzenie chińskich mediów za naruszenie ich dziedzictwa kulturowego. Zabrali się do mediów społecznościowych, aby podzielić się swoim oburzeniem i oskarżyli Chiny o plagiat. Chińscy użytkownicy odpowiedzieli, argumentując, że Chiny są wiodącym producentem kimchi na świecie i mają do niego prawo.

Ministerstwo rolnictwa Korei Południowej wydało oświadczenie, w którym stwierdziło, że nie należy mylić pao cai z kimchi, którego standaryzacja została cofnięta w 2001 roku przez ONZ.

Jak ważne jest kimchi dla Koreańczyków?

Ryż i kimchi (również pisane gimchi) to podstawowe danie na półwyspie, a zarówno Korea Północna, jak i Południowa namaściły marynowany preparat jako swoje narodowe danie.

Nie będzie przesadą stwierdzenie, że kimchi jest jednym z filarów koreańskiej tożsamości. Wraz z muzyką pop i telenoweli jest jednym z najbardziej znanych towarów eksportowych kultury Korei Południowej. Kimjang (lub gimjang), tradycyjny proces przygotowywania kimchi, został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO w 2013 roku.

Korea Południowa przeznaczyła znaczne środki na promocję kimchi w kraju i za granicą, zakładając Światowy Instytut Kimchi i Koreańskie Stowarzyszenie Kimchi w celu dalszych badań i innowacji w branży oraz Koreański Instytut Badań nad Żywnością w celu zbadania wartości odżywczej i leczniczej kimchi i potwierdzają od dawna pielęgnowane przekonania o tym, że jedzenie może leczyć niemal każdą dolegliwość.

W Seulu znajduje się nawet muzeum o nazwie Kimchikan, które umożliwia zwiedzającym szybki przegląd 1500-letniej historii jedzenia i zapoznaje ich z prawie 180 regionalnymi odmianami. Śledź Express wyjaśnione na Telegramie

Również w wyjaśnionym | Prawo Korei Południowej, które pozwala gwiazdom K-popu, takim jak BTS, odroczyć służbę wojskową

Czy jest coś więcej w tej sprzeczce?

Napięcia między Chinami a Koreą Południową dotyczące kimchi są zakorzenione w stosunkach handlowych między dwoma sąsiadami. Korea Południowa od wielu lat uzupełnia swój krajowy popyt na kimchi, importując coraz więcej kimchi wyprodukowanych w Chinach. Według raportu opublikowanego w 2014 roku w Finance and Development, opublikowanego przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), trend ten rozpoczął się w 2003 roku, ponieważ chińskie kimchi było tańsze.

Nawet w miarę wzrostu popytu krajowego, zwłaszcza w restauracjach, coraz mniej gospodarstw domowych robiło własne kimchi. Z raportu World Institute of Kimchi z 2017 roku wynika, że ​​prawie 90 procent kimchi serwowanych w restauracjach pochodziło z Chin.

Sprawę komplikował fakt, że w 2012 roku Chiny zaostrzyły przepisy dotyczące importu produktów marynowanych, a południowokoreański eksport kimchi do Chin drastycznie spadł, gdyż nie spełniał nowych standardów. Nawet po ustępstwie dotyczącym kimchi, kiedy Chiny zgodziły się na zniesienie ceł na żywność podczas podpisywania umowy o wolnym handlu z Koreą Południową w 2015 r., koreański handel kimchi nie mógł się ożywić.

Według raportu MFW Chiny wykluczyły również Koreę Południową jako głównego eksportera kimchi do Japonii, kolejnego bardzo ważnego rynku dla produktów spożywczych.

W rzeczywistości międzynarodowa standaryzacja, którą kimchi otrzymało w 2001 roku, miała swoje korzenie w innym konflikcie handlowym między Koreą Południową a Japonią. W Culinary Nationalism in Asia (2019) historyczka żywności Katarzyna J Cwiertka zauważa, że ​​wojna Kimchi między dwoma narodami rozpoczęła się w 1996 roku, kiedy Japonia zdecydowała się na określenie kimuchi (japońska wymowa kimchi) jako jednego ze swoich oficjalnych produktów spożywczych na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie.

Do tego czasu japońsko-koreańskie stosunki handlowe były już pod presją, ponieważ Japonia była już zaangażowana w eksport japońskiej „natychmiastowej” wersji kimchi, której brakowało charakterystycznego smaku pochodzącego z procesu fermentacji. W odpowiedzi Korea Południowa złożyła sprawę do Codexu, argumentując, że istnieje potrzeba ustanowienia międzynarodowego standardu kimchi, który został oficjalnie przyjęty 5 lipca 2001 r., pisze.

Cwiertka dodaje, że to właśnie standaryzacja kimchi doprowadziła do wzrostu chińskiej produkcji kimchi, mimo że wygenerowała tylko niewielką dodatnią marżę dla Korei Południowej.

Nie przegap Objaśnionego | Prawo Korei Południowej, które pozwala gwiazdom K-popu, takim jak BTS, odroczyć służbę wojskową

Podziel Się Z Przyjaciółmi: