Rekompensata Za Znak Zodiaku
Podstawa C Celebryci

Dowiedz Się Kompatybilności Za Pomocą Znaku Zodiaku

„Za garść nasion gorczycy” pokazuje, dlaczego opowiadanie w języku malajalam jest niezmiennie obciążone politycznie

Rzut oka na wiele światów, które zderzają się w tych apokaliptycznych czasach w tłumaczeniu zbioru opowiadań

Garść nasion gorczycy: zbiór opowiadań E Santhosh Kumar

Ostatnio miałem okazję przetłumaczyć opowiadanie E Santhosha Kumara „Ziarna duże jak jajka” (nie w tej kolekcji). Jego gołym okiem wpatrywanie się w okropne rzeczy dziejące się w małej wiosce – metafora mrocznych czasów, w których żyjemy – zdmuchnęłoby wiatr z wrażliwego czytelnika. Dlatego, kiedy otrzymałem obecną kolekcję do recenzji, byłem bardziej niż podekscytowany.







„Za garść nasion gorczycy” to 12 opowiadań, napisanych na przestrzeni dwóch dekad. We wstępie Kumar zauważa, że ​​nowi pisarze wnoszą ze sobą nowe światy i że 12 historii to 12 różnych światów. Wyjaśnia, dlaczego opowiadanie w języku malajalam jest niezmiennie obciążone politycznie i wskazuje, że świat zmienił się pod koniec lat 80. i na początku lat 90., a lewicowe partie Kerali nie były w stanie zinterpretować go publicznie, a praca została pozostawiona fikcji pisarze.

Pierwsza opowieść „Wzgórza, gwiazdy” wskazuje na tajemnicę kondycji ludzkiej, w której losy przeplatają się z przypadkowymi wydarzeniami. Los gra swoją rękę w najbardziej nieoczekiwany sposób, ujawniając się poprzez świadome ludzkie działania — psoty małego chłopca, ich nieprzewidziane, śmiertelne konsekwencje, gdy starsza pani jest spóźniona w drodze do szpitala i jego skrucha. Zaniedbywanie przez starego człowieka umierającej żony z powodu jej chorobliwych napadów złości i współczucia; uzdrawiające współczucie ojca chłopca — wszystkie te elementy łączą się, tworząc dziwne katharsis. Dzieje się to pod czujnym okiem trzech gwiazd na niebie, patrzących w dół na trzy domy w sąsiedztwie, w którym mieszkała rodzina chłopca.



„Light Years” opowiada o niewidomej kobiecie, Kamali, która wraz z męskim przyjacielem wybiera się w potajemną podróż zakochanych. James jest w konflikcie ze swoją żoną Elżbietą, podczas gdy Kamala wydaje się rozstać ze swoim mężem Nandanem, dla którego jednak wydaje się tęsknić za każdym razem, gdy ona i James są razem, nawet gdy są w łóżku. Później mówi Jamesowi, że Nandan rozstał się z nią dopiero po śmierci. James jest wredny i oddalony o lata świetlne od jej świetlistej duszy; robi nagie zdjęcia nieszczęsnej niewidomej kobiecie, prawdopodobnie z zamiarem jej szantażowania. Niesamowicie to wyczuwa i zręcznie udaremnia jego próbę. Zło ma wiele odcieni, a złość człowieka nie zna granic.

Nasze czasy są tak złe, że autobiografia Gandhiego „Moje eksperymenty z prawdą” nie nadaje się do przewodnictwa młodszym pokoleniom i coś, być może zatytułowane „Ewangelia według diabła”, powinno zostać napisane. Ta rada została udzielona przez sadhu w tytułowej historii młodemu współpasażerowi w pociągu. Kiedy się spotkali, sadhu zauważył, że młodzieniec powinien był oszukać policję, twierdząc, że w pociągu jest bomba. To by go powstrzymało i nie musiałby gorączkowo wchodzić na pokład w ostatniej chwili. Pod koniec opowieści dowiadujemy się, że rodzice sadhu zostali zastrzeleni przez policję, gdy tłumili zamieszki!



W przeciwieństwie do większości innych historii z tej kolekcji, tytułowa opowieść „Za garść nasion gorczycy” opowiada o straszliwym urazie psychicznym kobiety i jej ostatecznym rozwiązaniu. Jedyne dziecko prawie samotnej matki ginie, gdy podróżują pociągiem ze swoim kolegą i wątpliwym kochankiem, Richiem. Zakochała się w uścisku Richiego, gdy jej mąż był bliski oderwania się od niej. Kiedy dowiadują się, że dziecko zaginęło, Richie siada na następnej stacji i idzie go szukać. Przyjaciółka matki, pani Mehta, wysyła ją do aszramu guruji, aby odgadnąć, gdzie jest dziecko. Ale guruji opowiada jej wstrząsającą historię, w której Budda prosi zrozpaczoną matkę zmarłego niemowlęcia, która zwróciła się do niego o wskrzeszenie jej dziecka. Jest tylko jeden sposób na rozwiązanie twojego problemu. Idź i znajdź mi cztery lub pięć nasion gorczycy z jakiejkolwiek rodziny, w której nigdy nie było śmierci. Jednak matka z naszej opowieści w końcu słyszy głos swojego chłopca przez telefon.

Pozostałe opowiadania w zbiorze noszą tytuły „Trzej ślepi opisują słonia”, „Mój ojciec był złodziejem”, „Gra śmierci”, „Okoń”, „Płaczący Budda”, „Trzy palce”, „Kolejne lato” oraz „Kask, nie na sprzedaż”. Fikcyjny świat E Santhosha Kumara jest pełen postaci, które wywołują przerażenie, litość i zdumienie – szerokie pociągnięcia szpachli, które brutalnie manipulują kolorami, tworząc uderzające obrazy naszych apokaliptycznych czasów.



AJ Thomas jest poetą, prozaikiem, tłumaczem i redaktorem

Podziel Się Z Przyjaciółmi: