Pokémon GO i Augmented Reality: Nauka stojąca za grą i szaleństwem

Pokémon GO wykorzystuje rzeczywistość rozszerzoną i geocaching, aby nadać nowy wymiar grom mobilnym.

Pokémon GO to darmowa gra lokalizacyjna w rozszerzonej rzeczywistości (AR) opracowana przez Niantic Labs we współpracy z Nintendo na urządzenia z systemem Android i iOS.

Fenomen Pokémon GO ogarnął cały świat. Szał na łapanie maleńkich stworzeń z anime stał się wirusowy, mimo że gra została oficjalnie wydana w zaledwie pięciu krajach. Została już ogłoszona największą grą mobilną w historii Stanów Zjednoczonych, pokonując inne znane postacie, takie jak Candy Crush Saga, Clash Royale i Draw Something, i grozi prześcignięciem sieci społecznościowych, takich jak Tinder, Twitter, a nawet Facebook, jeśli chodzi o aktywnych użytkowników na co dzień.

Pokémon GO wykorzystuje rzeczywistość rozszerzoną i geocaching, aby nadać nowy wymiar grom mobilnym. Nie jest to jednak pierwsza gra z popularnej serii Pokémon — oryginalny Pokémon był grą RPG (Role Playing Game) opracowanym dla GameBoy w 1996 roku, a seria anime Pokémon jest jedną z najdłużej działających na świecie. A na początku 2000 roku wielu w Indiach oglądało serial animowany Pokémon.

[powiązany-post]

Więc o co tak naprawdę chodzi w tym szale?

Pokémon GO to darmowa gra lokalizacyjna w rozszerzonej rzeczywistości (AR) opracowana przez Niantic Labs we współpracy z Nintendo na urządzenia z systemem Android i iOS. Gracze chodzą na zewnątrz w poszukiwaniu Pokémonów, magicznych stworzeń anime o specjalnych mocach. Użytkownik musi łapać, trenować i walczyć z tymi Pokémonami. Im większy oddział Pokémonów, tym silniejszy jesteś w grze.

Pokémon GO wykorzystuje GPS Twojego urządzenia do śledzenia Twojej lokalizacji i znajdowania nowych Pokémonów, a następnie używa aparatu telefonu, aby wirtualnie nałożyć je na otoczenie. Gra włącza kamerę, a użytkownik zobaczy, jak Pokémon pojawia się tuż przed nim, prawie tak, jakby był częścią prawdziwego świata. Podobnie jak w serii, użytkownik musi następnie rzucić „Pokeballem” w stworzenie i spróbować go złapać.

Aby zrozumieć atrakcyjność gry, trzeba zrozumieć anime. Bohater anime, Ash Ketchum, podróżuje ze swoimi przyjaciółmi Misty i Brockiem, aby łapać Pokémony i walczyć z właścicielami Poke-siłowni, aby zostać mistrzem Pokémon. Po osiągnięciu wystarczającego poziomu musisz podróżować do różnych lokalizacji geograficznych, aby walczyć z innymi mistrzami Pokémon, aby przejąć kontrolę nad siłownią. Wydaje się, że gra wybrała popularne lokalizacje w miastach jako „siłownie”, w których użytkownicy mogą trenować swoje Pokémony.

A czym właściwie jest Rozszerzona Rzeczywistość (AR)?

Pokémon GO polega na AR, aby ożywić te stworzenia. AR różni się od rzeczywistości wirtualnej (VR), w której użytkownik jest przenoszony do innego świata i oczekuje się, że będzie w nim grać. Oculus Rift, HTC Vive i nadchodzący zestaw słuchawkowy PlayStation VR firmy Sony to przykłady zestawów słuchawkowych do gier VR.

W AR obrazy/informacje generowane z komputera są rzutowane na rzeczywiste obiekty lub otoczenie, umożliwiając użytkownikom odczytywanie danych i/lub interakcję z nimi. HoloLens firmy Microsoft to jeden z bardziej ambitnych przykładów AR; HoloLens będzie rzutować wirtualne kreacje na otoczenie świata rzeczywistego i umożliwi użytkownikom interakcję z nimi.

Aplikacje oparte na AR nie są jednak nowym pomysłem. Smartfony Lumia firmy Nokia miały w 2012 r. aplikację opartą na technologii AR o nazwie City Lens, w której użytkownik mógł skierować aparat na, powiedzmy, targowisko, a aplikacja odzwierciedlała informacje na jego temat. Aplikacja Google Goggles oferuje coś podobnego i była testowana z projektem Google Glass.

Podobne koncepcje można znaleźć w prezentacjach przeziernych samolotów i samochodów myśliwskich. Ale Pokémon GO to bez wątpienia pierwszy raz, kiedy AR ma tak masowy urok. Nie są potrzebne żadne potężne zestawy słuchawkowe, takie jak Oculus lub HTC Vive (noszenie, które przez długi czas wywołuje mdłości) — Pokémon jest tam, na smartfonie, tańczy na ławce w parku, a może nawet na głowie szefa!

Jaka jest więc przyszłość AR?

W latach 2011-12 większość telefonów nie miała świetnych aparatów ani możliwości przetwarzania, aby płynnie uruchamiać aplikacje oparte na AR; w 2016 r. nawet smartfony o wartości 10 000 Rs mogą obsługiwać gry z dużą ilością grafiki. Ponadto stała łączność 4G w Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Australii, Wielkiej Brytanii i Niemczech – krajach, w których gra została oficjalnie uruchomiona – sprawiła, że ​​ludzie się w nią zanurzyli.

Pomysł zintegrowania AR z istniejącym urządzeniem i dodanie popularnej serii anime okazał się hitem dla Niantic i Nintendo. Każdy, kto ma dość kompetentny smartfon, może pobrać aplikację i rozpocząć swoją przygodę. Szum jest tak silny, że ludzie mówią takie rzeczy jak: Na dworze pada deszcz. Teraz nie mogę wyjść na zewnątrz i grać w gry wideo, a był przynajmniej jeden przypadek, w którym mężczyzna rzucił pracę, by polować wyłącznie na Pokémony.

Zmierzamy w przyszłość bez fizycznych ekranów. Większość naszych interakcji z technologią będzie dotyczyła wirtualnych ekranów i przycisków. W miarę pojawiania się coraz większej liczby urządzeń, takich jak Google Glass i Microsoft Hololens, AR będzie znajdować coraz większe zastosowanie w codziennym życiu. Podczas gdy gry VR mogą znaleźć rynek wśród zapalonych graczy, mobilne gry i aplikacje AR będą miały większy atrakcyjność masową.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: