Wspominamy Ignaza Semmelweisa, pierwszego lekarza, który powiedział „umyj ręce”
Wybuch koronawirusa: Semmelweis zaczął mówić o zaletach mycia rąk, a jego nowatorska technika kłóciła się z powszechnie przyjętą mądrością medyczną tamtych czasów.
W końcu od lat 70. XIX wieku lekarze zaczęli stosować praktykę mycia rąk mydłem i wodą. Wraz z rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 w różnych krajach, jedną z najważniejszych rzeczy zalecanych w celu ochrony przed wirusem jest mycie rąk.
Szorowanie rąk mydłem i wodą , jedna z najskuteczniejszych metod powstrzymania rozprzestrzeniania się kilku chorób, jest dziś powszechnie zalecana; nawet za zdrowy rozsądek.
Jednak w połowie XIX wieku, kiedy rozprzestrzenianie się zarazków było znacznie mniej rozumiane, radę tę traktowano z pogardą. Węgierski lekarz Ignaz Semmelweis, który podkreślał tę praktykę, spotkał się z latami kpin ze strony rówieśników i zginął tragiczną śmiercią.
Semmelweis i mycie rąk
W latach 40. XIX wieku, kiedy Semmelweis pracował w wiedeńskim szpitalu ogólnym, większość kobiet rodziła w domu. Tylko ci z biedniejszych środowisk, z powikłaniami położniczymi itp. mogliby rodzić w szpitalu. Powodem, dla którego szpital nie był preferowany, był wysoki wskaźnik śmiertelności z powodu gorączki połogowej, sięgający 25-30 procent.
Podczas gdy wielu uważało, że winne są przyczyny, takie jak słaba wentylacja i przeludnienie, Semmelweis rozpoczął własne śledztwo.
W wiedeńskim szpitalu funkcjonowały dwa oddzielne oddziały położnicze – w pierwszym oddziale zajmowali się lekarze-mężczyźni, a w drugim położne. Semmelweis zaobserwował, że kobiety objęte opieką w pierwszym oddziale umierały na gorączkę połogową dwa lub trzy razy częściej niż w drugim oddziale.
Lekarz zbadał kilka hipotez – pozycje ciała kobiet podczas porodu, wstyd przed badaniem przez lekarza-mężczyznę, strach przed księdzem, który odwiedził oddział – i wszystkie je wykluczył.
Przeczytaj także | Przepraszam, bez uścisku dłoni, to koronawirus. Ale co wtedy robisz?
Następnie zaobserwował to, co uznał za przyczynę: w pierwszym oddziale lekarze i studenci płci męskiej badali pacjentów i rodzili dzieci po porannej sekcji zwłok. Położne z II dywizji tylko tam pracowały i nie miały innego kontaktu.
Śmierć patologa w szpitalu przekonała Semmelweisa. Przed śmiercią ukłuł się w palec podczas sekcji zwłok kobiety, która zmarła na gorączkę połogową. Patolog wykazywał objawy choroby połogowej, co sugerowało, że inne osoby w szpitalu również mogą zachorować na tę chorobę.
Semmelweis doszedł do wniosku, że lekarze, którzy przychodzili na oddział położniczy bezpośrednio z prosektorium, przenosili zwłoki matek zmarłych z powodu choroby połogowej do zdrowych matek, prowadząc do infekcji i ostatecznie do zgonów.
W 1847 r. Semmelweis nakazał lekarzom-mężczyznom mycie rąk i narzędzi w roztworze wapna chlorowanego przed badaniem zdrowych matek na oddziale położniczym.
Wyniki były fenomenalne – śmiertelność w I lidze spadła z 18,27 do 1,27 proc., a w marcu i sierpniu 1848 roku nie zmarła ani jedna kobieta.
Czytaj | Oto jak naukowcy znajdują lekarstwo na koronawirusa
Węgierski lekarz Ignaz Semmelweis, który podkreślał tę praktykę, spotkał się z wieloletnimi kpinami ze strony swoich rówieśników i zmarł tragiczną śmiercią (Źródło: Wikimedia Commons) Odrzucenie i śmierć
Semmelweis zaczął mówić o zaletach mycia rąk, jego nowatorska technika kłóciła się z powszechnie uznaną mądrością medyczną tamtych czasów. Jego rówieśnicy odrzucili jego logikę, a wielu uważało, że teoria Semmelweisa obwinia ich o śmierć ich pacjentów. Szpital w Wiedniu zrezygnował z mycia rąk, pomimo zmniejszenia śmiertelności.
Udręczony lekarz napisał listy otwarte do bractwa lekarskiego i opublikował swoje główne dzieło w 1861 roku po powrocie na Węgry, ale bezskutecznie. Po załamaniu nerwowym w 1865 roku Semmelweis został przyjęty do szpitala psychiatrycznego, gdzie zmarł.
Ekspresowe wyjaśnienie jest teraz dostępne w Telegramie. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi
Mycie rąk zostało ostatecznie zaakceptowane
Dopiero dwa lata po śmierci Semmelwiesa Joseph Lister, pionierski chirurg, również zaczął zachęcać do dezynfekcji rąk i narzędzi, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych.
W końcu od lat 70. XIX wieku lekarze zaczęli stosować tę praktykę.
Prace Semmelwiesa stały się również podstawą teorii zarazków Louisa Pasteura – obecnie akceptowanej teorii naukowej dotyczącej wielu chorób.
Nie przegap Objaśnionego | WHO ogłasza pandemię koronawirusa. Co to znaczy?
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
