Dynastia Bhutto, walka o władzę w Pakistanie: fragment

Książka zawiera niepublikowane dokumenty, a także żmudne badania. Opublikowany przez Penguin Random House, Indie, oto fragment

Czytałeś już to? (Źródło: Penguin Random House | Zaprojektowany przez Gargi Singh)

Napisane przez Owena Bennetta-Jonesa, Dynastia Bhutto: walka o władzę w Pakistanie zapewnia fascynujący wgląd w rodzinę Bhutto. Szczegółowo opisuje wpływ, jaki mieli w Pakistanie na przestrzeni lat. Książka zawiera niepublikowane dokumenty, a także żmudne badania. Opublikowany przez Penguin Random House w Indiach, oto fragment.

Jeśli pierwsze małżeństwo Shahnawaz było konwencjonalne, nie można tego samego powiedzieć o jego drugim. Według Nusrat Bhutto „Pierwsza żona sir Shah Nawaza była bardzo stara i chciał ponownie się ożenić, więc wybrał młodszą kobietę: ogólnie przyjęta historia jest taka, że ​​w wieku trzydziestu siedmiu lat poślubił Lakhi Bai, osiemnastolatkę. -letnia hinduska „tancerka”, określenie często używane w Azji Południowej jako eufemizm kurtyzany – i chociaż członkowie rodziny nie chcą potwierdzać jej historii, nie zaprzeczają też temu. Kiedy się nawróciła, Lakhi Bai przyjęła imię Khurshid i mieszkała z Sir Shahnawazem aż do jego śmierci. Ale to nie mogło uchronić Zulfikara przed obelgami rzucanymi na niego z powodu jego pochodzenia. Na przykład rywal polityczny, nawab z Kalabagh, zakwestionował status jego matki. A fakt, że była Hinduską, biedną i nie spokrewnioną, sprawił, że wielu Bhutto uznało to małżeństwo za skandaliczne.

Ze wszystkich trzech powodów była w rodzinie wykluczona. Salman Taseer, którego biografia Zulfikara Ali Bhutto opierała się na informacjach od samego mężczyzny, zanotował: W 1924 Shahnawaz zakochała się i poślubiła atrakcyjną hinduską dziewczynę, która przed ślubem przeszła na islam, zmieniając imię na Khurshid. „nikah” odbył się w Quetta w rezydencji Nawab Bahadur Aazama Jana z Kalat. Skromne pochodzenie Khurshida było przekleństwem dla feudalnych Bhutto i przez dłuższy czas pozostawali oni zdecydowanie przeciwni unii. Już jako mały chłopiec Zulfikar zdawał sobie sprawę z wrogości klanu wobec matki, a jej udręka wywarła na nim głębokie wrażenie. Nigdy nie zapomniał upokorzenia matki z powodu jej traktowania przez klan.

„Ubóstwo było jej jedyną zbrodnią”, powiedział kiedyś, a nawet przypisał swoje własne, równe nastawienie do przemówienia matki
nierówności systemu feudalnego. Uwaga o ubóstwie matki była czymś, do czego Zulfikar powrócił w celi śmierci, pisząc do córki Benazir: „Twój dziadek nauczył mnie polityki dumy, twoja babcia nauczyła mnie polityki ubóstwa. Ale w rzeczywistości był jeszcze inny aspekt historii Khurshida. Jeden z feudalnych kolegów Zulfikara w Sindh opisał pomoc Shahnawazowi w potajemnym zarezerwowaniu pociągu w Karaczi, który zabrał go i jego narzeczoną na ślub w Quetta. Według Khuhro była w burce i nosiła w ramionach córeczkę. Był jeszcze inny problem dotyczący drzewa genealogicznego, który był głębokim źródłem niepokoju dla Zulfikara przez całe jego życie. Zulfikar wierzył, że jego matka była w najlepszym razie potomkiem „tymczasowego małżeństwa” między matką a znanym właścicielem ziemskim Sindhi, Sir Ghulamem Hussainem
Hidayatullah.

Przez całe życie Zulfikar nazywał potomków Sir Ghulam swoimi kuzynami. Kiedy przypomniała sobie swoją babcię, Benazir powiedziała: „moja babcia była potomstwem z pierwszego małżeństwa jej ojca. Niewiele wiemy o jej rodzinie poza tym, że kiedy ponownie się ożenił, nie była dobrze traktowana i została odesłana do opieki nad ciotkami, a nie do opieki.” Jeden z krewnych wspominał, że jako student w Oksfordzie Zulfikar leżał na łóżku, opłakując fakt, że „ludzie mówią, że nie jestem prawdziwym Bhutto”, przez co miał na myśli, że w przeciwieństwie do swoich krewnych nie był wytworem kolejnych pokoleń małżeństw w rodzinie. Sprawa była tak ważna dla Zulfikara, że ​​pewnego wieczoru, kiedy był studentem w Londynie, poruszył ją ze swoim kuzynem Mumtazem. – Wy w rodzinie patrzycie z góry na moją matkę – powiedział Zulfikar. Kiedy Mumtaz się kłócił, obaj pobili się i musieli zostać rozdzieleni.

Ale Zulfikar miał rację, sądząc, że niektórzy z jego krewnych odrzucili jego matkę: kiedy zmarła, niektórzy członkowie rodziny Bhutto powiedzieli, że nie powinna być pochowana na rodzinnym cmentarzu. . „Miał głęboki kompleks związany z tym, co czyniło go bardziej agresywnym i nietolerancyjnym. Wpłynęło to dość niekorzystnie na jego charakter”. Zgadza się z tym inny bliski krewny i wielbiciel Zulfikara. „Jego arogancja wystąpiła przeciwko jego własnej klasie. Wiem od właścicieli ziemskich Sindhi, że kiedy był premierem, a ci feudałowie odwiedzali go, choćby tylko po to, by przedstawić zaproszenie na ślub dziecka, kazał im godzinami czekać na słońcu, aby ich całkowicie upokorzyć. W ten sposób walczył o sposób, w jaki traktowali jego matkę”.

Zulfikar Ali Bhutto był bardzo blisko z matką, do tego stopnia, że ​​towarzyszyła mu w podróży poślubnej z Nusratem – i co więcej, podczas pierwszej nocy miesiąca miodowego w hotelu w Turcji, Zulfikar, był zaniepokojony tym, że jego matka nie jest zaznajomiona z podróżowaniem , dzielił pokój z nią, a nie z nową żoną. Ale jego obawa, że ​​miał bardziej chwiejnych genetycznych przodków niż wszyscy jego kuzyni, pozostawiła go z poczuciem niższości, z którym zawsze walczył. Jego energia i osobisty zapał wynikały częściowo z potrzeby wykazania się. A jego matka wpłynęła na niego w inny sposób. Tradycyjnie Bhutto mieli dość sekciarskie postawy. Dwóch przodków Zulfikara Ali Bhutto zostało oskarżonych o mordowanie Hindusów, a jego ojciec Shahnawaz szydził z hinduskich finansistów.

Ale nawet jeśli, jak zobaczymy, Zulfikar później zawiódł mniejszość Ahmadi, ogólnie rzecz biorąc, doprowadził rodzinę do tego, że stała się znacznie mniej sekciarska, a niemuzułmańskie społeczności Pakistanu szukały u niej ochrony. Kiedy byli u władzy, Benazir Bhutto i, co może bardziej zaskakujące, jej mąż Asif Zardari, zajmowali postawy promniejszościowe, przynajmniej w takim stopniu, w jakim pozwalał im na to kontekst polityczny, w jakim działali. Dynastie dotyczą postaw przekazywanych z pokolenia na pokolenie, ale te odnoszące sukcesy potrafią też zmieniać się z czasem i przyjmować nowe wartości polityczne.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: