Wyjaśnienie: Akcja w Kaszmirze, dla której 27 października jest oznaczony jako „Dzień piechoty”
Wyjaśniamy, dlaczego obchodzony jest Dzień Piechoty i co było przełomowym wydarzeniem, które spowodowało, że 27 października został nazwany Dniem Piechoty.
Historia tego, co wydarzyło się 27 października, które dziś obchodzone jest jako Dzień Piechoty. Screengrab/YouTube/Brytyjska Pathé Oddziały wojskowe w całym kraju obchodzą dziś „Dzień piechoty” i składają hołd tysiącom żołnierzy piechoty, którzy oddali życie na służbie. Oto, dlaczego obchodzony jest ten dzień jako taki i jakie było przełomowe wydarzenie, które spowodowało, że 27 października został nazwany Dniem Piechoty.
Dlaczego 27 października obchodzony jest jako Dzień Piechoty?
To właśnie tego dnia pierwsi żołnierze piechoty indyjskiej wzięli udział w akcji obrony terytorium Indii przed agresją zewnętrzną. 26 października 1947 r. ówczesny Maharadża Dżammu i Kaszmiru, Hari Singh, podpisał dokument akcesyjny, czyniąc swoje państwo częścią indyjskiego dominium, a tym samym torując dzień, w którym indyjskie wojska mają być rozmieszczone w stanie do walki z pakistańskim najeźdźcą .
Jakie były wydarzenia poprzedzające rozmieszczenie indyjskich żołnierzy w J&K?
22 października Pakistan nalał do J&K tysiące regularnych żołnierzy, a także ochotników z obszarów plemiennych Północno-Zachodniej Prowincji Granicznej (NWFP) w celu przymusowego zajęcia stanu i zintegrowania go z Pakistanem. Początkowy opór najeźdźcom stawiały siły państwowe J&K. 26 października, po podpisaniu przez Maharadżę dokumentu akcesyjnego, Indie utorowały drogę do wysłania swoich wojsk i odparcia pakistańskich najeźdźców 27 października.
Jakie oddziały zostały wysłane do J&K 27 października?
Pierwszym indyjskim batalionem, który dotarł do Srinagar drogą powietrzną, był 1 Sikh, dowodzony przez ppłk Dewana Ranjita Rai. Batalion stacjonował w tym czasie w Gurgaon, ale z jego czterech kompanii dwie zostały rozmieszczone w celu pomocy władzom cywilnym z dala od Gurgaon, aby uporać się z zamieszkami komunalnymi po uzyskaniu niepodległości. Batalion został powiadomiony późną nocą 26 października, aby przenieść się na lotnisko Palam w New Delhi, gdzie następnego ranka został przetransportowany samolotem na lotnisko Srinagar. Ponieważ 1 Sikh miał do dyspozycji tylko dwie kompanie, dostarczono mu jedną baterię 13 pułku polowego, pułku artylerii w roli piechoty. Wszystkie te oddziały zebrały się na lotnisku Palam we wczesnych godzinach 27 października. Śledź Express wyjaśnione na Telegramie
Jak zorganizowano wysyłanie oddziałów w krótkim czasie?
Nadzwyczajne spotkanie dowódcy armii zachodniej odbyło się w nocy 26 października po otrzymaniu od ówczesnego premiera Jawaharlala Nehru zgody na pospieszenie wojsk do Srinagaru, gdy pakistańscy najeźdźcy byli w drodze do letniej stolicy J&K.
Według generała porucznika SK Sinha, byłego gubernatora J&K i Assam, który był wówczas majorem zaangażowanym w przygotowania do wysłania żołnierzy, na początku postanowiono wysłać siły na poziomie brygady, ale ponieważ połączenie drogowe z Pathankot do Srinagar było nie w dobrej kondycji i czasochłonne, postanowiono rzucić wojska drogą powietrzną w zarekwirowanych do tego celu samolotach Dakota. Kolejna brygada podążyła wtedy drogą.
Wyjaśnienie: Co to są przeciwpancerne pociski kierowane i dlaczego są ważne?
Jak odbył się transport lotniczy 27 października?
Siedem samolotów Dakota zostało zmontowanych na lotnisku Palam rankiem 27 października, a każdy z nich miał wykonać dwa loty w celu przetransportowania z powietrza oddziałów 1 Sikhów i ich wyposażenia. Z tych siedmiu Dakot tylko dwie pochodziły z indyjskich sił powietrznych, podczas gdy pozostałe pięć pochodziło z prywatnych linii lotniczych, w tym z Biju Patnaik, który później został głównym ministrem Orisy (obecnie Odisha).
Zgodnie z rozkazem, podpułkownik Dewan Ranjit Rai dotarł do Palam ze swoimi oddziałami na czas i około 3 nad ranem 27 października został poinformowany o zadaniu, jakie będzie wykonywał jego oddział przez majora SK Sinha, który wspomina, że Rai był absolutnie spokojny i spokojny. rozkazy, które mu wydano i które wydały mu się znakiem rozpoznawczym pewnego dowódcy. Krótko po wschodzie słońca Dakoci wzbili się w powietrze, przewożąc pierwszych indyjskich żołnierzy piechoty i baterię oddziałów artylerii do J&K, gdzie zapisali się w historii, ratując lotnisko Srinagar przed pakistańskimi najeźdźcami.
Jakie znaczenie miało wprowadzenie wojsk 27 października?
Gdyby 1 Sikh nie został przetransportowany samolotem do Srinagaru na czas, lotnisko wpadłoby w ręce pakistańskich najeźdźców. Przy wyjątkowo słabym połączeniu drogowym oznaczałoby to, że wprowadzenie wojsk indyjskich do Srinagaru byłoby czasochłonnym zadaniem i dałoby Pakistanowi szerokie możliwości wzmocnienia najeźdźców drogą powietrzną, a tym samym zajęcia Doliny.
Doceniając powagę sytuacji, podpułkownik Dewan Ranjit Rai najpierw upewnił się, że lotnisko Srinagar jest zabezpieczone, a następnie ruszył w kierunku Baramulli, by rozprawić się z najeźdźcami i powstrzymać ich. Był w stanie opóźnić natarcie najeźdźców w kierunku Srinagar, a dodatkowy czas, który kupił, pomógł w wysłaniu większej liczby posiłków do Srinagar drogą powietrzną.
Jednak dzielny dowódca 1 Sikh oddał życie w pobliżu Baramulli, walcząc z najeźdźcami. Za swoją odwagę został odznaczony Maha Vir Chakra.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
