Wyjaśnienie: Dlaczego powstała siła Sashastra Seema Bal?
Kiedy powstało w 1963 roku nosiło nazwę Biura Służb Specjalnych. Nazwę zmieniono na Sashatra Seema Bal w 2001 roku, po tym, jak powierzono mu kontrolę nad nepalską granicą.
Posterunek graniczny SSB w Gunji. (Źródło: Chakravorty Abhimanyu) Czym jest Sashastra Seema Bal?
Sashastra Seema Bal (SSB) to paramilitarna policja podlegająca Ministerstwu Spraw Wewnętrznych odpowiedzialna za ochronę międzynarodowych granic Indii z Nepalem i Bhutanem. Jest to jedna z centralnych indyjskich sił policyjnych, do której należą ITBP, BSF, CRPF i CISF. Kiedy powstało w 1963 roku nosiło nazwę Biura Służb Specjalnych. Nazwę zmieniono na Sashatra Seema Bal w 2001 roku, po tym, jak powierzono mu kontrolę nad nepalską granicą. Poza tym siły są również rozmieszczone w Dżammu i Kaszmirze w celu zwalczania rebelii i operacji antynaksalskich w Chhattisgarh, Jharkhand i Bihar. Zapewnia również bezpieczeństwo wewnętrzne podczas wyborów w różnych państwach.
Obejrzyj: Oto jak dźawani SSB przeżywają na dużych wysokościowych posterunkach granicznych
Dlaczego stworzono siłę?
Po wojnie indyjsko-chińskiej w 1962 r. indyjski strategiczny think tank opracował plan powołania siły, która wyszkoli miejscową ludność przygraniczną w taktyce partyzanckiej i zaszczepi jej poczucie bezpieczeństwa. Zrobiono to po to, aby w odpowiednim czasie byli przygotowani do obrony siebie i narodu w przypadku jakiejkolwiek obcej agresji. W takiej sytuacji lokalna ludność przygraniczna wraz z personelem SSB, który przywdziewał cywilne stroje, stosowałby taktykę partyzancką i wykorzystywał broń już zmagazynowaną w tajnych lokalizacjach, aby nękać siły wroga, mając na celu kierowanie równoległym rządem.
Po konflikcie Kargil, rząd Indii zdecydował się na wprowadzenie jednej granicy, jednej polityki sił. W międzyczasie pojawienie się maoistowskich działań w sąsiednim Nepalu i prawdopodobieństwo, że elementy antynarodowe będą próbowały przeniknąć granicę z Nepalem, rząd indyjski zdecydował o rozmieszczeniu sił przyjaznych ludziom na granicy indyjsko-nepalskiej, aby stosunki z Nepalem nie były zagrożone. W 2001 r. SSB powierzono zarządzanie granicą z Nepalem, aw 2004 r. z Bhutanem. Ponad 1800 km otwartej granicy z Nepalem zamieszkiwane jest przez ludzi, którzy od wieków pozostają w ścisłym związku Roti-Beti. Ta granica jest ojczyzną starożytnych plemion, takich jak Tharus, które mają głębokie relacje transgraniczne. Nepal jest również biednym krajem, całkowicie pozbawionym dostępu do morza i w dużej mierze zależnym od Indii. Ogromna część populacji Nepalu to migranci do Indii. Prawie 50% granicy pokrywają gęste lasy i bogate źródło bioróżnorodności. Tak więc SSB; o której mówi się, że jest siłą przyjazną ludziom, została rozmieszczona na granicy.
Jaka jest główna rola SSB?
Jego podstawową rolą jest fizyczna ochrona i zarządzanie granicą międzynarodową, a tym samym promowanie poczucia bezpieczeństwa i dumy wśród lokalnej ludności przygranicznej. SSB jest główną jednostką wywiadowczą na granicach Nepalu i Bhutanu oraz agencją koordynującą działania w zakresie bezpieczeństwa narodowego. Poza tym SSB podejmuje się budowy szkół, budynków, toalet, dróg w ramach planu zagospodarowania terenów przygranicznych. Zapewnia również regularne wskazówki i szkolenia dla bezrobotnej młodzieży w zakresie studiów ogólnych i treningu fizycznego. W wioskach przygranicznych SSB uczy ludność przygraniczną najlepszych praktyk rolniczych, ogrodnictwa, hodowli ryb itp. SSB podjęło się również wyjątkowego i ważnego zadania, aby adoptować i finansować edukację dziewczynek w biednych wioskach wzdłuż granicy i uczyć je walki wręcz trening. Ma to na celu wyeliminowanie szalejącego handlu kobietami przez granicę. Na przykład pagórkowate tereny Uttrakhand są bardzo odległe, a ludność cierpi na skrajne ubóstwo. Pozbawione skrupułów elementy z Delhi i Haryany regularnie sprzedają młode dziewczyny pod pretekstem małżeństwa do pracy jako prostytutki w domach publicznych i niewolniczej pracy w zamożnych domach. SSB ma szeroką sieć placówek w stanie wzgórza i wraz z policją i organizacjami pozarządowymi może wywierać pozytywny wpływ. Co więcej, SSB ma znaczną siłę urzędniczek, które dobrze rozumieją lokalne problemy kobiet.
Jakie są rutynowe działania obronne, które podejmują?
Istnieją dwa manewry obronne: strategiczny i taktyczny. Strategiczny jest zwykle długoterminowy i zależy od polityki rządu, podczas gdy taktyczny jest specyficzny dla danego obszaru i w dużej mierze zarządzany przez teren. Ma elastyczny charakter. Wraz z ulepszeniem technologii i zdolności bojowych indyjskich sił zbrojnych armia zniosła starą politykę „wycofywania się”. Jednak wraz z postępem technologicznym, nuklearyzacją sąsiedztwa i prymatem potrzeb ekonomicznych, widać było, że przyszłe wojny nie będą dotyczyć postępów w głębi terytorium wroga i okupacji. Będzie dużo więcej o precyzyjnych atakach z wykorzystaniem mnożników siły, takich jak UAVS. W takim scenariuszu najważniejsze staje się utrzymanie obecnych pozycji wzdłuż granicy. Tutaj pojawia się rola sił paramilitarnych, takich jak SSB. Aby wzmocnić powyższą rolę na granicy, SSB wykonuje różne czynności, takie jak fizyczne patrolowanie granicy w ciągu dnia, układanie naka w nocy (rozmieszczanie uzbrojonych mężczyzn na najbardziej prawdopodobnych trasach infiltracji), prowadzenie działań przyjaznych ludziom w celu pozyskania wsparcia i rozmieszczanie stanowisk obserwacyjnych.
Jakie są ich nowe inicjatywy w przygotowaniu?
11. Batalion SSB Didihat zaplanował na 2016 rok cztery nowe inicjatywy. Po pierwsze, przeprowadzą test umiejętności uczniów z przygranicznych wiosek i przygotują ich do przyjęcia na studia inżynierskie. Po drugie, ponieważ cały stan Uttarakhand boryka się z problemem handlu dziewczętami, batalion planuje przeprowadzić szkolenie bojowe bez broni, takie jak judo, aby nauczyć młode dziewczyny samodzielności. Jednostka aktywnie zaangażowała również wiele lokalnych organizacji pozarządowych, które często działają jako jej oczy i uszy. Po trzecie, zorganizuj zajęcia na rowerze górskim, które zaangażują lokalnych mieszkańców wsi z obszarów przygranicznych, aby szerzyć świadomość na temat przyjaznych dla środowiska sposobów dojazdów do pracy. Wreszcie, SSB prawdopodobnie będzie ćwiczyć w rozwoju działalności związanej z turystyką na obszarach przygranicznych, aby lokalna ludność mogła zarobić na źródło utrzymania i wykorzystać siłę roboczą w najbardziej produktywny sposób.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
