W raporcie IPCC przesłanie dla Indii: trzeba uzgodnić cel zerowej emisji netto

Indie, trzeci co do wielkości emitent na świecie, sprzeciwiają się celowi, argumentując, że już robią znacznie więcej, niż było to konieczne, i że jakiekolwiek dalsze obciążenie zagroziłoby ich wysiłkom, by wyciągnąć miliony z biedy.

Indie są trzecim największym emitentem na świecie (obraz reprezentacyjny)

Ostrzegając, że ocieplenie o 1,5 stopnia jest prawdopodobne nawet przed 2040 r., Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) próbował przedstawić argumentację, znacznie silniejszą niż wcześniej, za natychmiastowym ograniczeniem globalnej emisji gazów cieplarnianych. W przypadku Indii prawdopodobnie przełoży się to na zwiększoną presję, aby zgodzić się na cel zerowy netto, termin, w którym powinny być w stanie obniżyć emisje do poziomu odpowiadającego absorpcji przez pochłaniacze dwutlenku węgla, takie jak lasy.

Raporty oceniające IPCC — których szósta edycja została opublikowana w poniedziałek — nie mają charakteru nakazowego. Nie mówią krajom, co mają robić. Jednak ich nauka stanowi podstawę działań na rzecz klimatu na całym świecie i podstawę międzynarodowych negocjacji klimatycznych. W przypadku Szóstego Raportu Oceniającego, fakt, że ocieplenie o 1,5 stopnia Celsjusza okazało się bliższe niż sądzono, prawdopodobnie wywoła powszechne wezwania do silniejszych, bardziej zakrojonych na szeroką skalę redukcji emisji ze wszystkich krajów.

Nie znaczy to, że termin 1,5 stopnia nie był wcześniej omawiany. Ale po raz pierwszy IPCC powiedział, że ocieplenie o 1,5 stopnia było nieuniknione nawet w najlepszym przypadku. Najbardziej ambitne ścieżki emisji doprowadziłyby do ocieplenia w latach 30. XX wieku, przekroczenia do 1,6 stopnia C, zanim temperatury ponownie spadną do 1,4 stopnia C pod koniec stulecia.

Kilka krajów, ponad 100, już ogłosiło zamiar osiągnięcia zerowej emisji netto do połowy wieku. Należą do nich główni emitenci, tacy jak Stany Zjednoczone, Chiny i Unia Europejska.

Indie, trzeci co do wielkości emitent na świecie, utrzymywały się, argumentując, że robią już znacznie więcej, niż były od nich wymagane, osiągając w ujęciu względnym lepsze wyniki niż inne kraje, oraz że jakiekolwiek dalsze obciążenia zagroziłyby jej kontynuacji wysiłki mające na celu wyciągnięcie milionów ludzi z ubóstwa.

IPCC w poniedziałek powiedział, że globalne zero netto do 2050 r. było minimum wymaganym do utrzymania wzrostu temperatury do 1,5 stopnia Celsjusza. Bez Indii nie byłoby to możliwe. Nawet Chiny, największy emitent na świecie, mają cel zerowy netto do 2060 roku.

Ale inne kraje też odczują upał. Z punktu widzenia globalnego ocieplenia i jego skutków ścieżki są równie ważne jak cel podróży. Oczekuje się, że natychmiastowe cięcia emisji i stabilna droga do zera netto przyniosą lepsze korzyści niż scenariusz biznesowy i nagły spadek emisji pod koniec, aby osiągnąć cel.

Nawet dla krajów, które zobowiązały się do osiągnięcia celu zerowego netto, znaczna część ich redukcji emisji jest planowana dopiero na rok 2035 i później. Nowe dowody w raporcie IPCC prawdopodobnie wywrą na nich presję, aby ponownie rozważyli swoje ścieżki.

Nauka jest jasna, skutki kryzysu klimatycznego można zaobserwować na całym świecie i jeśli nie podejmiemy działań teraz, nadal będziemy obserwować najgorsze skutki wpływające na życie, źródła utrzymania i siedliska przyrodnicze, powiedział Alok Sharma, brytyjski minister, który będzie przewodniczyć negocjacjom dotyczącym zmian klimatycznych w Glasgow w listopadzie tego roku.

Sharma podkreślił potrzebę podtrzymania nadziei na świat o 1,5 stopnia, podobnie jak wszyscy mówcy z IPCC podczas publikacji raportu w poniedziałek.

Nasze przesłanie do każdego kraju, rządu, biznesu i części społeczeństwa jest proste. Następna dekada jest decydująca, podążaj za nauką i weź na siebie odpowiedzialność, aby utrzymać cel 1,5C przy życiu. Możemy to zrobić razem, przedstawiając ambitne cele redukcji emisji do 2030 r. oraz długoterminowe strategie ze ścieżką do zera netto do połowy stulecia, a także podejmując działania w celu zakończenia energetyki węglowej, przyspieszenia wprowadzenia pojazdów elektrycznych , przeciwdziałania wylesianiu i redukcji emisji metanu, powiedział.

Raport IPCC może również prowadzić do ponownych żądań, aby wszystkie kraje aktualizowały swoje plany działań na rzecz klimatu, zwane w języku urzędowym wkładami ustalonymi na poziomie krajowym lub NDC. Zgodnie z Porozumieniem Paryskim każdy kraj przedłożył NDC, wymieniając działania klimatyczne, które zamierza podjąć do 2025 lub 2030 r. Te NDC muszą być aktualizowane za pomocą bardziej zdecydowanych działań, obowiązkowo co pięć lat od 2025 r. Ale Porozumienie Paryskie wymagało również od krajów NDC do 2020 r. Z powodu pandemii termin został przedłużony do 2021 r. i wygasł pod koniec lipca.

Około 110 krajów zaktualizowało swoje NDC, ale nie Chiny, Indie czy RPA. W poniedziałek, po opublikowaniu raportu IPCC, kilku naukowców i urzędników, w tym sekretarz wykonawczy ONZ ds. zmian klimatu Patricia Espinosa, ubolewało nad faktem, że tylko połowa krajów zaktualizowała swoje NDC, podejmując bardziej zdecydowane działania.

Wszystkie narody, które jeszcze tego nie zrobiły, wciąż mają możliwość przedstawienia ambitnych NDC. Narody, które już przedłożyły nowe lub zaktualizowane NDC, nadal mają możliwość przeglądu i zwiększenia poziomu swoich ambicji, poinformowało ONZ w oświadczeniu w poniedziałek.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: