Wenezuela: Jak młody lider stoi na drodze Nicolasa Maduro

Od czasu światowego kryzysu naftowego Wenezuela pogrążyła się w kryzysie gospodarczym. Wskaźnik przestępczości podwoił się, a inflacja wzrosła. Sankcje nałożone przez Zachód doprowadziły do ​​przedłużającej się przerwy w dostawie prądu. Spojrzenie na wydarzenia prowadzące do kryzysu politycznego:

Lider wenezuelskiej opozycji Juan Guaido, który ogłosił się tymczasowym prezydentem, wita zwolenników, gdy przybywa na wiec z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet w Caracas w Wenezueli. (Zdjęcie AP/Ariana Cubillos)

W ciągu ostatnich dwóch miesięcy Wenezuela przechodziła kryzys polityczny i gospodarczy z dwoma pretendentami do fotela prezydenta i nakładającymi sankcje przez USA, aby wywierać presję na obecny reżim. Sprawy osiągnęły szczyt w zeszłym tygodniu, kiedy lider opozycji Juan Guaidó, który ogłosił się pełniącym obowiązki prezydenta i cieszy się poparciem Zachodu, wrócił do domu po narzuconym przez siebie wygnaniu, by wiwatować tłumy w Caracas. Próbuje wyprzeć lewicowego dyktatora Nicolasa Maduro, prezydenta od 2013 roku, który ogłosił się zwycięzcą kontrowersyjnych wyborów.

Od czasu światowego kryzysu naftowego Wenezeula pogrążyła się w kryzysie gospodarczym. Wskaźnik przestępczości podwoił się, a inflacja wzrosła. Sankcje nałożone przez Zachód doprowadziły do ​​przedłużającej się przerwy w dostawie prądu. Spojrzenie na wydarzenia prowadzące do kryzysu politycznego:

Powstanie lidera

35-letni Guaidó urodził się w nadmorskim miasteczku Vargas, które w 1999 roku zostało poważnie dotknięte przez gwałtowne powodzie. Rodzina przeniosła się do Caracas, gdzie Guaidó studiował inżynierię. To właśnie w 2006 roku Guaidó pojawił się w polityce jako jeden z głównych przywódców walczących o wolność prasy w obliczu represji ze strony ówczesnego prezydenta Hogo Cháveza. Guaidó utworzył swoją partię Voluntad Popular, która dziś prowadzi walkę z Maduro. W tym roku partia Guaidó ogłosiła go przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego, parlamentu tego kraju.

Wybory prezydenckie w 2018 r. stanowiły przełom w polityce Wenezueli. Domniemane nieprawidłowości doprowadziły do ​​zdyskredytowania wyborów przez kilka krajów. W tym wszystkim Maduro po raz drugi objął prezydenturę, co doprowadziło do protestów w całym kraju.

Mając pod kontrolą władzę wykonawczą i sądownictwo, Maduro starał się ograniczyć uprawnienia Zgromadzenia Narodowego.

Zgromadzenie Narodowe stawiało opór, a Guaidó kwestionował prawowitość rządu. 22 stycznia Guaidó ogłosił się tymczasowym prezydentem. Zachód szybko uznał jego roszczenie.

23 lutego Guaidó wyjechał do Kolumbii, omijając zakaz podróży nałożony na niego przez Sąd Najwyższy Wenezueli. Podróżował także do Brazylii, Paragwaju, Argentyny i Ekwadoru, lobbując za wysłaniem pomocy humanitarnej do dotkniętej kryzysem Wenezueli.

Powrót Guaidó do Wenezueli 4 marca upłynął pod znakiem spektaklu. Ambasadorzy z 12 krajów, w tym Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Hiszpanii, przybyli na lotnisko, utrudniając siłom paramilitarnym zatrzymanie Guaidó. Dymiący Maduro wydalił ambasadora Niemiec 6 marca.

Co następne

Wielu wierzy, że powrót Guaidó może oznaczać kłopoty dla Maduro. Maduro wydaje się trudny do działania przeciwko Guaidó, biorąc pod uwagę jego stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, popularność wśród mas oraz fakt, że 56 krajów (według raportu Reuters) uznało jego pretensje do prezydentury. Podczas gdy Zachód popiera Guaidó, Rosja i Chiny wspierają rząd.

Jednak w raporcie Reuters zacytowano byłego posła USA Elliotta Abramsa, który powiedział, że nic nie wskazuje na to, że Maduro jest otwarty na negocjacje w celu zakończenia politycznego impasu.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: