Wyjaśnienie: Najwyraźniejszy obraz klimatu

Najnowszy raport IPCC, choć sygnalizuje te same obawy, co poprzednie, jest teraz poparty większą ilością danych niż kiedykolwiek. Wkład człowieka we wzrost temperatury jest wyraźniejszy, a ocieplenie o 1,5°C bliżej.

Mężczyzna pcha skuterem przez powódź w Xinxiang w prowincji Henan w środkowych Chinach, poniedziałek, 26 lipca 2021 r. (AP Photo/Dake Kang, plik)

Bardziej intensywne i częstsze fale upałów, zwiększone przypadki ekstremalnych opadów deszczu, niebezpieczny wzrost poziomu mórz, przedłużające się susze, topnienie lodowców — niewiele jest na najnowszy raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), którego wcześniej nie oflagował. Może z wyjątkiem faktu, że ocieplenie o 1,5°C jest znacznie bliższe niż wcześniej sądzono i jest nieuniknione.

Jednak liczący 4000 stron dokument, pierwsza część Szóstego Raportu Oceniającego, opublikowanego w poniedziałek, zawiera góry świeżych dowodów na poparcie tego, przed czym IPCC ostrzegał od dziesięcioleci, aby IPCC mógł wydać te same oświadczenia z dużo większą pewnością i wyższa dokładność. Jak ujęła to Valerie Masson-Delmotte, współprzewodnicząca Grupy Roboczej IPCC, która opracowała dzisiejszy raport, naukowcy mają teraz znacznie większą jasność co do tego, co się dzieje z klimatem Ziemi.

Mamy najjaśniejszy obraz tego, jak funkcjonuje klimat Ziemi i jak wpływa na niego działalność człowieka. Wiemy lepiej niż kiedykolwiek, jak zmieniał się klimat w przeszłości, jak zmienia się teraz i jak zmieni się w przyszłości – powiedziała po publikacji raportu.

Przykładem tego jest pewność, z jaką IPCC mówi teraz, że wzrost globalnych temperatur był bezpośrednim wynikiem działalności człowieka. W poprzednich raportach oceniających IPCC stwierdził, że za wzrostem temperatur prawdopodobnie lub najprawdopodobniej stoi działalność człowieka. Najnowszy raport mówi, że było jednoznaczne, że tak właśnie było.

Może się to wydawać drobnym sporem dotyczącym semantyki, ale do wymuszenia takiej zmiany potrzebna jest duża ilość dowodów. A pewność, z jaką takie oświadczenia mogą być często formułowane, jest kluczem do przekonania rządów do decydowania o swoim sposobie działania.

Od skrajności do pospolitości

Sednem raportu nie są nagłówki, które w większości zawierają uśrednione lub średnie wartości zakresów przewidywań. Prawdziwe zmartwienia leżą w krańcach tych przewidywań.

Jednym z głównych stwierdzeń ostatniego raportu jest to, że ocieplenie o 2°C prawdopodobnie zostanie przekroczone do końca tego stulecia, chyba że natychmiast rozpocznie się natychmiastowa i głęboka redukcja emisji gazów cieplarnianych. To, co się w tym stwierdzeniu maskuje, to fakt, że w scenariuszu bez zmian, czyli w najgorszym przypadku, wzrost temperatury do końca stulecia przekroczyłby nawet 4°C.

Jest to ważne, ponieważ przewiduje się, że najgorsze skutki zmian klimatu objawią się w ekstremalnych zdarzeniach — opadach deszczu, suszy, falach upałów, cyklonach i innych — a częstotliwość takich zdarzeń ma gwałtownie wzrosnąć. W pewnym sensie zdarzenia ekstremalne również nie byłyby już rzadkością. Prawdopodobnie wkrótce ulegną normalizacji.

Wzrost temperatury, opadów lub innych czynników, takich jak topnienie lodowców, które są zgłaszane w ocenie (raporcie), są głównie wartościami średnimi. Ale średnie często maskują skrajności. Na przykład w świecie cieplejszym o 2°C nie każdy dzień byłby o 2°C cieplejszy niż w czasach przedindustrialnych. W niektóre dni może być od 6°C do 8°C, a nawet o 10°C cieplej. W ten sposób globalne ocieplenie zamanifestuje się na poziomie lokalnym, powiedział Bala Govindasamy, profesor w Centrum Nauk o Atmosferze i Oceanie w Indyjskim Instytucie Nauki w Bengaluru, który współtworzył raport IPCC.

Podobnie jest z opadami deszczu, wzrostem poziomu morza lub innymi zmianami, które są przewidywane na przyszłość. Dlatego powiedziałbym, że najbardziej martwią nas skrajności. Ponadto skrajności są najbardziej przekonującym powodem (rządy do zainicjowania) bardziej ambitnych działań na rzecz klimatu, powiedział Govindasamy.

Govindasamy powiedział, że częstotliwość ekstremalnych zdarzeń wkrótce spowoduje zmianę średnich wartości, które już teraz mogą być na alarmującym poziomie.

Oddziaływania już odczuwalne

Kluczowym przesłaniem, które naukowcy wciąż powtarzają, jest to, że negatywne skutki zmiany klimatu nie zaczynają się po osiągnięciu progu – wzrostu temperatury o 1,5°C lub 2°C. Przewidywane skutki ocieplenia o 2°C będą występować również przy 1,5°C i są obserwowane nawet teraz. Jednak wraz ze wzrostem ocieplenia zaczynają się pogarszać.

Z każdą dodatkową ilością globalnego ocieplenia zobaczymy większe zmiany w klimacie. Każde dodatkowe pół stopnia ocieplenia spowoduje wzrost intensywności i częstotliwości skrajnych upałów, obfitych opadów i suszy. Przy globalnym ociepleniu o 2 stopnie ekstremalne temperatury częściej osiągają krytyczne progi tolerancji dla rolnictwa i zdrowia ludzkiego. Masson-Delmotte powiedział, że w skali globalnej ekstremalne codzienne opady nasiliłyby się o około 7% na każdy dodatkowy stopień globalnego ocieplenia.

Co jeszcze nowego

Chociaż IPCC od kilku lat wzywa do podjęcia znacznie większych działań na rzecz klimatu w najbliższym czasie, po raz pierwszy próbował również odpowiedzieć, ile czasu upłynie, zanim korzyści z natychmiastowych działań zaczną przynosić owoce. To kluczowa kwestia, przed którą stoją rządy – czy w najbliższym czasie możliwe są jakiekolwiek widoczne i namacalne skutki redukcji emisji.

Szósty Raport Oceniający nie odpowiedział na to pytanie wyczerpująco, ale sugerował, że wyniki ambitnych redukcji emisji mogą zacząć przybierać skalę czasu od 10 do 20 lat.

Nowym elementem szóstego raportu z oceny jest dyskusja nad złożonymi zdarzeniami, dwoma lub więcej zdarzeniami wywołanymi zmianą klimatu, które następują jedna po drugiej, wywołują się nawzajem lub występują jednocześnie. Niedawne wydarzenie w Uttarakhand, obejmujące ulewne deszcze, osuwiska, lawiny śnieżne i powodzie, jest dobrym przykładem złożonego wydarzenia.

Wybuch w jeziorze polodowcowym, znanym zjawiskiem w regionie Himalajów, jest również przykładem złożonego zdarzenia, któremu towarzyszą intensywne opady deszczu i powodzie. Zdarzenia złożone mogą być kilka razy bardziej zabójcze. Jeśli występują razem, zasilają się nawzajem, pogłębiając wzajemne oddziaływanie. Jeśli występują jeden po drugim, dają niewiele czasu społecznościom na powrót do zdrowia, co czyni je znacznie bardziej podatnymi na zagrożenia.

Przewiduje się, że w wielu regionach nastąpi wzrost prawdopodobieństwa wystąpienia złożonych zdarzeń z wyższym globalnym ociepleniem. Raport stwierdza, że ​​w szczególności najprawdopodobniej częstsze będą towarzyszące fale upałów i susze.

Raport stwierdza, że ​​wraz z postępującym globalnym ociepleniem, niektóre bardzo rzadkie ekstrema i niektóre złożone zdarzenia o niskim prawdopodobieństwie w przeszłym i obecnym klimacie staną się częstsze, i istnieje większa szansa, że ​​wystąpią zdarzenia bezprecedensowe w zapisach obserwacyjnych.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: