Wyjaśnienie: Jak Roberto Mancini zmienił finalistów Euro Włochy

Ponieważ zespół Roberto Manciniego stawia dziś stopę na Wembley przeciwko Anglii o trofeum Euro 2020, to właśnie ten wzrost zostanie wystawiony na próbę.

Menedżer Włoch Roberto Mancini przybywa na sesję treningową na poligonie Tottenham Hotspur w Londynie (AP)

Włosi w mistrzostwach Europy strzelili 12 bramek i stracili trzy. W defensywie nadal są tak skąpi, jak wcześniej, ale w ataku wykazali się zasłużonym wzrostem postaci, strzelając więcej bramek niż w poprzednich dwóch edycjach Euro. Jak Zespół Roberto Manciniego postawi dziś stopę na Wembley przeciwko Anglii o trofeum Euro 2020, to ten wzrost zostanie wystawiony na próbę.

Zaczęło się od katastrofy

Reprezentacja Włoch w 2018 roku była w rozsypce. To było szokujące dla Włoch – czterokrotnego mistrza świata – nie zakwalifikować się do jedynego turnieju, który ugruntował dziedzictwo ich kraju jako jednej z elit w światowej piłce nożnej.

To pod zasłoną tego wstydu Roberto Mancini objął dowództwo w 2018 roku – w czasie, gdy konieczne było ponowne uruchomienie, a najlepsze kluby Serie A coraz bardziej nie były w stanie znaleźć i ukształtować młodszych talentów.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Ponowne kształtowanie tego, kim jest włoska drużyna piłkarska

Ponad trzy lata później Mancini z powodzeniem zaplanował powrót włoskiego zespołu na wyższe szczeble Europy. Ta drużyna nie przypomina żadnej z poprzednich drużyn Rossoneri. Grają wyższą linią defensywną i polegają na małych, szybkich skrzydłowych, aby zapewnić szerokość i liczbę w ataku. Nastawione na atak Włochy mogły do ​​tej pory być oksymoronem, ale euro pokazało, że teraz tak właśnie grają.

Przyszedł również ze zdrową dawką wiary. Środkowy obrońca Giorgio Chiellini opisał przekonanie Manciniego i to, jak przeniknęło ono do zespołu, kiedy powiedział: Na początku, kiedy powiedział nam, żebyśmy mieli w głowie pomysł wygrania Euro, myśleliśmy, że jest szalony; zamiast tego w ciągu tych lat stworzył zespół, który jest teraz na skraju tego.

I jak powtarzał nam po każdym meczu, „centymetr na raz”, a teraz zostaje już tylko ostatni centymetr – powiedział UEFA.com Chiellini.

Włochy nie zakwalifikowały się do Mistrzostw Świata 2018, ale mają 33-meczowe niepokonane mecze pod okiem trenera Roberto Manciniego. (Źródło: AP)

Jak Mancini zabrał ich na szczyt?

Aby osiągnąć ten ostatni centymetr, Włochy musiały wkupić się w postępowanie Manciniego, a on sam musiał na nowo odkryć swoje kierownictwo. Gone to pseudonim byłego napastnika, który ustawia swoją drużynę tak, jak zrobiłby to obrońca. Ten Mancini nie jest już menedżerem Manchesteru City, który kiedyś powiedział, że lubię wygrywać 1:0. Kiedy nie tracisz bramki, a masz takich zawodników jak Edin Džeko, Carlos Tevez czy David Silva, wygrywasz 90%. Wolę, żebyśmy byli nudni na dwa, trzy mecze i wygrywamy 1:0.

Włochy bawiły, a Włochy wygrywały. Ich kwalifikacja do Euro to legenda. Obecnie drużyna narodowa ma 33 niepokonanych meczów (27 zwycięstw i 6 remisów) i strzeliła rekordową 37 bramek w 10 meczach w fazie kwalifikacyjnej.

Jeśli chodzi o te Euro, ogólny włoski skład Mancini jest również uczciwą opinią na temat aktualnej sytuacji piłkarskiej w tym kraju. W zestawieniu narodowym jest więcej graczy z Sassuolo, Atalanta, Lazio niż z Mediolanu. Nicolo Zaniolo i Sandro Tonali zadebiutowali w reprezentacji narodowej, zanim zadebiutowali w Serie A. 25 z 26-osobowego składu grało kilka minut na boisku podczas tych Euro. Wykorzystując włoski talent od podstaw, zaszczepiając wiarę w drużynę narodową i przechodząc kulturowy reset, Mancini przekształciło Włochy we współczesną drużynę piłkarską, która nadal utrzymuje swój tradycyjny bastion obrony.

Czy stare Włochy pozostają?

Tak, i to głównie w postaci Chiellini i Leonardo Bonucci. Weterani we włoskich szeregach z 219 meczami rozegranymi razem, para środkowych obrońców wciąż starzeje się jak dobre wino, a te euro były ich arcydziełem.

Całkowite zamknięcie Romelu Lukaku, gdy Włochy pokonały Belgię, było przypomnieniem tego, co dzieje się, gdy zespoły próbują bezpośrednio zmierzyć się z tymi dwoma. Walijczykom nie udało się przeprowadzić jakiejkolwiek ofensywy w fazie grupowej. Tylko Hiszpania była w stanie zagrozić włoskim środkowym obrońcom w pewnych momentach, ale w prawdziwie włoskim stylu jakoś udało im się wyrwać z trudnego miejsca i pokonać Hiszpana w rzutach karnych w półfinałach.

Mocne strony tej włoskiej strony

Poza parą Chiellini-Bonucci, Włochy w dużej mierze polegają na trójce pomocy. Powrót Marco Verrattiego zbiegł się w czasie z przyklejeniem się do niego Manciniego, Jorginho i Nicolo Barelli na środku parku.

Ale nawet w tej trójce Jorginho, urodzony w Brazylii pomocnik z wrażliwością podobną do Pirlo, nadal jest motorem reprezentacji narodowej. W półfinale, kiedy Włochy były zmuszane do ścigania piłki przez Hiszpanię przez większość meczu, to Jorginho był zagrożeniem dla Iberyjczyków za każdym razem, gdy miał piłkę.

Żaden zawodnik we włoskim składzie, oprócz bramkarza Gianluigiego Donnarummy, nie zagrał tylu minut, co Jorginho. Pomocnik Chelsea został zmieniony tylko raz – kiedy został kwadrans przeciwko Walii.

Ich słabości obnażone przez zespoły w Euro 2020

Sama pomoc, którą Włosi trzymają jako jeden ze swoich atutów, może bardzo łatwo zostać wykorzystana przez Anglię. Hiszpania pokazała, że ​​system szybkiego wyciskania w środku parku może naprawdę zdenerwować żołądek wybranej XI Manciniego. W niektórych meczach Anglia wysłała Declana Rice'a i Kalvina Phillipsa jako dwóch głęboko położonych pomocników, którzy są w stanie rotować w posiadaniu piłki, ale są też gotowi do biegania przez ściany, gdy ich nie posiada.

Anglia ma również all allies bogactw na swoich atakujących pozycjach. Włochom, mimo całej ich defensywy, nie spodoba się Raheem Sterling biegający między kanałami i walczący z Chiellinim i Bonuccim. Gareth Southgate również będzie miał lepszą ławkę, dzięki temu, że będzie mógł wezwać takich graczy jak Jadon Sancho, który może biegać przeciwko włoskim obrońcom w późnej fazie gry. Włosi również nie mają lewego obrońcy pierwszego wyboru, Leonardo Spinazzolę, zawodnika, który potrafił sprawić, że angielscy skrzydłowi będą się bronić i cofać, a także zasadniczo złagodzić presję na środkowych obrońcach. Zastępca Emerson Palmieri spędził sezon na ławce Chelsea i zaczął powoli, ale w półfinale uderzył w poprzeczkę z Hiszpanią.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: