Ocena pozycji bilansu płatniczego
Nowe dane RBI dotyczące bilansu płatniczego Indii (BoP) za lata 2017-18 pokazują deficyt na rachunku bieżącym (CAD) na poziomie 48,72 mld USD, najwyższy od rekordowego 88,16 mld USD z lat 2012-13. Biorąc pod uwagę, że CAD wzrośnie do 75 mld USD w tym okresie fiskalnym, jak wrażliwa jest dzisiejsza ogólna pozycja bilansu płatniczego?
Nowa waluta rupii indyjskich z kluczem Nowe dane RBI dotyczące bilansu płatniczego Indii (BoP) za lata 2017-18 pokazują deficyt na rachunku bieżącym (CAD) na poziomie 48,72 mld USD, najwyższy od rekordowego 88,16 mld USD z lat 2012-13. Biorąc pod uwagę, że CAD wzrośnie do 75 mld USD w tym okresie fiskalnym, jak wrażliwa jest dzisiejsza ogólna pozycja bilansu płatniczego?
Zacznijmy od rezerw walutowych. Czy są teraz wystarczające?
Rezerwy walutowe Indii, wynoszące 424,55 mld USD w marcu 2018 r., są w rzeczywistości ósmym co do wielkości na świecie (mniejszy wykres po prawej). Ponadto mogą finansować import przez 10,9 miesiąca, w porównaniu do 7,8 miesiąca w marcu 2014 roku (tuż przed dojściem do władzy rządu Narendry Modiego), 7 miesięcy w marcu 2013 roku (kiedy był kryzys mini-BoP, kiedy deficyt na rachunku obrotów bieżących sięgnął). szczyt) oraz 2,5 miesiąca w marcu 1991 r. (co zmusiło kraj do poszukiwania pomocy Międzynarodowego Funduszu Walutowego). Wszelkie aluzje do kryzysu z tego punktu widzenia są wysoce nietrafione; Obecna skrzynia forex RBI jest wyraźnie wystarczająca, zarówno do zaspokojenia pilnych potrzeb importowych, jak i do powstrzymania napadu rupii, jaki miał miejsce w okresie od maja do sierpnia 2013 roku.
Tak więc, kiedy ekonomiści mówią o podatności Indii na BoP, co dokładnie próbują powiedzieć?
Kraje zazwyczaj gromadzą rezerwy, eksportując więcej niż to, co importują. Dane MFW na temat sald rachunków bieżących 10 największych posiadaczy rezerw walutowych pokazują, że wszyscy – z wyjątkiem Indii i Brazylii – osiągali nadwyżki rok po roku.
Indie zawsze miały deficyty na swoim rachunku handlowym, a wartość importu towarów znacznie przewyższa wartość eksportu. Jednocześnie kraj tradycyjnie cieszył się nadwyżką na koncie „niewidzialnych”. Niewidzialne zasadniczo obejmują wpływy z eksportu usług oprogramowania, wewnętrzne przekazy pieniężne od pracowników migrujących i turystyki oraz – z drugiej strony – płatności na poczet odsetek, dywidend i opłat licencyjnych od pożyczek zagranicznych, inwestycji i technologii/marki, oprócz usług bankowych, ubezpieczeniowych i żeglugowych . Ale przy niewidocznych nadwyżkach nieprzekraczających deficytów handlowych — z wyjątkiem trzech lat od 2001-02 do 2003-04 (większy wykres) — spowodowało to, że kraj konsekwentnie rejestruje CAD.
Jak więc Indie radzą sobie przez te wszystkie lata z CAD, a nawet gromadzą rezerwy?
Kraj otrzymuje walutę zagraniczną nie tylko z eksportu towarów i usług, ale także z przepływów kapitału, czy to poprzez inwestycje zagraniczne, pożyczki komercyjne czy pomoc zewnętrzną. Większy wykres pokazuje, że przez większość lat napływ kapitału netto do Indii był większy niż CAD. Nadwyżkowe przepływy kapitałowe zostały następnie wykorzystane do tworzenia rezerw. Najbardziej ekstremalny przypadek miał miejsce w latach 2007-08, kiedy napływ kapitału zagranicznego netto, wynoszący 107,90 miliarda dolarów, znacznie przekroczył kwotę 15,74 miliarda CAD, co doprowadziło do nagromadzenia rezerw o 92,16 miliarda dolarów w ciągu jednego roku. Jednak były też lata, takie jak 2008-09 i 2011-12, w których rezerwy wyczerpywały się z powodu napływu kapitału netto, który nie był wystarczający do sfinansowania nawet CAD.
Czy ten model jest zrównoważony? Jak długo Indie mogą nadal importować więcej niż eksportować i oczekiwać, że kapitał zagraniczny całkowicie wypełni tę lukę?
Indie i Brazylia to wyjątkowe przypadki gospodarek, które zbudowały rezerwy głównie dzięki sile własnego kapitału, a nie rachunku bieżącego bilansu płatniczego. Indie są jeszcze bardziej wyjątkowe, ponieważ ich waluta, w przeciwieństwie do brazylijskiego reala, jest stosunkowo stabilna i nie jest przedmiotem częstych ataków spekulacyjnych. Teoretycznie kraj może nadal przyciągać przepływy kapitału w celu finansowania CAD tak długo, jak jego perspektywy wzrostu są postrzegane jako dobre, a środowisko inwestycyjne jest równie przyjazne. Pomogłoby jednak, gdyby takie zagraniczne inwestycje zmierzały również do zwiększenia możliwości eksportowych gospodarki i usług, a nie tylko do produkcji lub nawet importu na rynek krajowy. Na dłuższą metę może to pomóc zawęzić CAD do bardziej zrównoważonych poziomów.
Jaka jest perspektywa vis-à-vis CAD i przepływów kapitałowych w tym fiskalnym?
CAD gwałtownie spadł z 88,16 mld USD w latach 2012-13 do 15,30 mld USD w latach 2016-17, głównie z powodu indyjskiego rachunku za import ropy, który zmniejszył się o połowę z 164,04 mld USD do 86,87 mld USD. Jednak w latach 2017-18, CAD wzrósł do 48,72 miliarda dolarów dzięki odrodzeniu światowych cen ropy i oczekuje się, że przekroczy 75 miliardów dolarów tego podatku.
Pojawiają się również oznaki spowolnienia przepływów kapitałowych. Zagraniczni inwestorzy portfelowi od 1 kwietnia zarobili 7,9 miliarda dolarów sprzedaży netto na indyjskich rynkach akcji i papierów dłużnych. Jest to część większej wyprzedaży w gospodarkach wschodzących w odpowiedzi na rosnące stopy procentowe w USA oraz plany Europejskiego Banku Centralnego dotyczące zakończenia programu stymulacji monetarnej do końca 2018 roku.
Szwajcarski bank inwestycyjny Credit Suisse prognozuje przepływy kapitału netto do Indii na lata 2018-19 na poziomie 55 miliardów dolarów, co będzie niższe niż przewidywane 75 miliardów CAD. W takim przypadku rezerwy walutowe mogą spaść po raz pierwszy od 2011-12. Dane RBI już pokazują łączne oficjalne rezerwy na dzień 8 czerwca na poziomie 413,11 mld USD, co stanowi spadek o 11,43 mld USD w stosunku do poziomu z końca marca 2018 r.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
