Wyjaśnienie: rozdział Państwa Islamskiego w Afganistanie i wojna o terytorium z talibami

ISKP, grupa obwiniana przez USA za czwartkowe zamachy na lotnisko w Kabulu, jest afgańskim oddziałem Państwa Islamskiego. W jakich atakach brała udział wcześniej i jaka jest jej rywalizacja z talibami?

W czwartek na noszach przenoszona jest osoba ranna w jednym z wybuchów poza międzynarodowym lotniskiem w Kabulu. (The New York Times)

W artykule wstępnym w tygodniku al Nabha w zeszły piątek, Państwo Islamskie w swoich pierwszych komentarzach na temat zwycięstwa talibów odrzuciło je jako Mułła Bradley innymi słowy, proxy w Stanach Zjednoczonych. Artykuł redakcyjny skrytykował nowych talibów za noszenie przebrania islamu w celu osłabienia IS w regionie Af-Pak i zakwestionował wprowadzenie szariatu w Afganistanie. Redakcja stwierdziła również, że przygotowuje się do nowej fazy dżihadu.

Zabójcza wojna

Niezależnie od tego, czy było to nawiązanie do Afganistanu, czy nie, z podwójnym atakiem na lotnisko w Kabulu w czwartek wieczorem, który miał miejsce zginęło ponad 60 osób i zostało rannych o wiele więcej , ten prowincja IS-Khorasan (ISKP), afgański oddział grupy, obwiniany przez USA i inne siły wywiadowcze za zamach bombowy, ogłosił, że jest obecny w nowym Afganistanie i zamierza kontynuować śmiertelną wojnę z talibami.

W ciągu ostatnich kilku tygodni, gdy talibowie zintensyfikowali swoje operacje wojskowe w celu przejęcia Afganistanu, a wojska amerykańskie odeszły, ISKP nie zwracał na siebie uwagi. Ostatni atak, do którego się odnosi, miał miejsce 8 czerwca w Baglan, gdzie bandyci zabili 10 osób, które pracowały dla brytyjskiej organizacji charytatywnej Halo, zaangażowanej w operacje rozminowania. Większość ofiar należała do społeczności Hazara, która jest szyitami. Wcześniej ISKP twierdziło, że doszło do zamachu bombowego na szkołę w Kabulu, po raz kolejny celując w społeczność Hazarów. Większość ze 100 zabitych to dzieci.

Wystrzały wymierzone w uciekające tłumy

Ataki te były zgodne z tendencją, która stała się widoczna, gdy straciła terytorium na rzecz sił afgańskich i została dodatkowo osłabiona przez talibów. W 2018 i 2019 roku ISKP toczył zaciekłe bitwy o utrzymanie swoich twierdz, zwłaszcza w regionach Kunar i Naganhar. W 2019 i 2020 roku masowe ataki przypisywane IS lub przez nie zgłaszane wstrząsnęły afgańskimi miastami. W kwietniu 2020 r. miał miejsce śmiertelny atak na gurdwara w Kabulu, a następnie samobójczy zamach bombowy na oddziale położniczym szpitala w Kabulu. W Kabulu miały miejsce inne ataki – na uniwersytet, klinika Medecins Sans Frontiers, więzienie Jalalabad, kondukt pogrzebowy policjanta w Nangarharze.

Pierwsze lata

Podczas gdy rok 2020 był rokiem spektakularnych zamachów bombowych i ataków z użyciem broni przez ISKP w miastach, według badania przeprowadzonego przez Saurav Sarkar z waszyngtońskiego think tanku Stimson Centre, 11 ataków w 2020 r. to zwykły spadek w porównaniu z 343 atakami, które przypisano mu w 2019 r. odzwierciedla gwałtowny spadek siły roboczej, zasobów i zdolności organizacyjnych.

Najsilniejsze w 2016 r. badanie Stimson Center szacuje, że ISKP miał od 2500 do 8500 myśliwców, z czego do 2019 r. spadło do około 2000-4000 myśliwców.

ISKP powstało w 2014 roku w Pakistanie w okresie, gdy armia pakistańska pod dowództwem generała Raheela Sharifa prowadziła operacje w rejonie Waziristanu przeciwko Tehreek e Talibowie. Grupa niezadowolonych bojowników talibskich oderwała się od TTP w 2014 roku, buntując się przeciwko przywództwu Mułły Fazlullaha, czyli Mułły Radia.

Rebelianci dowodzeni przez Omara Khalida Khorasaniego oskarżyli TTP o zaprzedanie się zabójcom mudżahedinów poprzez rozpoczęcie rozmów z armią pakistańską na początku tego roku. Wyznali wierność IS. Kilka ataków w Pakistanie zostało zgłoszonych lub przypisanych tej grupie, która nazywała się Jamat ul Ahrar. Połączyli siły z innymi grupami, takimi jak Lashkar-e-Jhangvi al-Alami, Lashkar-e-Islam i zagranicznymi, takimi jak Islamski Ruch Uzbekistanu (IMU), Ujgurowie i rebelianci z afgańskich talibów.

Pakistan kąt

Gdzieś w 2018 r. ISKP osaczony i pozbawiony kilku dowódców i kadr, rozłamał się po tym, jak pakistański Pasztun, szejk Aslam Farooqi, który kiedyś był z Lashkar-e-Toiba i walczył u boku kadr Bagdadi w Syrii, przejął władzę nad przywództwo. W przypadku grupy, która walczyła z talibami i Pakistanem, jego lojalność stała się przedmiotem podejrzeń, a zagraniczne kadry były przekonane, że kierowały nim pakistańskie siły bezpieczeństwa. Do tego czasu ISKP zaprzestało ataków na ziemie Pakistanu. Bojownicy z Azji Środkowej oderwali się, a ich frakcja wyznaczyła własnego przywódcę, jak wynika z niedawnego artykułu w Quint autorstwa byłego urzędnika wywiadu indyjskiego, Ananda Arniego. Indyjskie agencje wywiadowcze uważają, że ISKP ma wśród swoich kadr kilku bojowników LeT.

Farooqui został aresztowany przez Narodową Dyrekcję Bezpieczeństwa po bombardowaniu gurdwara w Kabulu, wraz z bojownikiem kaszmirskim Aijazem Ahangarem. Urzędnicy indyjskiego wywiadu i obalony rząd afgański twierdzili, że ISKP jest wytworem Pakistanu, aby dać możliwość zaprzeczenia atakom, które w przeciwnym razie byłyby przypisywane talibom lub siatce Haqqani. Arni napisał, że wyrafinowanie ataków miejskich przeczyło możliwościom ISKP, ponieważ nie byli oni grupą znającą Kabul. Z kolei Pakistan twierdził, że ISKP jest tworem afgańsko-indyjskim.

Według doniesień w szczytowym momencie ISKP zdołało przyciągnąć ponad 100 osób z Kerali. Według indyjskich agencji wywiadowczych, samotny bandyta, który dokonał ataku gurdwara w Kabulu, w którym zginęło 25 osób, był Keralitą.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Podziel Się Z Przyjaciółmi: