Wyjaśnienie: misja NASA Artemis i Indianin w nowej kohorcie astronautów
NASA chce wysłać pierwszą kobietę i następnego mężczyznę na Księżyc do roku 2024, co planuje zrobić w ramach programu eksploracji Księżyca Artemis.
Klasa astronautów 2017 pozuje do portretu z senatorami z Teksasu Johnem Cornynem i Tedem Cruzem w Johnson Space Center w Houston, Teksas, USA, 10 stycznia 2020 r. (NASA) Indianin Raja Chari jest wśród 11 nowych astronautów którzy dołączyli do szeregów NASA w piątek (10 stycznia), zwiększając siłę aktywnego korpusu astronautów w amerykańskiej agencji kosmicznej do 48. Nowi absolwenci ukończyli ponad dwa lata podstawowego szkolenia i są pierwszymi absolwentami od czasu ogłoszenia NASA swój program Artemis. NASA powiedziała, że jej korpus astronautów poszerzy horyzonty ludzkości w kosmosie dla przyszłych pokoleń.
Ta kohorta nowych astronautów może zostać przydzielona do misji kosmicznych na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS), Księżyc i ostatecznie na Marsa. Agencja skupiła się na eksploracji Marsa przez ludzi do lat 30. XX wieku.
Kim jest Raja Chari?
Raja Chari została wybrana przez NASA do udziału w klasie kandydatów na astronautów 2017. Według jego biografii na stronie internetowej NASA, zgłosił się do służby w sierpniu 2017 roku, a po ukończeniu wstępnego szkolenia kandydatów na astronautów kwalifikuje się teraz do przydziału misji.
Chari, pułkownik Sił Powietrznych USA, pochodzi z Cedar Falls w stanie Iowa.
Ukończył Akademię Sił Powietrznych USA z tytułem licencjata w dziedzinie inżynierii kosmicznej i nauk inżynieryjnych. Następnie uzyskał tytuł magistra lotnictwa i astronautyki w Massachusetts Institute of Technology (MIT) oraz ukończył szkołę pilotów marynarki wojennej USA w Patuxent River w stanie Maryland.
Chari służył jako dowódca 461. Eskadry Testów Lotniczych i dyrektor Zintegrowanych Sił Testowych F-35 w Bazie Sił Powietrznych Edwards (AFB) w Kalifornii.
Chari służył jako dowódca 461. Eskadry Testów Lotniczych i dyrektor Zintegrowanych Sił Testowych F-35 w Bazie Sił Powietrznych Edwards (AFB) w Kalifornii. (NASA) Program Artemis
NASA chce wysłać pierwszą kobietę i następnego mężczyznę na Księżyc do roku 2024, co planuje zrobić w ramach programu eksploracji Księżyca Artemis.
Dzięki programowi Artemis NASA chce zademonstrować nowe technologie, możliwości i podejścia biznesowe, które będą ostatecznie potrzebne do przyszłej eksploracji Marsa.
W przypadku programu Artemis nowa rakieta NASA o nazwie Space Launch System (SLS) wyśle astronautów na pokład statku kosmicznego Orion ćwierć miliona mil od Ziemi na orbitę księżycową.
Gdy astronauci zadokują Oriona w Gateway — który jest małym statkiem kosmicznym na orbicie wokół Księżyca — astronauci będą mogli żyć i pracować wokół Księżyca, a ze statku kosmicznego astronauci wyruszą na wyprawy na powierzchnię Księżyca.
Astronauci wybierający się do programu Artemis będą nosić nowo zaprojektowane skafandry kosmiczne, zwane Exploration Extravehicular Mobility Unit lub xEMU. Te skafandry kosmiczne oferują zaawansowaną mobilność i komunikację oraz wymienne części, które można skonfigurować do spacerów kosmicznych w mikrograwitacji lub na powierzchni planety.
NASA i Księżyc
Stany Zjednoczone zaczęły próbować umieszczać ludzi w kosmosie już w 1961 roku. Osiem lat później, 20 lipca 1969, Neil Armstrong został pierwszym człowiekiem, który wkroczył na Księżyc w ramach misji Apollo 11.
Schodząc po drabinie ku powierzchni Księżyca, głosił słynnie: „To mały krok dla człowieka, wielki skok dla ludzkości”.
Armstrong wraz z Edwinem Buzzem Aldrinem spacerowali po Księżycu przez ponad trzy godziny, przeprowadzając eksperymenty i zbierając kawałki pyłu księżycowego i skał.
Zostawili amerykańską flagę na Księżycu wraz z napisem: „Tutaj ludzie z planety Ziemia po raz pierwszy postawili stopę na Księżycu w lipcu 1969 r. n.e. Przybyliśmy w pokoju dla całej ludzkości.
Oprócz samego celu eksploracji kosmosu, NASA stara się ponownie wysłać Amerykanów na Księżyc, aby zademonstrować amerykańskie przywództwo w kosmosie i ustanowić strategiczną obecność na Księżycu, jednocześnie zwiększając globalny wpływ gospodarczy USA.
Kiedy wylądują, nasi amerykańscy astronauci postawią stopę tam, gdzie żaden człowiek nigdy wcześniej nie był: na biegunie południowym Księżyca, mówi NASA.
Eksploracja Księżyca
W 1959 roku bezzałogowe Luna 1 i 2 Związku Radzieckiego zostały pierwszymi łazikami, które odwiedziły Księżyc. Od tego czasu siedem narodów poszło w ich ślady.
Zanim USA wysłały misję Apollo 11 na Księżyc, w latach 1961-1968 wysłały trzy klasy misji robotów. Po lipcu 1969 r. 12 amerykańskich astronautów chodziło po powierzchni Księżyca do 1972 r. Razem astronauci Apollo przywieźli z powrotem ponad 382 kg księżycowej skały i gleby z powrotem na Ziemię do badań.
Następnie w latach 90. Stany Zjednoczone wznowiły eksplorację Księżyca dzięki misjom robotów Clementine i Lunar Prospector. W 2009 roku rozpoczęła nową serię zrobotyzowanych misji księżycowych, wystrzeliwując Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) i Lunar Crater Observation and Sensing Satellite (LCROSS).
W 2011 roku NASA rozpoczęła misję ARTEMIS (Acceleration, Reconnection, Turbulence, and Electrodynamics of the Moon’s Interaction with the Sun), wykorzystując parę przeprojektowanych statków kosmicznych, a w 2012 roku statek kosmiczny Gravity Recovery and Interior Laboratory (GRAIL) badał grawitację Księżyca.
Oprócz USA misje eksploracji Księżyca wysłały Europejska Agencja Kosmiczna, Japonia, Chiny i Indie.
Chiny wylądowały na powierzchni dwóch łazików, co obejmuje pierwsze w historii lądowanie na przeciwnej stronie Księżyca w 2019 roku. Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO) ogłosiła niedawno trzecią misję księżycową Indii Chandrayaan -3, która będzie składać się z lądownika i łazika.
Nie przegap wyjaśnionych: Nieżyjący sułtan Qaboos i nowy Oman, który zbudował
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
