Wyjaśnienie: wzrost zapotrzebowania na energię po blokadzie, spadek lokalnych zapasów

Październik zawsze był trudnym miesiącem dla zarządców sieci, biorąc pod uwagę, że w tym miesiącu odnotowywany jest roczny szczyt zapotrzebowania na energię elektryczną w całych Indiach.

Robotnicy zakładają przewody na placu budowy w New Delhi. (Zdjęcie ekspresowe: Tashi Tobgyal, plik)

Sektor energii elektrycznej w Indiach stoi w obliczu idealna burza : gwałtowny i wyraźnie nieprzewidziany wzrost zapotrzebowania na energię w całym kraju, który poważnie testuje łańcuch dostaw paliw zasilających elektrownie węglowe, które stanowią kręgosłup krajowej sieci energetycznej.

Październik zawsze był trudnym miesiącem dla zarządców sieci, biorąc pod uwagę, że w tym miesiącu odnotowywany jest roczny szczyt zapotrzebowania na energię elektryczną w całych Indiach. Ale jest pięć powodów, dla których ten październik jest inny.

Po pierwsze, gwałtowny wzrost popytu na energię w okresie krótszym niż dwa miesiące, który oznaczał prawie całkowite otwarcie gospodarki po wielokrotnych blokadach, które wymusiły załamanie popytu w ciągu 18 miesięcy.

Następnie pojawia się problem mniejszego gromadzenia zapasów węgla w kwietniu-czerwcu 2021 r., Ponieważ niszczycielska druga fala Covid wpłynęła również na operacje wydobywcze.

Podczas gdy miesiące monsunowe zwykle prowadzą do zagłębienia wydobywczego, przedłużające się deszcze w tym roku spowodowały dalsze opóźnienia w pomonsunowej normalizacji dostaw węgla, zwłaszcza w kopalniach odkrywkowych we wschodniej części kraju.

Do tego dochodzi fakt, że indyjskie elektrownie cieplne drastycznie ograniczyły import węgla ze względu na rekordowo wysokie ceny międzynarodowe, co sprawia, że ​​możliwość ponownego uruchomienia niektórych nieczynnych mocy produkcyjnych w Gujarat w krótkim czasie jest trudnym zadaniem.

Zarówno importowany węgiel, jak i gaz – na wschodnim wybrzeżu Indii są pewne niewykorzystane moce gazowe – są tym razem wykluczone, ponieważ kraje od Europy po Chiny toczą szaloną walkę o źródła paliwa, aby pokryć krajowe niedobory energii. Tak więc ponowne uruchomienie tych elektrowni po prostu nie jest tym razem realną opcją, co prowadzi do większej zależności od krajowego węgla.

Chociaż niektóre z tych czynników są niezwykłe, nie można uciec od podstawowego czynnika, który obecnie wydaje się coraz bardziej oczywisty: prawie wszyscy w łańcuchu wartości wytwarzania energii elektrycznej — menedżerowie sieci i planiści polityki, przedsiębiorstwa użyteczności publicznej w łańcuchu dostaw, kierownicy elektrowni cieplnych i państwo należąca do Coal India Ltd — nie przewidziała gwałtownego wzrostu popytu i uzupełniła zapasy.

Robotnik obserwuje, jak węgiel jest rozładowywany z ciężarówki w wiosce Rajapur w Jharia, odległym zakątku Jharkhand. (AP Photo/Aijaz Rahi, plik)

Największym czynnikiem wyzwalającym jest jednak skala wzrostu popytu. W okresie sierpień-wrzesień zużycie energii skoczyło ze 106,6 BU (miliardów jednostek; jednostka to 1 kWh) miesięcznie w 2019 r. — rok bez Covid — do 124,2 j.b. miesięcznie w 2021 r. W tym okresie udział Produkcja węglowa również wzrosła z 61,91 proc. w 2019 r. do 66,35 proc. w 2021 r.

W konsekwencji łączne zużycie węgla w miesiącu sierpień-wrzesień 2021 r. wzrosło o 18 proc. w porównaniu z analogicznym okresem w 2019 r., nadwerężając łańcuchy dostaw i eksponując luz kierowników elektrowni w przestrzeganiu normatywnych zapisów dotyczących zapasów paliw.

Ponieważ dostawy węgla nie nadążają, wbrew wymogowi utrzymywania zapasów paliwa na 15-30 dni, ponad połowa ze 135 głównych elektrowni węglowych w kraju, które są codziennie monitorowane, ma obecnie zapasy mniejsze niż trzy. dni, według danych Centralnego Urzędu Energetyki.

Indyjskie elektrownie cieplne opalane węglem mają 208,8 GW, czyli 54 procent indyjskiej zainstalowanej mocy wytwórczej 388 GW, i pomimo jawnego skupienia się rządu na dodawaniu mocy ze źródeł odnawialnych, odnotowały wzrost udziału w ogólnym miksie energetycznym Indii do ponad 66 procent. w 2021 r. z poniżej 62 proc. w 2019 r. Wyraźnie widać znaczenie wytwarzania przy obciążeniu podstawowym.

W kręgach politycznych istnieje nadzieja, że ​​od drugiej połowy października popyt zacznie powoli spadać, ponieważ temperatury na północy kraju spadają, jak to ma miejsce prawie co roku.

Wysyłki węgla CIL również rosną – od poniżej 1,4 miliona ton (MT) dziennie na początku miesiąca do poziomu 1,5 MT dziennie 7 października do docelowego poziomu 1,7 MT dziennie do połowy października. Pomogłoby to prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości w stopniowym gromadzeniu zapasów w elektrowniach.

Ale biorąc pod uwagę gwałtowny wzrost popytu w tym roku, a sezon festiwalowy wciąż przed nami, łańcuchy dostaw prawdopodobnie pozostaną napięte, a menedżerowie sieci mogą zostać zmuszeni do pozostania w gotowości do końca października.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Podziel Się Z Przyjaciółmi: