Wyjaśnienie: brzydka prawda o przestrzeganiu przez Indie ustawy FRBM

Całkowicie ignorując deficyt dochodów i skupiając się tylko na ograniczaniu deficytu fiskalnego, rząd zapewnił, że ustawa FRBM szkodzi teraz wzrostowi – co jest dokładnym przeciwieństwem tego, co miała spowodować konsolidacja fiskalna.

Rząd przestrzegający zasad FRBM cieszy się większą wiarygodnością wśród agencji ratingowych i uczestników rynku – zarówno krajowych, jak i międzynarodowych.

W miarę upływu lat deficyt fiskalny stał się kluczowym czynnikiem, na który należy zwrócić uwagę w każdej prezentacji budżetu. Jest uważany za najważniejszy wskaźnik kondycji finansowej rządu.

Ustawa o odpowiedzialności fiskalnej i zarządzaniu budżetem, która została zainicjowana w 2003 r., ale od tego czasu była kilkakrotnie poprawiana, wyznacza czerwone linie dla wszystkich rodzajów deficytów budżetowych, w tym deficytu fiskalnego. Rząd przestrzegający zasad FRBM cieszy się większą wiarygodnością wśród agencji ratingowych i uczestników rynku – zarówno krajowych, jak i międzynarodowych.

Nie dopuszczenie do całkowitego wymknięcia się deficytu fiskalnego spod kontroli było jednym z wyjątkowych osiągnięć obecnego rządu NDA. Jednak wraz ze spowolnieniem wzrostu gospodarczego Indii pojawiła się rosnąca presja na rząd, aby złamał ortodoksję FRBM i wydał ponad docelowe poziomy deficytu fiskalnego w celu przywrócenia krajowego wzrostu gospodarczego.

Inni jednak nadal ostrzegają, że realny deficyt fiskalny jest już znacznie większy niż oficjalna wartość i jako taki nie ma miejsca na dalsze zwiększanie wydatków przez rząd.

Która z tych narracji jest prawdziwa?

Właściwie nie. Ale żeby to zrozumieć, trzeba najpierw zrozumieć, jakie są różne rodzaje deficytów i dlaczego ich ograniczanie ma znaczenie.

Objaśnienie budżetu, część 1: Jak przygotowywany jest budżet Unii

Jakie są rodzaje deficytów?

Jak wspomniano powyżej, deficyt fiskalny to nadwyżka kwoty, jaką rząd planuje wydać, w stosunku do tego, co rząd oczekuje. Oczywiście, aby nadrobić tę lukę, rząd musi pożyczać pieniądze z rynku.

Ale wszystkie wydatki rządowe nie są tego samego rodzaju. Na przykład, jeśli wydatki są przeznaczone na płacenie wynagrodzeń, są liczone jako wydatki dochodowe, ale jeśli są przeznaczone na budowę drogi lub fabryki – czyli coś, co z kolei zwiększa zdolność gospodarki do wytwarzania większej ilości – wtedy są one określane jako kapitał wydatek.

Kolejnym kluczowym wskaźnikiem jest deficyt fiskalny, który odwzorowuje nadwyżkę wydatków po stronie dochodów nad wpływami z dochodów. Różnica między deficytem fiskalnym a deficytem dochodów to wydatki kapitałowe rządu.

Co do zasady, uważa się, że rząd nieroztropny pod względem fiskalnym pożycza pieniądze na cele dochodowe. W rezultacie ustawa FRBM z 2003 r. nakazywała, poza ograniczeniem deficytu fiskalnego do 3% nominalnego PKB, sprowadzić deficyt dochodów do 0%. Oznaczałoby to, że wszystkie pożyczki rządowe (lub deficyt fiskalny) w ciągu roku sfinansowałyby jedynie wydatki kapitałowe rządu.

Dlaczego przedkładać wydatki kapitałowe nad wydatki związane z dochodami?

W każdej gospodarce, kiedy rząd wydaje pieniądze lub obniża podatki, ma to wpływ na aktywność gospodarczą kraju (mierzoną zmianą nominalnego PKB lub całkowitych dochodów). Jednak wpływ ten (zwany również efektem mnożnikowym) jest zupełnie inny w przypadku wydatków dochodowych i wydatków kapitałowych.

Dokładnie, jak pokazuje dokument zatytułowany Fiscal Multipliers for India autorstwa Sukanya Bose i NR Bhanumurthy'ego, mnożnik jest mniejszy niż 1 dla wydatków dochodowych i ponad 2,5 dla wydatków kapitałowych. Innymi słowy, kiedy rząd wydaje 100 rupii na podniesienie pensji w Indiach, gospodarka rośnie o nieco mniej niż 100 rupii. Ale kiedy rząd wykorzystuje te pieniądze na budowę drogi lub mostu, PKB gospodarki rośnie o 250 rupii. .

Gdyby rządy wydawały na budowanie kapitału, zamiast marnować pieniądze na populistyczne projekty, takie jak wyższe pensje czy soki, gospodarka skorzystałaby dwa i pół raza więcej.

Pytanie zatem brzmi: Jak sprawić, by rządy przestawiły się z wydatków dochodowych na wydatki kapitałowe? Tutaj z pomocą przychodzi ustawa FRBM.

Objaśnienie budżetu, część 2 | Na czym polega wiarygodność indyjskich liczb budżetowych?

Jakie znaczenie ma ustawa FRBM?

W powszechnym rozumieniu ustawa FRBM ma na celu kompresję lub ograniczenie wydatków rządowych. Ale to jest błędne zrozumienie. Prawda jest taka, że ​​ustawa FRBM nie jest mechanizmem kompresji wydatków, a raczej mechanizmem ich zmiany – mówi Bhanumurthy, profesor w Narodowym Instytucie Finansów i Polityki Publicznej (NIPFP).

Innymi słowy, ustawa FRBM – ograniczając całkowity deficyt fiskalny (do 3% nominalnego PKB) i nakazując całkowite wyeliminowanie deficytu dochodów – pomaga rządom w przestawianiu wydatków z dochodów na kapitał.

Oznacza to również, że – znowu wbrew powszechnemu przekonaniu – przestrzeganie ustawy FRBM nie powinno obniżać indyjskiego PKB, a raczej go zwiększać.

Oto jak: Kiedy zmniejszasz deficyt dochodów – to znaczy zmniejszasz pożyczki na finansowanie wydatków związanych z dochodami – i zamiast tego pożyczasz, aby wydać tylko na budowanie kapitału, zwiększasz ogólny PKB o 2,5-krotność kwoty pożyczonych pieniędzy. Tak więc przestrzeganie ustawy FRBM jest korzystne. Dlaczego jakikolwiek kraj miałby przyjąć zasady FRBM, jeśli nie miałyby one pomóc w szybszym wzroście? — pyta Bhanumurthy.

Jaki był rekord Indii w zakresie przestrzegania ustawy FRBM?

W niedawnym dokumencie roboczym, zatytułowanym Polityka fiskalna, dewolucja i gospodarka indyjska autorstwa Bhanumurthy'ego, Bose'a i Sakshi Satiji, autorzy śledzą historię.

W latach 2004-2008 rząd Indii poczynił ogromne postępy w zmniejszaniu zarówno deficytu dochodów, jak i deficytu fiskalnego. Ale później proces ten został odwrócony, głównie dzięki światowemu kryzysowi finansowemu i krajowemu spowolnieniu. Od tego czasu nastąpiło kilka nowelizacji ustawy w zasadzie odsuwające cele.

Jednak najgorsze wydarzenie miało miejsce w 2018 r., kiedy rząd Unii przestał skupiać się na deficycie dochodów i zamiast tego skoncentrował się tylko na deficycie fiskalnym.

Wyjaśnienie budżetu, część 3: Czy dążenie do zorganizowanej produkcji jest odpowiedzią na kryzys zatrudnienia w Indiach?

Jakie jest znaczenie niecelowania w deficyt dochodów?

Bhanumurthy opowiada historię, której często uczy w klasie: „Ojciec dał synowi kurczaka i kaczkę i poprosił, żeby zabrał je do domu. Ale ojciec ostrzegł: Upewnij się, że nosisz kaczkę za szyję, a kurczaka za nogi. Szyja kaczki jest mocna, a nogi słabe; odwrotna sytuacja dotyczy kurczaka. Syn wyruszył w drogę do domu, ale gdzieś po drodze wziął i przerwał, a kiedy wrócił, trzymał kurczaka za szyję, a kaczkę za nogi. Zanim syn wrócił do domu, oba ptaki były bezużyteczne”.

Dokładnie tak się stało, gdy rząd przestał dążyć do deficytu dochodów, skupiając się tylko na ograniczaniu deficytu fiskalnego. To wywróciło funkcjonowanie ustawy FRBM do góry nogami, mówi Bhanumurthy.

Czemu?

Ponieważ bez przymusu zmniejszania deficytu dochodów, rząd w ciągu ostatnich kilku lat ograniczał deficyt fiskalny poprzez redukcję wydatków kapitałowych. W rezultacie osiągnęliśmy punkt, w którym przestrzeganie ustawy FRBM faktycznie wysyła impuls skurczowy. Innymi słowy, przestrzeganie ustawy FRBM osiąga dokładne przeciwieństwo tego, co miało zrobić, mówi Bhanumurthy. Argumentowałem, że jest to jeden z czynników, który przyczynia się do strukturalnego spowolnienia indyjskiej gospodarki.

Jaka jest zatem droga naprzód dla rządu w czasie, gdy walczy o ożywienie gospodarki i przestrzeganie ustawy FRBM?

Bhanumurthy mówi, że w 2003 r. istnieje potrzeba powrotu do pierwotnej ustawy FRBM poprzez uznanie i nadanie priorytetu redukcji deficytu dochodów. Pomoże to rządowi zwiększyć wydatki, które faktycznie zwiększają PKB.

Ekspresowe wyjaśnienie jest teraz dostępne w Telegramie. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi

Podziel Się Z Przyjaciółmi: