Wyjaśnienie: Co stanowi naruszenie przywileju ustawodawcy? - Październik 2022
W tym tygodniu domy w Maharashtra złożyły wnioski o naruszenie przywilejów przeciwko Arnabowi Goswamiemu i Kangana Ranautowi. Jaka jest procedura postępowania w takim przypadku i jaka może być kara?
Arnab Goswami i Kangana Ranaut stają w obliczu wniosków o przyznanie przywilejów odpowiednio w Zgromadzeniu Maharashtra i Radzie Legislacyjnej Maharashtra. Wniosek o naruszenie przywilejów zostało przeniesione w Zgromadzeniu Maharashtra przeciwko dyrektorowi zarządzającemu Republic TV i redaktorowi naczelnemu Arnabowi Goswamiemu we wtorek (8 września). Podobny wniosek został złożony w Radzie Legislacyjnej Maharashtra przeciwko aktorowi Kangana Ranautowi.
Skrócona dwudniowa sesja monsunowa zakończyła się we wtorek, więc ustawodawca nie mógł uwzględnić wniosków.
Jakie przepisy Konstytucji chronią przywileje ustawodawcy?
Uprawnienia, przywileje i immunitety każdej izby parlamentu indyjskiego oraz jego członków i komisji są określone w art. 105 Konstytucji.
Artykuł 194 dotyczy uprawnień, przywilejów i immunitetów ustawodawców państwowych, ich członków i ich komitetów.
Przywilej parlamentarny odnosi się do prawa i immunitetu przysługującego ustawodawcom, w którym ustawodawca otrzymuje ochronę przed odpowiedzialnością cywilną lub karną za czyny lub wypowiedzi składane w trakcie pełnienia przez nich funkcji ustawodawczych.
Również w wyjaśnionym | Zrozumienie ustawy NDPS, zgodnie z którą Rhea Chakraborty została zarezerwowana
Co stanowi naruszenie tego przywileju?
Chociaż Konstytucja przyznała parlamentarzystom i ustawodawcom specjalne przywileje i uprawnienia w celu zachowania godności i autorytetu Izb, te uprawnienia i przywileje nie są skodyfikowane. W związku z tym nie ma jasnych, notyfikowanych reguł, które decydowałyby o tym, co stanowi naruszenie przywilejów i jaką karę za nie pociąga.
Wszelkie działania, które utrudniają lub utrudniają którejkolwiek z Izb stanowej władzy ustawodawczej wykonywanie jej funkcji, lub które utrudniają lub utrudniają członkowi lub urzędnikowi takiej Izby wykonywanie jego obowiązków, lub mają tendencję, bezpośrednio lub pośrednio, do wywoływania takich skutków, traktowane jako naruszenie przywilejów.
Wygłaszanie przemówień lub drukowanie lub publikowanie zniesławienia odzwierciedlającego charakter lub postępowanie Izby lub jej komitetów lub jakiegokolwiek członka Izby lub odnoszącego się do jego charakteru lub postępowania jako prawodawca.
Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi
Jaką procedurę należy zastosować w przypadku domniemanego naruszenia przywileju ustawodawcy?
Przewodniczący Zgromadzenia Ustawodawczego lub Przewodniczący Rady Ustawodawczej tworzy Komisję Przywilejów składającą się z 15 członków Zgromadzenia i 11 członków Rady.
Członkowie komisji są nominowani na podstawie siły partii w izbach.
Anant Kalse, emerytowany główny sekretarz legislatury stanu Maharashtra, powiedział, że to przewodniczący lub przewodniczący najpierw decyduje o wnioskach. Jeśli przywilej i pogarda zostaną uznane prima facie, przewodniczący lub przewodniczący przekaże to Komitetowi ds. Przywilejów zgodnie z właściwą procedurą, powiedział Kalse.
W przypadku Goswamiego komisja zbada, czy jego wypowiedzi obrażały legislaturę stanową i jej członków oraz czy ich wizerunek był oczerniany w oczach opinii publicznej.
Obecnie w żadnej z Izb legislatury stanowej nie ma Komisji Przywilejów. Kalse powiedział, że komisja, która ma uprawnienia quasi-sądowe, poprosi o wyjaśnienia wszystkich zainteresowanych, przeprowadzi dochodzenie i na podstawie ustaleń przedstawi zalecenie do rozpatrzenia ustawodawcy stanowego.
Również w wyjaśnionym | Kontyngent Marathy — agitacja, polityka
Jaka jest kara dla osoby uznanej za winną naruszenia przywileju ustawodawcy?
Jeżeli Komisja uzna sprawcę za winnego naruszenia przywileju i pogardy, może zalecić ukaranie. Kara może obejmować przekazanie sprawcy niezadowolenia ustawodawcy stanowego, wezwanie sprawcy przed Izbą i ostrzeżenie, a nawet wysłanie sprawcy do więzienia.
W przypadku mediów można cofnąć zaplecze prasowe ustawodawcy stanowego i żądać publicznych przeprosin.