Wyjaśnienie: kim był Pangloss?
Od postaci Woltera do gubernatora RBI Shaktikanta Dasa: Kim był Pangloss i dlaczego jego twarz znalazła się w adresie gubernatora?
Portret Voltaire'a autorstwa Nicolasa de Largillière'a, c. 1724. (Źródło: Wikipedia) Gubernator Banku Rezerw Indii, Shaktikanta Das, podkreślił w poniedziałek, że znaczenie nastroju i sentymentu mówiąc o indyjskiej gospodarce. Mimo doniesień o utracie miejsc pracy i pogłębiającym się spowolnieniu w wielu sektorach, nastrój zagłady i przygnębienia nikomu nie pomoże, powiedział Das.
Nie mówię, że zachowujemy panglossiczność i uśmiechamy się z każdą trudnością, powiedział Das, przemawiając na szczycie bankowym Ficci-Indian Banks Association w Bombaju.
Ale w każdej realnej gospodarce nastrój jest bardzo ważny. Wśród wyzwań, przed którymi obecnie stoimy, istnieje kilka możliwości i wspólnie z sektorem finansowym, środowiskiem biznesowym, decydentami i organami regulacyjnymi powinniśmy stawić czoła wyzwaniom i patrzeć w przyszłość z większą pewnością.
Kim więc był Pangloss i dlaczego jego twarz znalazła się w adresie gubernatora?
Mówiąc mniej ezoterycznie, Panglossowski styl życia to skrajny optymizm, w którym jesteś przekonany, że cokolwiek się dzieje, jest najlepsze, a zatem nie staraj się to zmienić.
Wyrażenie to odnosi się do profesora Panglossa, postaci z Candide, ou l'Optimisme (przetłumaczonej na angielski jako Candide: Optimism), satyrycznej noweli opublikowanej przez francuskiego filozofa oświecenia François-Marie Aroueta zwanego Voltaire w 1759 roku. Pangloss był przekonany, że wszystko jest zgodne z prawdą. za najlepsze w tym najlepszym z możliwych światów, pomysł, którego uczył także swojego młodego ucznia, Kandyda.
Chociaż łatwo było w tę filozofię uwierzyć, gdy Kandyd i jego wychowawcy prowadzili bezpieczne życie w zamku barona w Westfalii, Pangloss odmówił rozstania się ze swoim optymizmem nawet po zachorowaniu na syfilis, stając się żebrakiem (po tym, jak zamek został zaatakowany i wielu więźniów zostało zabitych). przed jego oczami), przeżył między innymi trzęsienie ziemi, pożar i tsunami oraz prawie został powieszony.
Optymizm Panglossa nie ograniczał się też do jego poglądów na własne sprawy. W pewnym momencie historii tonie Jacques, który pomógł Panglossowi na wiele sposobów, w tym wyleczył jego kiłę. Podczas gdy Kandyd próbuje go ratować, Pangloss pozwala mu umrzeć, bo w jego filozofii wszystko, co się wydarzyło, było najlepsze i nie należy podejmować żadnych wysiłków, aby to zmienić.
Nie przegap wyjaśnionych: O co chodzi w sprawie INX przeciwko Chidambaramowi?
Voltaire stworzył przesadną postać Panglossa, by wykpić skrajny optymizm wyznawany przez Gottfrieda Wilhelma Leibniza, kilka lat starszego niemieckiego filozofa. (Leibniz zaprojektował również maszynę liczącą, która była poprzednikiem współczesnego kalkulatora.)
Teoria Leibniza głosiła, że życzliwy Bóg stworzył ten świat, najlepszy z możliwych, jaki mógł stworzyć. Z drugiej strony Voltaire wierzył, że gdyby rzeczywiście tak było, trzęsienia ziemi, głód i inne nieżyczliwe rzeczy nie występowałyby z taką regularnością.
W ten sposób przywiązywał większą wagę do ludzkiego wysiłku i zamiarów, o czym Kandyd w końcu mówi Panglossowi — że świat może być tym, czym jest, ale musimy uprawiać nasz ogród.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
