ExplainSpeaking: Oto 5 wniosków z danych dotyczących PKB Indii za II kwartał

Dane indyjskiego PKB za II kwartał Wyjaśnienie: Rzetelność oceny Ministerstwa Finansów dotyczącej nominalnego tempa wzrostu PKB Indii ma kluczowe znaczenie dla wiarygodności nadchodzących danych budżetowych

Ludzie ładują worki z cementem na ciężarówkę przed magazynem w rejonie Chitpur w Kalkucie (Fotograf: Arko Datto/Bloomberg)

Według oficjalnych danych opublikowanych w zeszły piątek, produkt krajowy brutto (PKB) Indii zakontraktowane o 7,5% w ciągu kwartał lipca, sierpnia i września. Oznacza to, że w II kwartale 2020-21 Indie wyprodukowały o 7,5% mniej towarów i usług w porównaniu z tym, co Indie wyprodukowały w II kwartale 2019-20.

W tym procesie indyjska gospodarka weszła teraz formalnie w techniczną recesję, ponieważ – wraz z prawie 24 proc.

Jednak dane o 7,5% spadku spotkały się z wszechogarniającymi okrzykami. To sprzeczne z intuicją, ale nie bez uzasadnienia. Po pierwsze, liczba 7,5% jest zdecydowanie niższa niż większość szacunków ulicznych.

Co więcej, to ostrzejsze niż oczekiwano ożywienie gospodarcze – w pewnym sensie – znacząco zmieniło sposób postrzegania indyjskiej gospodarki. Spadek PKB o 23,9% w I kwartale był jednym z najgorszych wśród największych gospodarek świata. Ale skurcz o 7,5% jest lepszy niż średnia światowa. Według analizy przeprowadzonej przez zespół badawczy State Bank of India, 49 krajów zadeklarowało dane o PKB za kwartał lipiec-wrzesień. Średni spadek tych 49 krajów wynosi 12,4%. Dla porównania 7,5% w Indiach wygląda znacznie lepiej. W poprzednim kwartale, tj. kwietniu, maju, czerwcu, średnia z tych 49 gospodarek wyniosła minus 5,6%, podczas gdy Indie skurczyły się o prawie 24%.

Drugi wniosek jest taki, że ożywienie gospodarcze ma dość szerokie podstawy. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na dane o wartości dodanej brutto (GVA) zamiast danych o PKB. Dane GVA stanowią miarę dochodu narodowego, patrząc na wartość dodaną przez różne sektory gospodarki w tym kwartale. Jeśli chcesz porównać, które części gospodarki poprawiły produkcję i dochody z kwartału na kwartał, bardziej trafna jest wartość WDB.

Spójrz na ostatnie dwie kolumny Oświadczenia 1 (z rządowego komunikatu prasowego) obok. Pokazują procentową zmianę WDB każdego sektora w porównaniu do tego samego kwartału w ostatnim roku finansowym (2019-20).

Opinia | Przy lepszych niż oczekiwano danych za drugi kwartał, gospodarka może zaskoczyć pozytywną niespodzianką

Stwierdzenie 1: Kwartalne szacunki WDB w cenach bazowych w II kwartale

Przede wszystkim, w porównaniu z zaledwie jednym sektorem, który dodał dodatnią wartość w pierwszym kwartale, trzy sektory dodały dodatnią wartość w drugim kwartale. Były to rolnictwo, przemysł i usługi komunalne (zaznaczone zielonymi kółkami).

Co więcej, w trzech z pozostałych pięciu sektorów tempo spadku spadło — zaznaczono w zielonych ramkach.

Trzecia wynos ma formę zastrzeżenia. Najbardziej zaskakującym aspektem danych za II kwartał jest dodatni wzrost – choć skromny 0,6% – odnotowany przez indyjski przemysł wytwórczy. Częściowo można to wytłumaczyć słabą bazą — spójrz na minus 0,6% w II kwartale 2019-20.

Mimo to większość analityków jest zaskoczona, jak indyjskim firmom produkcyjnym udało się dodać wartość w tak trudnych czasach. Zwłaszcza, że ​​inne wyznaczniki takiej działalności przemysłowej w tym samym okresie radziły sobie raczej słabo.

Na przykład wskaźnik produkcji przemysłowej jest silnie skorelowany — prawie 0,90 — z WDB sektora przetwórczego, a jednak ta korelacja załamała się w II kwartale, kiedy IIP produkcja spadła o 6,7% (średnia z lipca/sierpnia/września), podczas gdy WDB w przetwórstwie wzrósł o 0,6% , stwierdza raport z badań SBI.

Uważamy, że jednym z możliwych powodów mogą być znakomite wartości korporacyjnych wartości GVA w II kwartale w związku z masową czystką kosztów. Co więcej, zaobserwowaliśmy, że małe firmy, z obrotem do 500 Rs crore, są bardziej agresywne w cięciu kosztów, wykazując redukcję kosztów pracowniczych o 10-12%, stwierdza dalej.

Innymi słowy, firmy zwiększały swoje dochody nie sprzedając więcej, ale bezwzględnie pozbywając się pracowników. To z kolei może osłabić przyszły popyt.

Mówienie o braku popytu prowadzi nas do czwartego dania na wynos. Jeśli przejdziemy do danych o PKB (patrz Stwierdzenie 2) — które mierzą dochód narodowy z perspektywy tego, kto żądał (wydawał) ile w danym kwartale — okazuje się, że wszystkie motory wzrostu działały znacznie poniżej normy.

Nie przegap Objaśnionego | Ubezpieczenie terminowe: podział planu może zoptymalizować zarówno ochronę, jak i koszty

Stwierdzenie 2: Szacunki kwartalne, jeśli wydatki na PKB w II kwartale

Cztery silniki wyróżnione są czerwonymi ramkami. PFCE odnosi się do tego, ile ty i ja wydajemy na naszą konsumpcję i jest to największy motor popytu. Wydatki te – w wysokości 17,96 rupii lakh crore – spadły o 11% w II kwartale w porównaniu z II kwartałem w latach 2019-20. GFCF odnosi się do popytu generowanego przez inwestycje dokonywane w gospodarce przez przedsiębiorstwa/firmy — zarówno duże, jak i małe. Ten składnik jest drugim co do wielkości motorem wzrostu i — przy 9,59 rupii lakh crore — był o 7% niższy niż w drugim kwartale 2019-20.

Zarówno eksport, jak i import skurczyły się, ale import skurczył się stosunkowo bardziej niż eksport, a zatem eksport netto nieznacznie się poprawił. Ale chociaż stanowi to względny wzrost zagregowanego popytu, tak gwałtowny spadek popytu importowego nie wróży dobrze dla rozwijającej się gospodarki, takiej jak Indie.

Najgorszą wiadomością jest jednak to, że GFCE lub wydatki rządu w II kwartale spadły o ponad 22% w porównaniu z tym samym kwartałem w ostatnim roku finansowym. Podkreśla to punkt, który kilku krytyków podnosiło w przeszłości – że rząd nie wydaje wystarczająco dużo, aby pobudzić ożywienie gospodarcze.

W efekcie realny PKB za II kwartał w wartościach bezwzględnych jest niższy niż jeszcze dwa lata temu.

Jednak dane o PKB za II kwartał — ostatni taki komunikat przed prezentacją budżetu unijnego 1 lutego — wskazują na trend, w którym najprawdopodobniej już w III kwartale Indie odnotują dodatnią dynamikę nominalnego PKB już w trwającym obecnie III kwartale. .

To prowadzi nas do piątego kluczowego wniosku z tej rundy danych dotyczących PKB: znaczenia nominalnego PKB, zwłaszcza z punktu widzenia nadchodzącego budżetu Indii.

Pozwól mi wyjaśnić.

Przez cały czas tej analizy mówiliśmy o realnym PKB (i GVA). Innymi słowy, PKB liczony w cenach stałych (czyli takich, które dominowały w latach 2011-12). Lub prościej, PKB po usunięciu z niego efektu inflacji. Ekspresowe wyjaśnienie jest teraz na Telegramie

Usunięcie wpływu inflacji z nominalnego PKB pomaga zapewnić prawdziwy obraz gospodarki. Na przykład, jeśli ceny wzrosłyby o 10% z roku na rok, nawet bez wzrostu całkowitej liczby rzeczy produkowanych w gospodarce, nominalna stopa wzrostu PKB wyniosłaby 10%. Ale nominalne tempo wzrostu kryje w sobie fakt, że w drugim roku nie dodano ani jednej realnej rzeczy.

Ale jest jeden kluczowy aspekt, w którym nominalny PKB przebija realny PKB: w realnym świecie, w którym żyjemy, to, co obserwujemy, jest nominalnym PKB (tj. PKB liczonym w cenach bieżących). Tak zwany realny PKB to dane pochodne. Jest to ustalane poprzez odjęcie od niej nominalnego tempa wzrostu PKB i stopy inflacji. Tak więc, jeśli obserwowany nominalny PKB wynosi 12%, a stopa inflacji 4%, ekonomiści szybko obliczają realną stopę wzrostu PKB na 8%.

Co ważniejsze, kiedy rząd opracowuje przyszłoroczny budżet, co już się dzieje, opiera wszystkie swoje obliczenia – przewidywane pobory podatków, wydatki, deficyty – na nominalnym PKB.

Komunikat 4 komunikatu prasowego rządu pokazuje bezwzględny poziom oraz tempo wzrostu nominalnego PKB. Jak widać, nominalne tempo wzrostu PKB w II kwartale wyniosło zaledwie minus 4%. Razem z inflacją (zwaną deflatorem PKB) 3,5%, otrzymujemy minus 7,5% tempa wzrostu realnego PKB.

Nie przegap Objaśnionego | Moratorium na Lakshmi Vilas Bank: co to oznacza dla deponentów, sektora finansowego?

Komunikat 4 komunikatu prasowego rządu pokazuje bezwzględny poziom oraz tempo wzrostu nominalnego PKB.

Większość ekspertów oczekuje obecnie, że do IV kwartału nominalne tempo wzrostu PKB odbije się na tyle, że nawet po odjęciu inflacji Indie odnotują dodatni wzrost realny przynajmniej w IV kwartale.

Należy jednak podkreślić, że minister finansów Nirmala Sitharaman – podobnie jak jej poprzednik Piyush Goyal – wielokrotnie mylili się w swoich założeniach o nominalnym wzroście PKB. Doprowadziło to do ogromnych rozbieżności między szacunkami budżetowymi a zaktualizowanymi szacunkami – lub słabą celnością fiskalną.

Rzetelność oceny Ministerstwa Finansów dotyczącej nominalnego tempa wzrostu PKB Indii w latach 2021-22 ma kluczowe znaczenie dla wiarygodności nadchodzących danych budżetowych.

Bądź bezpieczny.

Udit

Nie przegap Objaśnionego | Co napędza obawy indyjskiej gospodarki o wzrost?

Podziel Się Z Przyjaciółmi: