Literacka Nagroda Nobla 2015: „Pomnik cierpienia i odwagi”
67-letnia Alexievich zostaje 14. kobietą, która wygrała nagrodę literacką od czasu jej pierwszego przyznania w 1901 roku. Ostatnią kobietą, która wygrała, była kanadyjska Alice Munro w 2013 roku.
Praca Aleksijewicza obejmuje serię książek zatytułowanych „Głosy utopii” o osobach w byłym Związku Radzieckim. Reuters Swietłana Aleksijewicz, białoruska dziennikarka i prozaika, otrzymała w czwartek Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za swoje polifoniczne teksty, pomnik cierpienia i odwagi naszych czasów, ogłosiła Szwedzka Akademia. 67-letnia Alexievich zostaje 14. kobietą, która wygrała nagrodę literacką od czasu jej pierwszego przyznania w 1901 roku. Ostatnią kobietą, która wygrała, była kanadyjska Alice Munro w 2013 roku.
Praca Aleksijewicza obejmuje serię książek Głosy utopii o osobach w byłym Związku Radzieckim, a także prace nad skutkami katastrofy nuklearnej w Czarnobylu w 1986 roku i wojny rosyjskiej w Afganistanie.
Za pomocą swojej niezwykłej metody — starannie skomponowanego kolażu ludzkich głosów — Aleksijewicz pogłębia nasze zrozumienie całej epoki, powiedziała akademia, ogłaszając w Sztokholmie nagrodę w wysokości 8 milionów koron szwedzkich (około 960 000 dolarów).
Sara Danius, stała sekretarz Akademii Szwedzkiej, powiedziała, że Alexievich stworzył historię emocji — historię duszy, jeśli wolisz, w takich dziełach jak War's Unwomanly Face, książka z 1988 roku oparta na wywiadach z setkami kobiet, które wzięły w nim udział. w II wojnie światowej. Jak podała akademia, książka jest pierwszą z serii Utopia, która przedstawia życie w Związku Radzieckim z perspektywy jednostki.
Jeśli usuniesz jej prace z półek, pojawią się ziejące dziury. To wiele mówi o tym, jaka jest oryginalna, powiedział Danius. Urodzona 31 maja 1948 roku z białoruskiego ojca i ukraińskiej matki w obecnie ukraińskim mieście Iwano-Frankowsk, rodzina Aleksijewicza przeniosła się później do jej ojca, rodzimej Białorusi i osiedliła się we wsi, w której oboje rodzice pracowali jako nauczyciele. The Guardian donosi, że opuściła szkołę, aby pracować jako reporter w lokalnej gazecie w mieście Narovl.
W ciągu ostatniej dekady akademia regularnie przyznawała nagrodę europejskim pisarzom, którzy nie byli zbyt często czytani po angielsku, w tym francuskiemu powieściopisarzowi JMG Le Clézio (2008), rumuńsko-niemieckiej pisarce Hercie Müller (2009) oraz szwedzkiej poecie i tłumaczowi Tomasz Transtromer (2011).
W towarzystwie laureatów
Od 1901 r. przyznano 108 literackich Nagród Nobla. Siedmiu nie przyznano: 1914, 1918, 1935, 1940-43. Nagroda została podzielona czterokrotnie, co daje łącznie 112 zwycięzców
Do tej pory 14 kobiet otrzymało literackiego Nobla. Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf (Szwecja), Grazia Deledda (Włochy), Sigrid Undset (Norwegia), Pearl Buck (USA), Gabriela Mistral (Chile), Nelly Sachs (Niemcy/Szwecja), Nadine Gordimer (RPA), Toni Morisson ( USA), Wisława Szymborska (Polska), Elfriede Jelinek (Austria), Doris Lessing (Wielka Brytania), Herta Muller (Niemcy), Alice Munro (Kanada); Swietłana Aleksijewicz (Białoruś)
9 laureatów poniżej 50 roku życia. Najmłodszym laureatem literatury jest Rudyard Kipling, najbardziej znany za Księgę dżungli. Miał 42 lata, gdy otrzymał nagrodę w 1907 roku. Najstarsza laureatka nagrody to Doris Lessing, która w 2007 roku miała 88 lat, kiedy otrzymała nagrodę Nobla.
2 Laureaci literatury odmówili honoru. Boris Pasternak, zwycięzca z 1958 roku, najpierw przyjął nagrodę, później na skutek odmowy przyznania nagrody przez władze swojego kraju (Związku Radzieckiego). Jean Paul Sartre, zwycięzca z 1964 roku, odrzucił nagrodę, ponieważ konsekwentnie odmawiał wszelkich oficjalnych wyróżnień.
Medal
Medal „Literatura” został zaprojektowany przez szwedzkiego rzeźbiarza i rytownika Erika Lindberga i przedstawia młodego mężczyznę siedzącego pod drzewem laurowym, który oczarowany słucha i zapisuje pieśń Muzy.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
