Wyjaśnienie: Allama Iqbal i jego rola w tworzeniu Pakistanu

Allama Iqbal był poetą-filozofem, którego twórczość promowała filozofię osobowości i zajmowała się intelektualną i kulturową rekonstrukcją świata islamu.

Muhammada Iqbala. (Źródło: Wikimedia Commons)

W zeszłym tygodniu Furqan Ali, dyrektor rządowej szkoły podstawowej w dzielnicy Pilibhit w stanie Uttar Pradesh był zawieszony po tym, jak jego uczniowie wyrecytowali wiersz napisany przez Muhammada Iqbala w 1902 roku pt. Lab pe aati hai dua . Stało się to po złożeniu skargi przez lokalnych pracowników Vishwa Hindu Parishad (VHP), którzy twierdzili, że ten wiersz Iqbala jest zwykle recytowany w madrasach i że proszenie uczniów o recytowanie go w szkole rządowej jest antypaństwowe.

Rozkaz wydany przez lokalny Basic Shiksha Adhikari (BSA) Devendra Swarup stwierdza (przetłumaczone z hindi): Zgodnie z wirusowym filmem w mediach społecznościowych dowiedzieliśmy się, że w szkole podstawowej w Ghayaspur uczniowie mają śpiewać inne modlitwa inna niż powszechnie przyjęta. Dyrektor szkoły Mohammad Furkan Ali prima facie został uznany za odpowiedzialnego za to i w związku z tym został zawieszony…

W sobotę BSA cofnął zawieszenie Ali , przenosząc go do innej szkoły ze względów humanitarnych.

Po zawieszeniu przez dyrektora, funkcjonariusz ds. edukacji blokowej z Bilaspur, Upendra Kumar, wszczął dochodzenie. Dochodzenie ujawniło, że Ali został zawieszony z powodu recytacji wiersza napisanego przez Iqbala. Sędzia okręgowy Pilibhita Vaibhav Srivastava, który nie był świadomy wyników śledztwa BEO, powiedział: Dyrektor został zawieszony, ponieważ nie słuchał hymnu narodowego i zmuszał uczniów do śpiewania modlitwy religijnej. Mimo to BEO Kumar i BSA Swarup utrzymywali, że w pierwotnej skardze złożonej przez członków VHP nie było problemu ze śpiewaniem hymnu narodowego, a skarga dotyczyła recytacji wiersza napisanego przez Iqbala.

Kim był Muhammad Iqbal?

Iqbal jest również znany jako Allama Iqbal i napisał również, Saare jahan se acha. Iqbal był poetą-filozofem, którego twórczość promowała filozofię osobowości i zajmowała się intelektualną i kulturową rekonstrukcją świata islamu. Urodził się 9 listopada 1877 r. w Sialkot w Pendżabie (obecnie w Pakistanie) w rodzinie o przodkach kaszmirskich braminów. Jego dziadek opuścił swoją rodową wioskę Looehar w Kaszmirze po 1857 roku i osiedlił się w Sialkot i sprzedawał kaszmirskie szale. Ojciec Iqbala był znanym krawcem w okolicy. Dlatego dopiero, gdy starszy brat Iqbala, Shaikh Atta Muhammad, wstąpił do Służby Inżynierii Mechanicznej Armii, sytuacja ekonomiczna jego rodziny poprawiła się: z rodziny robotniczej do rodziny z klasy średniej.

Uważa się, że Iqbal jest powodem, dla którego uczniowie w Pakistanie pamiętają przysłowie Bóg pomaga tym, którzy pomagają sobie na pamięć, ponieważ wielokrotnie je weryfikował według Hafeeza i Lindy Malik, którzy napisali to w Żywocie poety-filozofa w 1971 roku. w południowych Indiach w 1928 r., aby wygłosić wykłady na zaproszenie Muzułmańskiego Stowarzyszenia w Madrasie, powiedział, że próbuje zrekonstruować muzułmańską filozofię religijną z należytym uwzględnieniem tradycji filozoficznej islamu i nowszych osiągnięć w dziedzinie ludzkiej wiedzy, zgodnie z Malik i Malik.

Pierwszy opublikowany zbiór wierszy Iqbala ukazał się w 1923 roku i nosi tytuł Bang-e-Dara (Zew marszowego dzwonu). Pisał głównie w języku urdu i perskim. Niektóre z jego dzieł to Zabur-i-Ajam, Bal-i-Jibril (Skrzydła Gabriela), Musafir (Wędrowiec), Tajemnice bezinteresowności, Sekrety jaźni i Rekonstrukcja myśli religijnej w islamie.

Iqbal również żywo interesował się i brał udział w polityce swoich czasów i jest czczony jako Duchowy Ojciec Pakistanu. Jednym z organów statutowych rządu Pakistanu jest Iqbal Academy Pakistan, która oferuje kursy studiów Iqbal w celu promowania zrozumienia jego dzieł i idei.

Opinion | Don’t sing in Pilibhit

Jego rola w tworzeniu Pakistanu

W 1930 r. Iqbal wygłosił przemówienie prezydenckie na 25. sesji Wszechindyjskiej Ligi Muzułmańskiej w Allahabadzie, w którym przedstawił swoje przemyślenia na temat islamu i nacjonalizmu, jedności narodu indyjskiego oraz kwestii obrony. Zasada, że ​​każda grupa ma prawo do swobodnego rozwoju na własnych kierunkach, nie wynika z poczucia wąskiego komunalizmu. Są komunalizmy i komunalizmy. Społeczność, którą inspiruje niechęć do innych społeczności, jest niska i niegodziwa. Żywię najwyższy szacunek dla zwyczajów, praw, instytucji religijnych i społecznych innych wspólnot. Nie, moim obowiązkiem, zgodnie z nauką Koranu, jest nawet obrona ich miejsc kultu, jeśli zajdzie taka potrzeba, powiedział.

Uważa się, że Iqbal dał wizję stworzenia Pakistanu, podczas gdy Jinnah jest uważany za tego, który ukształtował tę wizję.

W 1937 roku Iqbal napisał dwa listy do Muhammada Ali Jinnaha. W pierwszym z 28 maja 1937 r. pisał: Po długich i wnikliwych studiach prawa islamskiego doszedłem do wniosku, że jeśli ten system prawny zostanie właściwie zrozumiany i stosowany, w końcu zapewnione jest prawo do życia. do wszystkich. Ale egzekwowanie i rozwój Szariatu Islamu jest w tym kraju niemożliwe bez wolnego państwa lub państw muzułmańskich. To było moje szczere przekonanie od wielu lat i nadal wierzę, że jest to jedyny sposób na rozwiązanie problemu chleba dla muzułmanów oraz zapewnienie pokoju w Indiach.

W drugim liście oznaczonym jako „Prywatne i poufne” z dnia 21 czerwca 1937 r. Iqbal napisał: Dlaczego muzułmanów z północno-zachodnich Indii i Bengalu nie należy uważać za narody uprawnione do samostanowienia, tak jak inne narody w Indiach i poza nimi? Osobiście uważam, że muzułmanie z północno-zachodnich Indii i Bengalu powinni obecnie ignorować prowincje muzułmańskiej mniejszości. Jest to najlepsza droga do obrania w interesie zarówno muzułmańskich prowincji większościowych, jak i mniejszościowych.

Uważa się, że zaufanie Iqbala do Jinnaha wyrosło z jego uczciwości, ponieważ był on jedynym przywódcą muzułmańskim o niekwestionowanym statusie narodowym i ponieważ nie miał powiązań prowincjonalnych ani regionalnych, a Iqbal potrzebował skonkretyzowania swojej filozofii komunizmu wyższego rodzaju, odzwierciedlającej interpretację Iqbala. uniwersalnych wartości islamu, zgodnie z książką Iqbal, Jinnah i Pakistan: The Vision and the Reality.

Nie przegap Explained: „The Hundred” — najnowszy format w krykieta

Podziel Się Z Przyjaciółmi: