Wyjaśnienie: ustawa o dziedzictwie Gandhiego — dlaczego kongresman John Lewis zabiegał o 150 milionów dolarów

Celem tej ustawy jest potwierdzenie przyjaźni między rządami Stanów Zjednoczonych i Indii oraz ustanowienie dwustronnego partnerstwa na rzecz współpracy na rzecz rozwoju i wspólnych wartości oraz do innych celów.

Ustawa proponuje również utworzenie inicjatywy Gandhi-King Scholarly Exchange z przydziałem ponad miliona na pięć lat do 2025 roku.

Amerykański kongresman i przywódca praw obywatelskich John Lewis przedstawił w czwartek w Izbie Reprezentantów USA projekt ustawy, której celem jest promowanie spuścizny Mahatmy Gandhiego i Martina Luthera Kinga Juniora. King był jedną z najwybitniejszych postaci i liderów Ruchu Praw Obywatelskich przeciwko segregacji rasowej i dyskryminacji w USA.

Aby zrealizować inicjatywy wymienione w ustawie, Lewis starał się o alokację budżetową w wysokości ponad 150 milionów dolarów na następne pięć lat. Celem tej ustawy jest potwierdzenie przyjaźni między rządami Stanów Zjednoczonych i Indii oraz ustanowienie dwustronnego partnerstwa na rzecz współpracy na rzecz rozwoju i wspólnych wartości oraz do innych celów. Ustawa domowa (HR 5517) została przeniesiona z okazji 150. rocznicy urodzin Gandhiego i potwierdza przyjaźń między Stanami Zjednoczonymi a Indiami. Przewodnicząca Izby Reprezentantów USA Nancy Pelosi poparła ustawę, w której proponuje się również ustanowienie inicjatywy wymiany naukowej Gandhi-King z przeznaczeniem ponad 2 milionów dolarów na pięć lat do 2025 roku.

Lewis przedstawił podobny projekt ustawy (HR 3056) w 2011 roku. Nosił on nazwę Gandhi-King Scholarly Exchange Initiative Act z 2011 roku i skupiał się na stosowaniu pokojowych i pokojowych metod w globalnym rozwiązywaniu konfliktów. Sekretarz Stanu jest upoważniony do przeprowadzenia, we współpracy z odpowiednimi przedstawicielami rządu Indii, inicjatywy znanej jako Inicjatywa Wymiany Naukowej Gandhi-King. Inicjatywa będzie składać się z programów wymiany edukacyjnej, naukowej i zawodowej, jak czytamy w tekście ustawy.

Lewis jest również uważany za mentora przez byłego prezydenta USA Baracka Obamę, który w nagraniu wideo upamiętniającym spuściznę Kinga powiedział, że Lewis był jedną z jego inspiracji do wejścia w życie publiczne. Co istotne, artykuł opublikowany w American Studies Journal w 2012 r. mówił, że przełomowe wybory w 2008 r., w których Obama wyłonił się jako pierwszy afroamerykański prezydent USA, były wynikiem życiowej pracy takich obrońców praw obywatelskich, jak amerykański kongresman John Lewis.

Kim jest John Lewis?

W 1963 Lewis miał 23 lata, kiedy został nazwany jednym z liderów Wielkiej Szóstki Ruchu Praw Obywatelskich, w latach, gdy ruch osiągnął swój szczyt. Urodzony 21 lutego 1940 r. Lewis był synem dzierżawcy i dorastał na rodzinnej farmie, gdzie uczęszczał do segregowanych szkół publicznych w stanie Alabama, położonym w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Gdy dorastał, inspirowały go słowa Kinga, które usłyszał w audycjach radiowych. W tych momentach inspiracji postanowił zostać członkiem Ruchu Praw Obywatelskich i od tego czasu jest zwolennikiem postępowych ruchów społecznych i kluczowym obrońcą praw człowieka w USA.

Podczas przemówienia w 1963 r. podczas marszu w Waszyngtonie Lewis powiedział: Tym, którzy mówili: „Bądź cierpliwy i czekaj, od dawna mówimy, że nie możemy być cierpliwi”. Nie chcemy naszej wolności stopniowo, ale chcemy być wolni teraz! Jesteśmy zmęczeni. Mamy dość bicia przez policjantów. Jesteśmy zmęczeni ciągłym oglądaniem naszych ludzi zamkniętych w więzieniu. A potem krzyczysz: bądź cierpliwy. Jak długo możemy być cierpliwi? Chcemy naszej wolności i chcemy jej teraz. Nie chcemy iść do więzienia. Ale pójdziemy do więzienia, jeśli to cena, jaką musimy zapłacić za miłość, braterstwo i prawdziwy pokój.

Wpływ Gandhiego na Lewisa

Kiedy zaangażował się w Ruch Praw Obywatelskich, Lewis był pod wpływem użycia przez Gandhiego metod pokojowych, które stosował, by przeciwstawić się rządom Imperium Brytyjskiego w Indiach. W rzeczywistości sam King czerpał z metod Gandhiego używania pokojowego podejścia do oporu. Podczas bojkotu autobusów w Montgomery w latach 1955-56, kiedy Afroamerykanie protestowali przeciwko segregacji miejsc siedzących, odmawiając jeżdżenia autobusami miejskimi w Montgomery, King powiedział, że podczas bojkotu w Montgomery, indyjski Gandhi był przewodnim światłem naszej techniki niestosowania przemocy. zmiana społeczna.

Według Instytutu Badań i Edukacji Uniwersytetu Stanforda, podejście przyjęte przez Gandhiego przeciwko rasizmowi w Afryce Południowej, gdzie Gandhi spędził ponad 21 lat, i przeciwko brytyjskim rządom w Indiach, bezpośrednio wpłynęło na Kinga. Następnie argumentował, że filozofia Gandhiego jest jedyną moralnie i praktycznie rozsądną metodą otwartą dla uciskanych ludzi w ich walce o wolność.

Lewis i King w Indiach

W 2009 roku Lewis był członkiem delegacji kulturalnej wysłanej do Indii przez ówczesną sekretarz stanu USA Hillary Clinton. Podróż została podjęta w celu upamiętnienia i odtworzenia wizyty króla i jego żony w Indiach w okresie od lutego do marca 1959 r. w celu zbadania życia i twórczości Mahatmy Gandhiego – czytamy w komunikacie prasowym wydanym 11 lutego 2009 r. przez Departament Stanu USA. Delegacja rozpoczęła swoją podróż w New Delhi i podróżowała po Indiach do niektórych głównych miejsc związanych z pracą Gandhiego.

Przed wyruszeniem w podróż, Lewis powiedział o Kingu i Gandhim, podczas spotkania z Martinem Lutherem Kingiem III, kongresmanem Spencerem Bachusem, pianistą Herbie Hancockiem, a następnie sekretarzem stanu USA Clintonem: Ci dwaj mężczyźni nie byli politykami ani prawodawcami. Nie byli prezydentami ani papieżami. Ale byli natchnionymi istotami ludzkimi, które głęboko wierzyły w moc pokojowego oporu wobec niesprawiedliwości jako narzędzia zmiany społecznej. Dzięki ich odwadze, zaangażowaniu i wizji ten naród był świadkiem pokojowej rewolucji pod rządami prawa, rewolucji wartości i idei, które na zawsze zmieniły Amerykę. Wszyscy jesteśmy beneficjentem tego potężnego dziedzictwa.

Lewis dodał, … nie jestem tam, gdzie byłbym, gdyby nie nauczanie Gandhiego i Martina Luthera Kinga Jr. Nie możemy się doczekać inspirującej podróży [sic].

Podziel Się Z Przyjaciółmi: