Wyjaśnienie: Gen Franco i ekshumacja brutalnego etapu w historii Hiszpanii
Pamięć o 36-letnim reżimie Franco w latach 1939-1975 i hiszpańskiej wojnie domowej (1936-39), która doprowadziła go do władzy, nadal pozostaje emocjonalnym tematem w dzisiejszej Hiszpanii.
Gość robi zdjęcie mauzoleum Valley of the Fallen w pobliżu El Escorial, na obrzeżach Madrytu, Hiszpania, wtorek, 24 września 2019 roku. Hiszpański Sąd Najwyższy orzekł, że socjalistyczny rząd dozorca może ekshumować szczątki byłego dyktatora Gen. Franciszka Franco. (Zdjęcie AP) We wtorek Sąd Najwyższy Hiszpanii orzekł na korzyść rządowego planu ekshumacji szczątków byłego dyktatora Francisco Franco, po którego śmierci w 1975 roku Hiszpania przeszła z państwa autorytarnego do monarchii konstytucyjnej.
Pamięć o 36-letnim reżimie Franco w latach 1939-1975 i hiszpańskiej wojnie domowej (1936-39), która doprowadziła go do władzy, nadal pozostaje emocjonalnym tematem w dzisiejszej Hiszpanii.
Hiszpańska gazeta El País w swoim artykule wstępnym nazwała rozwijające się wydarzenia końcem niezrozumiałej anomalii w demokracji, w której dyktatorowi pozwolono przebywać przez ponad 40 lat w pomniku, który sam zbudował, by gloryfikować swój reżim.
Hiszpańska wojna domowa
Znany w języku hiszpańskim jako „Guerra Civil”, w konflikcie demokratycznie wybrany hiszpański rząd republikański stanął przeciwko siłom dowodzonym przez generała Francisco Franco, który przejął władzę w 1939 roku po trzech latach brutalnej wojny, w której zginęło ponad 5 lakh.
Franco był wspierany przez nazistowskie Niemcy i faszystowskie Włochy, a także przez konserwatywne elementy w Hiszpanii. Rządowi republikańskiemu pomógł Związek Radziecki oraz siły ochotnicze z demokratycznych krajów Europy i USA.
Główne europejskie demokracje tamtych czasów, Wielka Brytania i Francja, unikały oficjalnej pomocy hiszpańskiemu rządowi republikańskiemu, pomimo masowego poparcia Franco przez Niemcy i Włochy. Wojna domowa jest zatem przez wielu uważana za jeden z kluczowych zwiastunów II wojny światowej.
Rządy Franco
Po zostaniu władcą Hiszpanii w 1939 r. Franco zachował neutralność kraju podczas II wojny światowej, ale pozostał przyjazny dla sił Osi, które pomogły mu dojść do władzy.
Początkowe lata urzędowania Franco były szczególnie represyjne. Tysiące przeciwników politycznych trafiły do więzień przez trybunały wojskowe, miały miejsce egzekucje przez plutony egzekucyjne. Publiczne używanie języków regionalnych, takich jak kataloński i baskijski, zostało zakazane, a chrześcijaństwo katolickie było deklarowaną religią państwową. Zakazano związków zawodowych. Zakazano także rozwodów i aborcji.
Pod koniec swoich rządów Franco rozluźnił swoją władzę, a jego antykomunistyczna postawa zbliżyła go do Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników podczas zimnej wojny. Ostatnie dwie dekady jego rządów przyniosły przebudowę hiszpańskiej gospodarki.
W 1969 roku Franco ogłosił wygnanego króla Juana Carlosa I swoim oficjalnym następcą po jego śmierci. Ten ostatni zdemontował autorytarną strukturę Hiszpanii po przejęciu władzy w 1975 roku i przywrócił Hiszpanię monarchię konstytucyjną z wieloma partiami politycznymi.
Nie przegap Wyjaśnienia: Dlaczego RBI nałożył ograniczenia na bank spółdzielczy, co dzieje się teraz
Ekshumacja szczątków Franco
Po śmierci w 1975 roku Franco został pochowany w Valle de los Caídos, państwowym mauzoleum, które zostało zbudowane za jego rządów przy użyciu pracy przymusowej i gdzie pochowano 33 000 ofiar hiszpańskiej wojny domowej.
W kolejnych latach, gdy demokracja w Hiszpanii rosła w siłę, pojawiły się wezwania do przeniesienia szczątków dyktatora w mniej honorowe miejsce. W 2018 roku hiszpański parlament zgodził się na ekshumację szczątków Franco. Plany władz pokrzyżowały jednak protesty rodziny byłego dyktatora oraz władz kościelnych. Wtorkowa decyzja Sądu Najwyższego usunęła już większość przeszkód na drodze rządu, a Kościół katolicki również zgodził się przestrzegać orzeczenia.
Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE), która kieruje mniejszościowym rządem Hiszpanii, planuje przenieść szczątki Franco w mniej znane miejsce przed kolejnymi wyborami powszechnymi w listopadzie tego roku. Chociaż analitycy uważają, że posunięcie to może poprawić losy PSOE w wyborach, może również ożywić hiszpańską skrajną prawicę, dla której mauzoleum Franco stało się w ostatnich latach punktem zbornym. W ostatnich wyborach w kwietniu tego roku ultranacjonalistyczna partia Vox uzyskała 10% głosów, co jest pierwszym od śmierci Franco dla ultraprawicy.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
