Wyjaśnienie: przepisy dotyczące nadzoru w Indiach i obawy dotyczące prywatności

Nadzór komunikacji w Indiach odbywa się głównie na podstawie dwóch praw — ustawy telegraficznej z 1885 r. i ustawy o technologii informacyjnej z 2000 r.

Nie uchwalono jeszcze kompleksowego prawa o ochronie danych w celu usunięcia luk w istniejących ramach nadzoru. (Ilustracja: Suvajit Dey)

W odpowiedzi na odkrycie przez globalny wspólny projekt dochodzeniowy, że izraelskie oprogramowanie szpiegujące Pegaz użyto kierować reklamy do co najmniej 300 osób w Indiach , rząd twierdzi, że wszelkie przechwytywanie w Indiach odbywa się zgodnie z prawem. Jakie są więc przepisy dotyczące nadzoru w Indiach?

Nadzór nad komunikacją w Indiach odbywa się głównie na podstawie dwóch ustaw — Telegraph Act z 1885 roku i Information Technology Act z 2000 roku. Podczas gdy Telegraph Act zajmuje się przechwytywaniem połączeń, ustawa o IT została uchwalona w celu zajęcia się inwigilacją całej komunikacji elektronicznej, po Interwencja Sądu Najwyższego w 1996 r. Kompleksowe prawo o ochronie danych w celu usunięcia luk w istniejących ramach nadzoru nie zostało jeszcze uchwalone.

Ustawa telegraficzna, 1885

Art. 5 ust. 2 ustawy telegraficznej brzmi: W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek zagrożenia publicznego lub w interesie bezpieczeństwa publicznego, rząd centralny lub rząd stanowy lub każdy funkcjonariusz specjalnie upoważniony w tym imieniu przez rząd centralny lub stan Rząd może, jeśli jest przekonany, że jest to konieczne lub celowe, aby uczynić to w interesie suwerenności i integralności Indii, bezpieczeństwa państwa, przyjaznych stosunków z obcymi państwami lub porządku publicznego lub w celu zapobieżenia podżeganiu do popełnienia przestępstwa, z powodów, które mają zostać zapisane na piśmie, w drodze polecenia, poinstruuj, że żadna wiadomość lub klasa wiadomości do lub od jakiejkolwiek osoby lub klasy osób, lub odnoszące się do jakiegokolwiek konkretnego tematu, przyniesiona do transmisji lub przekazana lub odebrana przez jakikolwiek telegraf, nie będzie zostać przekazane, przechwycone lub zatrzymane, lub ujawnione rządowi wydającemu nakaz lub jego funkcjonariuszowi wymienionemu w nakazie…

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Zgodnie z tym prawem rząd może przechwytywać rozmowy tylko w określonych sytuacjach — w interesie suwerenności i integralności Indii, bezpieczeństwa państwa, przyjaznych stosunków z obcymi państwami lub porządku publicznego lub w celu zapobieżenia podżeganiu do popełnienia przestępstwa. Są to te same ograniczenia, jakie nakłada na wolność słowa art. 19 ust. 2 Konstytucji.

Co istotne, nawet te ograniczenia mogą być nałożone tylko wtedy, gdy zaistnieje warunek zawieszający — wystąpienie jakiegokolwiek zagrożenia publicznego lub w interesie bezpieczeństwa publicznego.

Dodatkowo, zastrzeżenie w Artykule 5(2) stanowi, że nawet to zgodne z prawem przechwytywanie nie może mieć miejsca wobec dziennikarzy. Pod warunkiem, że wiadomości prasowe przeznaczone do opublikowania w Indiach korespondentów akredytowanych przy rządzie centralnym lub rządzie stanowym nie będą przechwytywane ani zatrzymywane, chyba że ich transmisja została zabroniona na mocy niniejszego podrozdziału.

Interwencja Sądu Najwyższego

W sprawie Public Union for Civil Liberties przeciwko Union of India (1996) Sąd Najwyższy wskazał na brak gwarancji proceduralnych w przepisach Telegraph Act i określił pewne wytyczne dotyczące przechwytywania. W związku z raportem CBI dotyczącym podsłuchiwania telefonów polityków wszczęto postępowanie sądowe w interesie publicznym.

Sąd zauważył, że władze zaangażowane w przechwytywanie nie prowadziły nawet odpowiednich rejestrów i rejestrów przechwytywania. Wśród wytycznych wydanych przez sąd znalazło się powołanie komisji rewizyjnej, która może badać zezwolenia wydane na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy telegraficznej.

Tapping to poważna ingerencja w prywatność jednostki. Wraz z rozwojem wysoce wyrafinowanych technologii komunikacyjnych prawo do sprzedaży rozmów telefonicznych w zaciszu własnego domu lub biura bez zakłóceń jest coraz bardziej podatne na nadużycia. Bez wątpienia słuszne jest to, że każdy rząd, jakkolwiek demokratyczny, wykonuje w pewnym stopniu operację subrosa w ramach swojego wywiadu, ale jednocześnie prawo obywatela do prywatności musi być chronione przed nadużywaniem przez ówczesne władze, sąd powiedział.

Wytyczne Sądu Najwyższego stanowiły podstawę wprowadzenia Reguły 419A do Reguł telegraficznych w 2007 r., a później do reguł przewidzianych w ustawie o IT z 2009 r.

Reguła 419A stanowi, że Sekretarz Rządu Indii w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych może wydawać nakazy przechwytywania w przypadku Centrum, a urzędnik na poziomie sekretarza, który odpowiada za Departament Spraw Wewnętrznych, może wydawać takie dyrektywy w przypadku rządu stanowego. W nieuniknionych okolicznościach, jak dodaje Reguła 419A, takie nakazy mogą być wydawane przez funkcjonariusza, który nie jest poniżej rangi Wspólnego Sekretarza Rządu Indii, który został należycie upoważniony przez Sekretarza Spraw Wewnętrznych Związku lub Sekretarza Spraw Wewnętrznych Stanu.

Ustawa o informatyce, 2000 r.

Sekcja 69 ustawy o technologii informacyjnej i przepisy dotyczące technologii informacyjnej (procedura zabezpieczeń w zakresie przechwytywania, monitorowania i deszyfrowania informacji) z 2009 r. zostały uchwalone w celu wzmocnienia ram prawnych dla nadzoru elektronicznego. Zgodnie z ustawą o informatyce, wszelkie elektroniczne przesyłanie danych może zostać przechwycone. Tak więc, aby oprogramowanie szpiegujące podobne do Pegasusa było używane zgodnie z prawem, rząd musiałby powołać się zarówno na ustawę o IT, jak i ustawę telegraficzną.

Oprócz ograniczeń przewidzianych w § 5 ust. 2 ustawy telegraficznej i art. 19 ust. przestępstwo.

Co istotne, rezygnuje z warunku zawieszającego przewidzianego w Ustawie Telegraficznej, który wymaga wystąpienia stanu zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, poszerzającego zakres uprawnień wynikających z prawa.

Identyfikacja luk

W 2012 r. Komisja Planowania i Grupa Ekspertów ds. Zagadnień Prywatności kierowana przez byłego prezesa Sądu Najwyższego w Delhi, A P Shaha, miały za zadanie zidentyfikować luki w przepisach dotyczących prywatności.

W kwestii nadzoru komisja wskazała na rozbieżności w przepisach w zakresie dozwolonych powodów, rodzaj przechwytywania, szczegółowość informacji, które mogą być przechwycone, stopień pomocy ze strony usługodawców oraz niszczenie i przechowywanie przechwyconych materiałów, zgodnie z raportem Centrum dla Internetu i społeczeństwa.

Chociaż powody wyboru osoby do inwigilacji i zakres gromadzenia informacji muszą być zapisane na piśmie, szeroki zakres tych przepisów nie został przetestowany w sądzie pod kątem fundamentalnych praw podstawowych.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: