Wyjaśnienie: Nowa indyjska droga do Lipu Lekh, protesty Nepalu i strategiczne znaczenie tego obszaru

Sprzeciwem Nepalu było wówczas umieszczenie Kalapani na mapie, na której jest ono pokazane jako część Uttarakhandu. Obszar ten znajduje się w trójkącie pomiędzy Indiami, Chinami i Nepalem.

80-kilometrowa droga prowadzi aż do przełęczy Lipu Lekh na LAC, przez którą pielgrzymi Kailash Mansarovar opuszczają Indie do Chin, aby dotrzeć do góry i jeziora czczonego jako siedziba Śiwy. (Źródło: Mapy Google)

Naczelny generał armii M. M. Naravane powiedział w piątek (15 maja), że protest Nepalu przeciwko nowo wybudowanej indyjskiej drodze w Uttarakhand, aż do przełęczy Lipu Lekh na granicy z Chinami, trwa czyjeś polecenie.

Jego oświadczenie było powszechnie uważane za oznaczające, że Nepal działał jako pełnomocnik dla Chin w czasie, gdy napięcia gwałtownie wzrosły w sprawie LAC między chińską PLA a armią indyjską w Ladakh.

Droga jest daleka od obecnej sceny napięcia w Ladakhu. Znajduje się na trasie corocznego Kailash Masarovar Yatra, który przebiega przez dzielnicę Pithoragath w Uttarakhand. Minister obrony Rajnath Singh, który zainaugurował ją 8 maja, powiedział, że wybudowana przez Organizację Dróg Granicznych droga jest ważna ze względów strategicznych, religijnych i handlowych.

80-kilometrowa droga prowadzi aż do przełęczy Lipu Lekh na LAC, przez którą Pielgrzymi Kailash Mansarovar opuszczają Indie do Chin, aby dotrzeć do góry i jeziora czczonego jako siedziba Śiwy. Do ukończenia pozostał jeszcze ostatni odcinek drogi do przełęczy o długości 4 km.

W oficjalnym oświadczeniu stwierdzono, że to, co kiedyś było trudną wędrówką do bramy, położonej na wysokości 17 060 stóp, teraz będzie łatwą podróżą. Chociaż niektórzy urzędnicy twierdzą, że pokonanie całego dystansu z Delhi do Lipu Lekh powinno być możliwe w ciągu 2 dni, gwałtowny wzrost wysokości z 6000 stóp w Ghatiabagarh, gdzie zaczyna się nowa droga, może wymagać wolniejszej podróży w celu lepszej aklimatyzacji, o godz. najmniej dla pielgrzymów.

Rząd podkreślił, że dzięki tej ulepszonej trasie yatris nie potrzebują alternatywnych tras pielgrzymek, jednej przez granicę Nathu La w Sikkimie, a drugiej przez Nepal, co wiązało się z 20% podróżą lądową po indyjskich drogach i 80 proc. procent podróży lądowych w Chinach… proporcja została odwrócona. Teraz pielgrzymi do Mansarovar będą przemierzać 84 proc. podróży lądowych indyjskimi drogami i tylko 16 proc. w Chinach.

Minister obrony nazwał to historycznym osiągnięciem, otwierając drogę poprzez wideokonferencję.

Oczekuje się również, że nowa droga zapewni lepszą łączność indyjskim handlowcom w handlu przygranicznym między Indiami a Chinami na przełęczy Lipu Lekh między czerwcem a wrześniem każdego lata.

Znaczenie drogi

Budowa dróg prowadzących do spornego LAC z Chinami była dla rządu trudnym ćwiczeniem. Indyjsko-chińskie drogi graniczne, jak są znane, zostały opracowane pod koniec lat 90. przez grupę konsultacyjną zwaną China Studies Group, zatwierdzone na najwyższym szczeblu Komitetu Gabinetu ds. Bezpieczeństwa i otrzymały pozwolenie na budowę w 1999 roku.

Jednak terminy były ruchomymi celami i dopiero po 70-dniowym starciu Doklam z Chinami w 2017 roku Indie zdały sobie sprawę z szoku, że większość tych dróg pozostała na desce kreślarskiej. Przez te wszystkie lata ukończono tylko 22.

Stały Komitet Obrony w swoim raporcie za lata 2017-2018 zwrócił uwagę, że otoczenie kraju trudnymi sąsiadami, dla dotrzymania tempa, budowa dróg i rozwój odpowiedniej infrastruktury wzdłuż granic jest niezbędną koniecznością.

Komisja sejmowa zażądała wyższych środków budżetowych dla BRO. W innym raporcie dotyczącym dróg granicznych, przedłożonym przez Stały Komitet w marcu 2019 r., ICBRs uznano za kluczowy element skutecznego zarządzania granicami, bezpieczeństwa i rozwoju infrastruktury na niedostępnych obszarach przy granicy z Chinami.

Czy sprzeciw Nepalu jest nowy czy nagły?

W dniu otwarcia drogi, w Nepalu było oburzenie.

Następnego dnia Ministerstwo Spraw Zagranicznych Nepalu wydało oświadczenie, w którym wyraziło rozczarowanie jednostronnym aktem New Delhi, które było sprzeczne z duchem dwustronnego porozumienia… na szczeblu premierów, aby rozwiązać kwestie graniczne w drodze negocjacji.

Poprosiła Indie o powstrzymanie się od prowadzenia jakiejkolwiek działalności na terytorium Nepalu. Wysłannik Indii w Katmandu został wezwany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Nepalu.

Niektórzy w Indiach pytają, dlaczego Nepal milczał przez cały czas budowy drogi, a teraz sprzeciwiają się temu.

Ale Kathmandu zwracał uwagę, że kilkakrotnie podnosił swoje obawy w kwestii granicy, w tym w listopadzie 2019 r., kiedy Delhi wypuściło nową mapę polityczną Indii, aby pokazać rozgałęzienie Dżammu i Kaszmiru.

Sprzeciw Nepalu był wtedy włączenie Kalapani na mapie , w którym jest pokazany jako część Uttarakhand. Obszar ten znajduje się w trójkącie pomiędzy Indiami, Chinami i Nepalem.

Sprzeciwem Nepalu było wówczas umieszczenie Kalapani na mapie, na której jest ono pokazane jako część Uttarakhandu.

Publikacja mapy wyprowadziła protestujących na ulice. Protestowała również rządząca Nepalska Partia Komunistyczna i opozycyjny Kongres Nepalski. Rząd Nepalu określił decyzję Indii jako jednostronną i twierdził, że będą bronić swojej międzynarodowej granicy, podczas gdy Ministerstwo Spraw Zagranicznych stwierdziło, że mapa dokładnie odzwierciedla suwerenne terytorium Indii.

Nepal ma rację, wskazując, że kwestia granic nie jest nowa i pojawia się od czasu do czasu w stosunkach dwustronnych od lat 60. XX wieku.

W latach 80. obie strony powołały Wspólną Grupę Roboczą ds. Granic Poziomu Technicznego, aby wytyczyć granicę, która wyznaczała wszystko oprócz Kalapani i innego problematycznego obszaru w Susta.

Kiedy w 2000 r. na szczeblu premierów dyskutowali o nim Atal Bihari Vajpayee i BP Koirala podczas wizyty tego ostatniego w Delhi, obie strony zgodziły się wytyczyć obszary nieuregulowane do 2002 r. Tak się nie stało.

Granica nepalsko-indyjska została wyznaczona na mocy Traktatu Sugauli z 1816 r., na mocy którego zrzekła się ona wszystkich terytoriów na zachód od rzeki Kali, znanej również jako Mahakali lub rzeka Sarada. Rzeka skutecznie stała się granicą.

Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi

Warunki te zostały powtórzone w drugim traktacie między Nepalem a Indiami Brytyjskimi w 1923 roku. Konkurencyjne roszczenia terytorialne koncentrują się na źródle Kali.

W przypadku Nepalu rzeka pochodzi ze strumienia w Limpiyadhura, na północny zachód od Lipu Lekh. Tak więc Kalapani, Limpiyadhura i Lipu Lekh leżą na wschód od rzeki i są częścią nepalskiej prowincji Dalekiego Zachodu w dystrykcie Dharchula.

Stanowisko New Delhi jest takie, że Kali ma swój początek w źródłach znacznie poniżej przełęczy i że chociaż Traktat nie wyznacza granic obszaru na północ od tych źródeł, rejestry administracyjne i podatkowe sięgające XIX wieku pokazują, że Kalapani znajdowało się po stronie indyjskiej i zaliczany do dzielnicy Pithoragarh, obecnie w Uttarakhand. Obie strony mają własne mapy z czasów brytyjskich jako dowód ich pozycji.

Premier Indii Narendra Modi, po prawej, podaje rękę swojemu nepalskiemu odpowiednikowi K.P. Sharma Oli w New Delhi (AP/Plik)

Indie-Chiny-Nepal

Od wojny z Chinami w 1962 r. Indie rozmieściły ITBP w Kalapani, które jest korzystnie zlokalizowane na wysokości ponad 20 000 stóp i służy jako punkt obserwacyjny tego obszaru.

Nepal nazywa to wkroczeniem indyjskich sił bezpieczeństwa. Nepal był również niezadowolony z punktu handlowego Chiny-Indie w Lipu Lekh, który powstał najwcześniej między tymi dwoma krajami.

Shipkila w Himachal pojawiła się dwa lata później, a Nathu La dopiero w 2006 roku.

Młodzież nepalska protestowała w Kalapani, a także w parlamencie Nepalu, kiedy Indie i Chiny zgodziły się zwiększyć handel przygraniczny przez Lipu Lecha podczas wizyty premiera Narendry Modiego w Pekinie w 2016 roku.

W tamtym czasie Global Times, dokładny barometr tego, co państwo chińskie myśli w każdej kwestii międzynarodowej, oświadczał, że Pekin powinien pozostać neutralny i mieć na uwadze drażliwość w stosunkach indyjsko-nepalskich.

Rok później, podczas kryzysu w Doklam, wysoki urzędnik chińskiego MSZ podniósł temperaturę, sugerując, że Indie nie będą w stanie nic zrobić, jeśli PLA zdecyduje się wejść przez Kalapani lub do Kaszmiru, przez PoK, oba te trijunkcje jak Doklam .

Chociaż Chiny nie powiedziały nic o budowie dróg Lipu Lekhowi, oprotestowały podobne działania związane z budową dróg w innych miejscach po indyjskiej stronie w pobliżu LAC, w tym w Ladakh.

W związku z tym Kalapani i podejście do Lipu Lekh zyskały dla Indii tylko strategiczne znaczenie, zwłaszcza że stosunki między obydwoma krajami pozostają nierówne w ciągu ostatnich kilku lat, a Chiny zwiększyły swoją grę o wpływy w Indiach. sąsiedztwo.

Milczące poparcie Indii dla blokady kraju śródlądowego podczas protestów przeciwko nowej konstytucji w Nepalu przez społeczność Madhesi było punktem zwrotnym w tych stosunkach.

Pomimo otwartej granicy z Indiami i kontaktu ludzi przez setki tysięcy Nepalczyków, którzy mieszkają i pracują w tym kraju, poziom nieufności w Nepalu do Indii tylko wzrósł.

Ze swojej strony Indie postrzegają Nepal jako przechylający się w stronę Chin pod przewodnictwem premiera KP Oli i jego Nepalskiej Partii Komunistycznej. W odpowiedzi na protesty Nepalu Indie oświadczyły, że są gotowe do omówienia tej sprawy podczas rozmów na szczeblu sekretarzy spraw zagranicznych między tymi dwoma krajami.

Rozmowy miały się odbyć na początku tego roku, ale zostały odłożone z powodu wybuchu epidemii COVID.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: