Wyjaśnienie: „Prawo do bycia zapomnianym” w Internecie
Prawo do bycia zapomnianym upoważnia osoby fizyczne do zwrócenia się do organizacji o usunięcie ich danych osobowych. Jest to przewidziane w unijnym ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych (RODO), ustawie uchwalonej przez 28-członowy blok w 2018 r.
Otrzymując przełomowe orzeczenie, ETS ograniczył obecnie stosowanie prawa o ochronie prywatności poza UE We wtorek najwyższy sąd Unii Europejskiej orzekł, że zasada prywatności w Internecie, znana jako „prawo do bycia zapomnianym” w prawie europejskim, nie będzie miała zastosowania poza granicami państw członkowskich UE. Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) orzekł na korzyść gigant wyszukiwarek Google, która kwestionowała nakaz francuskiego organu regulacyjnego dotyczący usunięcia adresów internetowych z jego globalnej bazy danych.
Orzeczenie jest ważnym zwycięstwem Google i stanowi, że prawo prywatności w Internecie nie może być wykorzystywane do regulowania internetu w krajach takich jak Indie, które nie należą do Unii Europejskiej.
Czym jest „prawo do bycia zapomnianym” w prawie europejskim?
Prawo do bycia zapomnianym upoważnia osoby fizyczne do zwrócenia się do organizacji o usunięcie ich danych osobowych. Jest to przewidziane w unijnym ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych (RODO), ustawie uchwalonej przez 28-członowy blok w 2018 r.
Jak wynika ze strony internetowej RODO, prawo do bycia zapomnianym pojawia się w motywach 65 i 66 oraz w art. 17 rozporządzenia, który stanowi:
Osoba, której dane dotyczą, ma prawo zażądać od administratora usunięcia danych osobowych, które jej dotyczą, bez zbędnej zwłoki, a administrator ma obowiązek bez zbędnej zwłoki usunąć dane osobowe (jeżeli spełniony jest jeden z kilku warunków).
Zgodnie z art. 2 RODO dane osobowe oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej (podmiotu danych), a administrator oznacza osobę fizyczną lub prawną, organ publiczny, agencję lub inny organ, który… określa cele i środki przetwarzanie danych osobowych. Według strony RODO, za nieuzasadnione opóźnienie uważa się około miesiąca.
Po tym, jak firma zajmująca się wyszukiwarką, taka jak Google, otrzymuje zgodnie z prawem prywatności żądania usunięcia informacji, najpierw sprawdza, a następnie usuwa linki w witrynach krajowych w Unii Europejskiej, takich jak „google.de” Google dla Niemiec. Według New York Times, Google otrzymało do tej pory ponad 8,45 lakh żądań usunięcia 33 lakh łączy internetowych, z czego 45% zostało usuniętych z listy.
Nie przegap wyjaśnionych: Brat Qandeela Balocha skazany; spojrzenie na sprawę zabójstwa honorowego w Pakistanie
Jak wyglądała sprawa przed sądem europejskim i co orzekł?
W 2015 r. Commission nationale de l'informatique et des libertés (CNIL), agencja regulująca Internet we Francji, zażądała od Google wykroczenia poza praktykę usuwania linków w danym regionie i nakazała firmie zajmującej się wyszukiwarką usunięcie linków z globalnej bazy danych .
Google odmówił przestrzegania nakazu, argumentując, że przestrzeganie tego samego utrudni swobodny przepływ informacji na całym świecie. Doprowadziło to do nałożenia przez CNIL grzywny w wysokości 100 000 EUR (około 77 lakh INR) na Google w 2016 roku.
Google zakwestionował nakaz CNIL w ETS i stwierdził, że wdrożenie prawa prywatności w Internecie poza UE utrudni dostęp do informacji w krajach na całym świecie, zwłaszcza tych rządzonych przez autorytarne rządy.
Otrzymując przełomowe orzeczenie, ETS ograniczył obecnie stosowanie prawa o ochronie prywatności poza UE. Zauważył również, że UE nie może egzekwować „prawa do bycia zapomnianym” w krajach, które takiego prawa nie uznają.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
