Wyjaśnienie: Czym jest projekt Ken-Betwa Link; które regiony na tym skorzystają?

Podpisane w tym tygodniu porozumienie toruje drogę do realizacji projektu Ken-Betwa Link w podatnym na suszę Bundelkhand. Co przewiduje i jaki jest status innych projektów łączących rzeki?

Widok na zabytki Orchhy od strony rzeki Betwa. (Zdjęcie pliku)

Z okazji Światowy Dzień Wody 22 marca podpisano memorandum porozumienia między ministrem Unii Jal Shakti a głównymi ministrami Madhya Pradesh i Uttar Pradesh w sprawie realizacji projektu Ken-Betwa Link Project (KBLP) w poniedziałek. Umowa została podpisana podczas wideokonferencji w obecności premiera Narendry Modiego.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Czym jest projekt łącza Ken Betwa?

Projekt Ken-Betwa Link jest pierwszym projektem w ramach Narodowego Planu Perspektywicznego dla wzajemnych połączeń rzek. W ramach tego projektu woda z rzeki Ken zostanie przeniesiona do rzeki Betwa. Obie te rzeki są dopływami rzeki Yamuna.

Projekt Ken-Betwa Link składa się z dwóch etapów. W fazie I zostanie ukończony jeden z elementów — kompleks zapory Daudhan i jego elementy towarzyszące, takie jak tunel niskiego poziomu, tunel wysokiego poziomu, kanał łączący Ken-Betwa i budynki energetyczne. Natomiast w fazie II zostaną zbudowane trzy elementy — zapora Lower Orr, projekt kompleksu Bina i zapora Kotha.

Według Ministerstwa Union Jal Shakti oczekuje się, że projekt zapewni roczne nawadnianie 10,62 lakh hektarów, zaopatrzenie w wodę pitną około 62 lakh ludzi, a także wygeneruje 103 MW energii wodnej.

Dwa stany, dwie rzeki i łącze

Jaki jest szacunkowy koszt KBLP?

Według kompleksowego szczegółowego raportu projektowego koszt projektu Ken-Betwa Link szacuje się na 35 111,24 rupii crore w cenach z lat 2017-18.

Który region odniesie korzyści z KBLP?

Projekt Ken-Betwa Link znajduje się w Bundelkhand, regionie podatnym na suszę, który obejmuje 13 dystryktów Uttar Pradesh i Madhya Pradesh.

Według Ministerstwa Jal Shakti, projekt przyniesie ogromne korzyści dla głodnego wody regionu Bundelkhand, zwłaszcza w okręgach Panna, Tikamgarh, Chhatarpur, Sagar, Damoh, Datia, Vidisha, Shivpuri i Raisen w Madhya Pradesh i Banda , Mahoba, Jhansi i Lalitpur z Uttar Pradesh.

Utoruje drogę do większego powiązania projektów rzecznych, aby zapewnić, że niedobór wody nie stanie się hamulcem rozwoju w kraju, podało Ministerstwo w oświadczeniu.

Czy projekt wpłynie na rezerwat tygrysów Panna?

Zgodnie z pisemną odpowiedzią udzieloną przez Ministra Stanu Jal Shakti Rattan Lal Kataria, z 6017 ha obszaru leśnego, który został zatopiony przez tamę Daudhan projektu Ken Betwa Link, 4206 ha obszaru znajduje się w obrębie głównego siedliska tygrysa Panna Tiger Rezerwować.

Czy istnieją wcześniejsze przykłady łączenia rzek w Indiach?

W przeszłości podjęto kilka projektów łączenia rzek. Na przykład w ramach projektu Periyar przewidziano transfer wody z basenu Periyar do basenu Vaigai.

Został oddany do użytku w 1895 roku. Podobnie podjęto inne projekty, takie jak Paraambikulam Aliyar, Kurnool Cudappah Canal, Telugu Ganga Project i Ravi-Beas-Sutlej.

Ostatnie wydarzenia dotyczące wzajemnych połączeń rzek w Indiach

W latach 70. pomysł przeniesienia nadwyżki wody z rzeki do obszaru z deficytem wody był dyskutowany przez ówczesnego Ministra Irygacji Unii (wcześniej Ministerstwo Jal Shakti było znane jako Ministerstwo Irygacji) dr K L Rao.

Dr Rao, który sam był inżynierem, zasugerował budowę National Water Grid do przesyłania wody z obszarów bogatych w wodę do obszarów z deficytem wody. Podobnie kapitan Dinshaw J Dastur zaproponował kanałowi Garland redystrybucję wody z jednego obszaru do drugiego.

Jednak rząd nie kontynuował tych dwóch pomysłów. W sierpniu 1980 r. Ministerstwo Melioracji przygotowało Krajowy Perspektywiczny Plan (KNP) rozwoju zasobów wodnych, przewidujący międzyzlewiskowy transfer wód w kraju.

EJ składała się z dwóch komponentów: (i) Rozwój Rzek Himalajskich; oraz (ii) Rozwój Rzek Półwyspowych. Na podstawie elektrowni jądrowej Narodowa Agencja Rozwoju Wody (NWDA) zidentyfikowała 30 połączeń rzecznych — 16 w komponencie półwyspowym i 14 w komponencie himalajskim. Później idea połączenia rzeki została odwrócona pod rządami ówczesnego rządu Atal Bihari Vajpayee. Ken Betwa Link Project jest jednym z 16 projektów łączących rzeki w ramach komponentu półwysep.

Jakie przepusty są wymagane w przypadku projektu połączenia rzek?

Ogólnie rzecz biorąc, do połączenia projektów rzecznych wymagane jest 4-5 rodzajów prześwitów. Są to: Techno-ekonomiczne (nadane przez Centralną Komisję Wodną); Wycinanie lasów i ochrona środowiska (Ministerstwo Środowiska i Lasów); Plan przesiedleń i rehabilitacji (R&R) ludności plemiennej (Ministerstwo Spraw Plemiennych) i odprawa dzikiej przyrody (Centralny Komitet Uprawniony).

Podziel Się Z Przyjaciółmi: