Wyjaśnienie: co system obrony powietrznej S-400 oznacza dla Indii układ z Rosją

Co to jest S-400 i dlaczego Indie go potrzebują? W jaki sposób umowa weszła w konflikt z Waszyngtonem i co zmieniło się od tego czasu, aby umożliwić jej podpisanie?

Zbudowany w Rosji S-400 Triumf – zidentyfikowany przez NATO jako SA-21 Growler – jest najniebezpieczniejszym na świecie operacyjnie rozmieszczonym nowoczesnym systemem rakiet ziemia-powietrze dalekiego zasięgu. (Wikipedia)

Rosyjski rząd potwierdził, że prezydent Władimir Putin będzie nadzorował podpisanie S-400 system obrony przeciwlotniczej zajmuje się Indiami po jego przybyciu w czwartek. Transakcja o wartości ponad 5 miliardów dolarów, której podpisanie podczas wizyty jest całkiem prawdopodobne według Indii, została opóźniona po tym, jak zakwalifikowała się do sankcji na mocy nowego prawa amerykańskiego wymierzonego w reżimy w Moskwie, Teheranie i Pjongjangu. Co to jest S-400 i dlaczego Indie go potrzebują? W jaki sposób umowa weszła w konflikt z Waszyngtonem i co zmieniło się od tego czasu, aby umożliwić jej podpisanie?

Przeczytaj także | Prezydent Rosji Putin przyjeżdża dziś, prawdopodobnie podpisze 20 porozumień

Na początek, czym jest system rakiet przeciwlotniczych S-400?

System obrony przeciwrakietowej ma pełnić funkcję tarczy przed nadlatującymi rakietami balistycznymi. Zbudowany w Rosji S-400 Triumf — zidentyfikowany przez NATO jako SA-21 Growler — jest najniebezpieczniejszym na świecie operacyjnie rozmieszczonym nowoczesnym systemem pocisków ziemia-powietrze dalekiego zasięgu i jest uważany za znacznie skuteczniejszy niż obszar terminalu dużych wysokości. System obronny opracowany przez USA. S-400 to mobilny system, który integruje wielofunkcyjny radar, autonomiczne systemy wykrywania i namierzania, systemy rakiet przeciwlotniczych, wyrzutnie oraz centrum dowodzenia i kontroli. Może zostać rozmieszczony w ciągu pięciu minut i jest w stanie wystrzelić trzy rodzaje pocisków, aby stworzyć warstwową obronę. Może zwalczać wszystkie rodzaje celów powietrznych, w tym samoloty, bezzałogowe statki powietrzne, pociski balistyczne i manewrujące w zasięgu 400 km, na wysokości do 30 km. Może jednocześnie śledzić 100 celów powietrznych, w tym super myśliwce, takie jak wyprodukowany w USA F-35, i jednocześnie zwalczać sześć z nich.

S-400 został uruchomiony w 2007 roku i odpowiada za obronę Moskwy. Został rozmieszczony w Syrii w 2015 r. w celu ochrony rosyjskich i syryjskich sił morskich i powietrznych. Jednostki stacjonowały również na Półwyspie Krymskim.

Czytaj | Co to jest Triumf S-400?

Dlaczego Indie tego potrzebują?

Dla Indii ważne jest, aby były w stanie udaremnić ataki rakietowe z dwóch najbardziej prawdopodobnych regionów, Pakistanu i Chin. Pekin podpisał w 2015 roku umowę z Moskwą na zakup sześciu batalionów systemu S-400, a dostawy rozpoczęły się w styczniu 2018 roku. Choć chińskie przejęcie postrzegane jest jako przełom w regionie, obawy o Indie są ograniczone ze względu na zakres. Jednak S-400 może odegrać kluczową rolę w przypadku wojny na dwóch frontach. W październiku 2015 r. Rada ds. Zakupów Obronnych rozważała zakup 12 jednostek, ale później ustalono, że pięć będzie adekwatnych do potrzeb Indii. ta strona internetowa informował wcześniej, że negocjacje są na zaawansowanym etapie, a porozumienie ma zostać podpisane przed spotkaniem na szczycie prezydenta Putina z premierem Narendrą Modim (5 października). Turcja i Arabia Saudyjska negocjują między innymi S-400; Zainteresowanie wykazały również Irak i Katar.

W jaki sposób Stany Zjednoczone znalazły się na obrazie?

W sierpniu 2017 roku prezydent Donald Trump podpisał ustawę o przeciwdziałaniu adwersarzom Ameryki poprzez sankcje (CAATSA), która w szczególności jest wymierzona w Rosję, Iran i Koreę Północną. Tytuł II ustawy ma na celu ukaranie Rosji za jej interwencję wojskową na Ukrainie i rzekome ingerowanie w wybory prezydenckie w USA w 2016 r., celując w jej przemysł naftowy i gazowy, sektor obronny i bezpieczeństwa oraz instytucje finansowe. Sekcja 231 upoważnia prezydenta USA do nałożenia co najmniej pięciu z 12 wymienionych sankcji – wymienionych w sekcji 235 – na osoby zaangażowane w znaczącą transakcję z rosyjskim sektorem obrony i wywiadu. Departament Stanu USA powiadomił 39 rosyjskich podmiotów, z którymi znaczące transakcje mogą narazić strony trzecie na sankcje. Na liście znajdują się prawie wszystkie największe rosyjskie firmy/podmioty zajmujące się produkcją i eksportem systemów obronnych, w tym Almaz-Antey Air and Space Defense Corporation JSC, producenci systemu S-400.

Jak więc Indie ominęły CAATSA?

Oprócz obaw o Rosję, CAATSA wpływa również na więzi Stanów Zjednoczonych z Indiami i osłabia ich wizerunek, gdy próbuje przedstawiać Indie jako kluczowego partnera w swojej strategii Indo-Pacyfiku. Sekretarz obrony James Mattis napisał do członków komisji senackiej, prosząc o pomoc CAATSA dla krajów takich jak Indie. Admirał Harry Harris, dowódca amerykańskiego Dowództwa Pacyfiku, wspomniał o strategicznej szansie, jaką przedstawiły Indie, oraz o szansie na handel bronią z Indiami. W ciągu ostatniej dekady kontrakty obronne USA z Indiami wzrosły z niemal zera do wartości 15 miliardów dolarów, w tym kluczowe nabytki indyjskie, takie jak samoloty transportowe C-17 Globemaster i C-130J, samolot rozpoznania morskiego P-8(I), lekkie haubice M777 , pociski Harpoon oraz helikoptery Apache i Chinook. Stany Zjednoczone prawdopodobnie zaakceptują prośbę Indii o drony Sea Guardian, a amerykańscy producenci, w tym Lockheed Martin i Boeing, są pretendentami do mega kontraktów zbrojeniowych z Indiami.

W lipcu Stany Zjednoczone poinformowały, że są gotowe przyznać Indiom (wraz z Indonezją i Wietnamem) zwolnienie z sankcji CAATSA. Zrzeczenie oznaczało również akceptację przez USA, że Indie nie mogą być dyktowane ich strategicznym interesom przez państwo trzecie.

W jakim stanie jest obecnie indyjsko-rosyjska współpraca obronna?

Rygorystyczne wdrożenie CAATSA wpłynęłoby nie tylko na samoloty S-400, ale także na zakup fregat projektu 1135.6 i śmigłowców Ka-226T oraz na spółki joint venture, takie jak Indo Russian Aviation Ltd, Multi-Role Transport Aircraft Ltd i Brahmos Aerospace. Miałoby to również wpływ na zakup części zamiennych, komponentów, surowców i inną pomoc. Większość indyjskiego sprzętu wojskowego jest pochodzenia sowieckiego/rosyjskiego – w tym atomowy okręt podwodny INS Chakra, naddźwiękowy pocisk manewrujący Brahmos, myśliwce MiG i Sukhoi, samolot transportowy Il, czołgi T-72 i T-90 oraz samolot Vikramaditya przewoźnik.

Jednak w ostatnich latach związek nieco się ochłodził. Kiedyś opierał się na wielu filarach, od ludzi do ludzi po przestrzeń kosmiczną, teraz jest to taki, którego głównym filarem jest obrona. Handel indyjsko-rosyjski kształtuje się na poziomie 10 miliardów dolarów, podczas gdy handel indyjsko-amerykański wynosi 100 miliardów dolarów. Jednak Indie potrzebują Rosji do części zamiennych do swojego starszego sprzętu obronnego. Ponadto Moskwa daje New Delhi technologie, którymi USA jeszcze nie chcą się dzielić, w tym okręty podwodne o napędzie atomowym. Gdy Indie próbują zrównoważyć swoje relacje między nieprzewidywalną administracją amerykańską a asertywnymi Chinami, chciałyby, aby Rosja była po swojej stronie; Moskwa jako sojusznik w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jest cenna. Jednocześnie coraz większa bliskość Rosji z Chinami i nowo nawiązane relacje z Pakistanem sprawiają, że Delhi jest niewygodne.

Zaangażowanie poprzez porozumienia wielostronne, takie jak SCO i BRICS, a także dwustronne — Modi poleciał do Soczi na nieformalny szczyt z Putinem w maju tego roku — są oznakami wysiłków na rzecz silnych relacji.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: