Wyjaśnienie: Kiedy w 1946 r. utworzono rząd tymczasowy Indii

2 września 1946 r. partia Kongresu utworzyła rząd. 23 września Ogólnoindyjski Komitet Kongresu (AICC) ratyfikował decyzję Komitetu Roboczego Kongresu.

2 września 1946 r. utworzono tymczasowy rząd Indii pod przewodnictwem Jawaharlala Nehru. (Plik źródłowy)

Tego dnia w 1946 r. utworzono tymczasowy rząd Indii pod przewodnictwem Jawaharlala Nehru. Był to jedyny taki gabinet w historii Indii, w którym arcy-rywale Kongres i Liga Muzułmańska dzielili władzę w Centrum. Rząd tymczasowy funkcjonował z dużą autonomią i pozostawał u władzy do końca panowania brytyjskiego, po którym zastąpiły go Dominium Indii i Pakistanu.

Co doprowadziło do powstania rządu tymczasowego Indii, kim byli jego członkowie i jakie decyzje podjął?

Począwszy od misji Cripps w 1942 r. władze kolonialne podjęły szereg prób utworzenia rządu tymczasowego w Indiach.

W 1946 r. odbyły się wybory do Zgromadzenia Ustawodawczego zgodnie z propozycjami Brytyjskiej Misji Gabinetowej, wysłanymi przez brytyjskiego premiera Clementa Attlee. W tych wyborach Kongres uzyskał większość w Zgromadzeniu, a Liga Muzułmańska umocniła swoje poparcie wśród muzułmańskiego elektoratu.

Wicekról Wavell wezwał następnie przedstawicieli Indii do przyłączenia się do rządu tymczasowego.

Schemat federalny został zwizualizowany zgodnie z ustawą o rządzie Indii z 1935 r., ale ten element nigdy nie został wdrożony z powodu sprzeciwu ze strony stanów książęcych Indii. W rezultacie rząd tymczasowy działał zgodnie ze starszą ustawą o rządzie Indii z 1919 roku.

Szafka przejściowa

2 września 1946 r. partia Kongresu utworzyła rząd. 23 września Ogólnoindyjski Komitet Kongresu (AICC) ratyfikował decyzję Komitetu Roboczego Kongresu.

Liga Muzułmańska początkowo zdecydowała się ustąpić z rządu, a trzy z pięciu ministerstw zarezerwowanych dla muzułmanów zostały zajęte przez Asafa Aliego, Sir Shafaata Ahmada Khana i Syeda Ali Zaheera, wszystkich przedstawicieli muzułmańskich spoza ligi. Dwa stanowiska pozostały nieobsadzone.

Jednak po tym, jak lord Wavell zgodził się przydzielić wszystkie pięć zastrzeżonych tek dla Ligi Muzułmańskiej, jeśli zgodzi się ona na współpracę, ta ostatnia w końcu dołączyła. W październiku gabinet został przetasowany, aby pomieścić nowych członków Ligi Muzułmańskiej, a Sarat Chandra Bose, Sir Shafaat Ahmad Khan i Syed Ali Zaheer z poprzedniego zespołu zostali usunięci. Baldev Singh, CH. Bhabha i John Matthai nadal reprezentowali społeczności mniejszościowe.

Gabinet po październiku 1946 przedstawiał się następująco:

KONGRES

Wiceprzewodniczący Rady Wykonawczej ds. Zewnętrznych i Stosunków Wspólnoty: Jawaharlal Nehru

Sprawy wewnętrzne, informacje i nadawanie: Vallabhbhai Patel

Rolnictwo i żywność: Rajendra Prasad

Edukacja i sztuka: C. Rajagopalachari

Obrona: Baldev Singh

Branże i zaopatrzenie: C. Rajagopalachari

Poród: Jagjivan Ram

Koleje i komunikacja: Asaf Ali

Praca, kopalnie i energia: C.H. Bhabha

ALL INDYJSKA LIGA MUZUŁMAŃSKA

Handel: Ibrahim Ismail Chundrigar

Finanse: Liaquat Ali Khan

Zdrowie: Ghazanfar Ali Khan

Prawo: Jogendra Nath Mandal

Poczta i powietrze: Abdur Rab Nishtar

Niektóre decyzje rządu

26 września 1946 r. Nehru ogłosił plan rządu nawiązania bezpośrednich stosunków dyplomatycznych ze wszystkimi krajami i misji dobrej woli. Wyraził także poparcie dla niepodległości skolonizowanych narodów.

W listopadzie 1946 r. Indie ratyfikowały Konwencję o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. W tym samym miesiącu powołano komisję mającą doradzać rządowi w sprawie nacjonalizacji sił zbrojnych. W grudniu do gabinetu został wprowadzony Maulana Abul Kalam Azad.

W 1947 r. otwarto kanały dyplomatyczne między Indiami a wieloma krajami. W kwietniu 1947 roku Stany Zjednoczone ogłosiły mianowanie dr Henry'ego F. Grady'ego ambasadorem w Indiach. W kwietniu rozpoczęły się również stosunki dyplomatyczne na szczeblu ambasad z ZSRR i Holandią. W maju przybył pierwszy chiński ambasador dr Lo Chia Luen, a belgijski konsul generalny w Kalkucie został mianowany ambasadorem Belgii w Indiach.

1 czerwca Departament Stosunków Wspólnoty Brytyjskiej i Departament Spraw Zagranicznych zostały połączone w jeden Departament Spraw Zagranicznych i Stosunków Wspólnoty Narodów.

Po ogłoszeniu Partition 3 czerwca, powołano specjalną podkomisję gabinetu, która miała zająć się sytuacją 5 czerwca i składała się z Jawaharlala Nehru, Sardara Vallabhai Patela, Liaquata Ali Khana, Abdura Raba Nishtara i Baldeva Singha.

Później, 16 czerwca, powołano specjalną komisję gabinetową, która miała zająć się administracyjnymi skutkami rozbioru. W jego skład weszli wicekról Sardar Vallabhai Patel, Rajendra Prasad, Liaquat Ali Khan i Abdur Rab Nishtar. Komitet ten został później zastąpiony przez Radę Partycji.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: