Wyjaśnienie: Kim jest Shabnam, pierwsza kobieta, którą można powiesić od 1947 roku?

Shabnam wraz ze swoim kochankiem Saleemem została skazana za zabicie siedmiu członków jej rodziny w 2008 roku. W przypadku egzekucji będzie pierwszą kobietą w niepodległych Indiach, która zostanie powieszona za przestępstwo.

Shabnam (druga od prawej) ze swoimi przyjaciółmi na ślubie swojego brata Aneesa w 2006 roku. Niewielu chciałoby przyznać, że przyjaźni się z Shabnam, mówi jedna z dziewczyn na zdjęciu. (zdjęcie w pliku ekspresowym)

18 lutego 12-letni syn Shabnama, skazany z celi śmierci z Amroha w Uttar Pradesh, zaapelował do prezydenta Rama Natha Kovinda o wybaczenie jego matce. Tego samego dnia Shabman złożyła petycję o drugą łaskę do gubernatora stanu Uttar Pradesh i prezydenta Indii, którzy wcześniej odrzucili jej prośbę.

W przypadku egzekucji Shabnam będzie pierwszą kobietą w niepodległych Indiach, która zostanie powieszona za przestępstwo.

Tylko w jednym więzieniu w Indiach – w tym w Mathurze – można powiesić skazaną kobietę. Pawan Kumar, oprawca w sprawie gwałtu w New Delhi z grudnia 2012 roku, był ostatnio cytowany przez media, że ​​był w więzieniu w Mathurze, aby sprawdzić, czy pokój egzekucyjny jest sprawny.

Biuletyn | Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Za co został skazany Shabnam?

Shabnam wraz ze swoim kochankiem Saleemem została skazana za zabicie siedmiu członków jej rodziny w 2008 roku – ojca Shaukat Ali (55), matki Hashmi (50), starszego brata Aneesa (35), żony Aneesa, Anjum (25), młodszego brata Rashida ( 22), kuzynka Rabia (14) i Arsh, 10-miesięczny syn Aneesa.

Shabnam, należący do społeczności muzułmańskiej Saifi, mieszkał w Bawankhedi, wiosce w Hasanpur tehsil of Amroha w zachodnim Uttar Pradesh. Ukończyła studia podyplomowe z dwóch przedmiotów, języka angielskiego i geografii, pracowała jako sziksza mitrau (nauczyciel szkoły rządowej). Jej rodzina była przeciwna jej związkowi z Saleemem, wyrzutkiem klasy VI, który pracował w zakładzie piłowania drewna poza ich domem i należał do społeczności Pathan.

Shabnam (w środku) w areszcie policyjnym na posterunku policji Hasanpur w Moradabad. (Zdjęcie PTI/Plik)

Według oskarżenia, w nocy z 14 na 15 kwietnia Shabnam podała środki uspokajające sześciu członkom jej rodziny – wszystkim oprócz małego Arsha. Saleem następnie odrąbał im głowy siekierą, podczas gdy Shabnam trzymał ich za włosy. Udusiła swojego 10-miesięcznego siostrzeńca. Gdyby reszta jej rodziny nie żyła, Shabnam byłaby jedynym spadkobiercą ich domu i innej własności.

Kiedy Shabnam i Saleem zostali aresztowani pięć dni po zbrodni, oboje mieli po 20 lat, a Shabnam była w siódmym tygodniu ciąży. W grudniu tego roku urodziła syna.

W 2010 roku sąd sesyjny w Amroha skazał ich na karę śmierci, co zostało podtrzymane przez Sąd Najwyższy Allahabadu w 2013 roku i Sąd Najwyższy w maju 2015 roku. Jednak w ciągu 10 dni Sąd Apex wstrzymał nakazy śmierci.

We wrześniu 2015 r. Gubernator stanu Uttar Pradesh Ram Naik odrzucił prośbę Shabnama o litość , którego szukała ze względu na swoje obowiązki wobec syna, Mohammada Taja. W sierpniu 2016 r. ówczesny prezydent Pranab Mukherjee odrzucił jej prośbę o miłosierdzie .

W styczniu 2020 roku skład Sądu Najwyższego pod przewodnictwem CJI SA Bobde utrzymał w mocy wyrok śmierci.

Co twierdził Shabnam?

Shabnam była tą, która podniosła alarm w sprawie morderstwa jej rodziny. Początkowo twierdziła, że ​​nieznani napastnicy weszli do jej domu i zabili wszystkich.

Jednak podczas procesu para zwróciła się przeciwko sobie. Wyrok Sądu Najwyższego z 2015 r. mówi, że w swoim oświadczeniu w sekcji 313 Shabnam powiedziała, że ​​Saleem weszła do domu z nożem przez dach i zabiła wszystkich członków jej rodziny, gdy spała. Z drugiej strony Saleem powiedział, że dotarł do domu tylko na prośbę Shabnama i że kiedy tam dotarł, wyznała, że ​​zabiła innych.

Siedem lat po zbrodni, kiedy jej syn został wysłany do opieki zastępczej, Shabnam twierdziła, że ​​obawia się o jego życie, ponieważ ludzie, którzy zabili jej rodzinę w sporze majątkowym, mogli go również skrzywdzić.

Opcje prawne nadal dostępne w Shabnam

Zanim zostanie powieszona, Shabnam wciąż ma przy sobie pewne środki prawne. 19 lutego, dzień po tym, jak złożyła nowe petycje o miłosierdzie do gubernatora i prezydenta, prawnik Shabnam, adwokat Shreya Rastogi, powiedział w oświadczeniu, że Shabnam ma jeszcze do zastosowania bardzo ważne konstytucyjne środki zaradcze. Obejmują one prawo do zaskarżenia odrzucenia jej wniosku o miłosierdzie przed Sądem Najwyższym w Allahabad i Sądem Najwyższym z różnych powodów, a także prawo do złożenia wniosku o uzdrowienie w Sądzie Najwyższym przeciwko decyzji w sprawie wniosku o ponowne zbadanie.

Wniosek leczniczy może zaskarżyć orzeczenie Sądu Najwyższego ze stycznia 2020 r., które utrzymało w mocy wyrok śmierci.

Ponadto, zgodnie z prawem, jeśli w tej samej sprawie skazano na karę śmierci kilka osób, muszą one zostać stracone razem. Tak więc Shabnam i Saleem mogą zostać powieszeni dopiero po tym, jak oboje wyczerpią wszystkie swoje środki prawne.

Szabnam są

Syn Shabnama przebywał z nią w więzieniu przez kilka pierwszych lat swojego życia. W 2015 r. musiał zostać wysłany do pieczy zastępczej, ponieważ zgodnie z więziennym podręcznikiem więźniarki nie mogą mieć przy sobie dzieci powyżej szóstego roku życia.

Taj mieszka teraz z dziennikarzem Usmanem Saifi, który był młodszym kolegą Shabnama, i jego żoną Suhiną.

Saifi powiedział ta strona internetowa w 2015 r.: Szabnam, o którym słyszysz, kobieta w celi śmierci, nie jest Szabnamem, którego znam. Poszliśmy do tej samej uczelni… Kiedyś zapłaciła mi czesne, kiedy nie mogłem, pomagała mi z notatkami i wstawiała się za mną na studiach. Wszystko to, tak jak zrobiłaby to starsza siostra. Więc kiedy to się stało, byłem w szoku. Powiedziałem mojej żonie, że wiele zawdzięczam Shabnamowi i muszę to dla niej zrobić.

Inne kobiety w celi śmierci w Indiach

Według raportu z 2016 r. na temat kary śmierci w Indiach, opracowanego przez National Law University w New Delhi, 12 kobiet jest w celi śmierci w tym kraju i wszystkie należą do klas zacofanych i mniejszości religijnych.

Innym przypadkiem, w którym prośby o litość skazanych zostały odrzucone przez Prezydenta, jest sprawa: Renuka Shinde i Seema Mohan Gavit , siostry skazane za porwanie i zabicie kilkorga dzieci w miastach Maharashtra w latach 1990-1996.

Oskarżeni wraz z matką Anjaną o porwanie 13 dzieci i zamordowanie 10 z nich, zostali skazani przez Sąd Najwyższy w 2006 roku za pięć z tych morderstw, oprócz porwań. Według obrońcy sióstr, morderstwa zostały popełnione przez ich matkę – która zmarła dwa lata po ich aresztowaniu w 1996 roku – a siostry zostały wrobione przez Kirana Shinde, męża Renuki, który został zaaprobowany.

Kobiety porywały dzieci, aby używać ich jako rekwizytów lub odwracania uwagi podczas kradzieży kieszonkowych i drobnych kradzieży. Później ich zabiją.

Siostry zostały skazane przez sąd obradujący w Kolhapur w czerwcu 2001 r. Sąd Najwyższy w Bombaju podtrzymał karę śmierci nałożoną na nie w 2004 r., a Sąd Najwyższy w 2006 r. W 2014 r. ówczesny prezydent Pranab Mukherjee odrzucił ich prośbę o miłosierdzie.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: