Wyjaśnienie: Dlaczego bywalcy siłowni w Seulu nie mogą już słuchać Gangnam Style i innych szybkich utworów

Władze Korei Południowej nałożyły szereg nowych ograniczeń w miarę wzrostu liczby przypadków Covid-19 w kraju.

Członek siłowni ćwiczy w klubie fitness podczas pandemii koronawirusa (COVID-19) w Seulu w Korei Południowej. (Zdjęcie: Reuters)

Przypadki Covid-19 w Korei Południowej rosną, a władze nałożyły nowe ograniczenia w stolicy kraju, Seulu, aby utrzymać czwartą falę w ryzach. Od kilku dni w kraju obserwuje się ponad 1000 przypadków dziennie.

Wśród mnóstwa ograniczeń władze mają: specjalnie skierowany do bywalców siłowni . Osoby korzystające z bieżni muszą utrzymywać prędkość poniżej 6 km/h, aw zajęciach grupowych, które obejmują aerobik, zumbę i jazdę na rowerze, można odtwarzać tylko muzykę poniżej 120 uderzeń na minutę (bpm).

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Jakie jest uzasadnienie tego ruchu?

Ideą tych zasad, zgodnie z autorytetami, jest to, że szybka muzyka i forsowne ćwiczenia mogą generować więcej kropelek oddechowych, zwiększając w ten sposób ryzyko przeniesienia. Wielu jednak krytykowało zasady, nazywając je nielogicznym i nonsensownym. Właściciel siłowni w Seulu powiedział agencji Reuters: Wiele osób korzysta obecnie z własnych słuchawek i urządzeń do noszenia, a jak kontrolujesz ich listy odtwarzania?

Amerykańskie Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zaleciło, aby siłownie były dobrze wentylowane, a jeśli to możliwe, treningi powinny być prowadzone z odległości co najmniej sześciu stóp, z osobami zakrytymi tkaniną lub osłoną twarzy. maska.

Co to są uderzenia na minutę?

Uderzenia na minutę to sposób na ilościowe określenie szybkości utworu muzycznego. Innymi słowy, bpm przekazuje tempo utworu, co oznacza, jak szybko odtwarzany jest utwór muzyczny. Na przykład utwór z 60 bpm oznacza, że ​​jest 60 uderzeń na minutę lub jedno uderzenie na sekundę. Z drugiej strony utwór o szybkości 120 bpm jest dwa razy szybszy i odtwarza dwa uderzenia na sekundę.

Oznacza to, że podczas gdy bywalcy siłowni w Seulu mogą słuchać utworu Lady Gagi Bad Romance, który gra 119 bpm, nie mogą słuchać piosenki Elvisa Presleya zatytułowanej Mystery train, która gra 121 bpm. Ani gimnazjaliści nie będą mogli zagrać w popularny koreański utwór w stylu Gangnam, który gra z prędkością 132 uderzeń na minutę.

W swojej liście odtwarzania zatytułowanej Najpopularniejsze utwory do biegania przy 120 BPM witryna jog.fm – która gromadzi różne rodzaje list odtwarzania, których ludzie mogą używać do synchronizacji ze swoimi biegami – zawiera Raise Your Glass od Pink (122 bpm), Break Your Heart autorstwa Taio Cruz & Ludacris i I Wanna Dance with Somebody autorstwa Whitney Houston (119 uderzeń na minutę). Lista odtwarzania piosenek Bollywood na stronie zawiera Ghanan Ghanan z filmu Lagaan (172 bpm) i Rang De Basanti (105 bpm) z filmu o tym samym tytule.

Czy ludzie ćwiczą ciężej, gdy słuchają muzyki w szybszym tempie?

W 2007 roku amerykańska lekkoatletyka zabroniła biegaczom używania słuchawek i przenośnych urządzeń audio podczas oficjalnych wyścigów, aby zapewnić im bezpieczeństwo i uniemożliwić niektórym biegaczom uzyskanie przewagi konkurencyjnej.

Artykuł w „Scientific American” zauważa, że ​​ludzie mają wrodzoną preferencję do rytmów, które grają z prędkością co najmniej 120 uderzeń na minutę, i że biegając na bieżni, zdają się faworyzować muzykę, która gra około 160 uderzeń na minutę.

Niektóre badania wykazały, że kiedy ludzie wykonują pewne rodzaje ćwiczeń wytrzymałościowych, takich jak chodzenie, słuchanie muzyki w szybkim tempie może zmniejszyć postrzegany wysiłek związany z ćwiczeniem i zwiększyć korzyści z nich płynące. Słuchanie muzyki w wyższym tempie może również pomóc ludziom, odwracając ich uwagę od dyskomfortu związanego z ćwiczeniem, pozwalając im w ten sposób popychać się do przodu.

W badaniu opublikowanym w Research Quarterly for Exercise and Sport w 2011 r. zbadano związek między tętnem ćwiczeń a preferowanym tempem muzyki. Badanie wykazało istotny związek między intensywnością ćwiczeń a tempem muzyki, a także wykazało, że wolna muzyka (charakteryzująca się 95-100 bpm) nie była preferowana przy żadnej intensywności ćwiczeń. W rzeczywistości, wraz ze wzrostem intensywności ćwiczeń, wzrastała preferencja ludzi do szybszej muzyki.

Nowsze badanie opublikowane w Biuletynie Psychologii przeprowadziło metaanalizę 139 badań, które wykorzystano do ilościowego określenia wpływu muzyki na ćwiczenia i sport. Okazało się, że muzyka wiązała się ze znaczącym korzystnym wpływem na walencję afektywną, sprawność fizyczną, postrzegany wysiłek i zużycie tlenu.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: