Znaczenie: Jaki dźwięk zderzających się czarnych dziur został opisany jako?
Wiadomo, że fala grawitacyjna wykryta 14 września 2015 r. powstała w wyniku połączenia dwóch czarnych dziur około 1,3 miliarda lat temu.
Dr David Reitze, dyrektor wykonawczy laboratorium LIGO w Caltech, pokazuje połączenie dwóch czarnych dziur na konferencji prasowej, aby omówić wykrywanie fal grawitacyjnych, zmarszczek w przestrzeni i czasie, o których hipotezę fizyka Alberta Einsteina wysunął sto lat temu w Waszyngtonie. 11, 2016. Fale zostały wykryte przez bliźniacze laserowe detektory fal grawitacyjnych (LIGO) w stanach Luizjana i Waszyngton we wrześniu 2015 r. REUTERS / Gary Cameron Euforia wywołana odkryciem fal grawitacyjnych przez zespół LIGO (Laser Interferometer of Gravitational-wave Observatory) nadała nowe znaczenie „ćwierkaniu”. Został on opisany jako dźwięk wytwarzany, gdy fala grawitacyjna wykryta w obiekcie LIGO w Stanach Zjednoczonych została przekształcona w sygnał dźwiękowy.
Fale grawitacyjne, postulowane przez Alberta Einsteina dokładnie 100 lat temu, ale odkryte dopiero teraz, same nie wytwarzają żadnego dźwięku — ćwierkania ani niczego innego. To tylko zmarszczki powstałe w strukturze czasoprzestrzeni przez poruszające się obiekty niebieskie — tak jak poruszająca się łódź wytwarza fale na wodzie. Ale po przekształceniu na sygnały dźwiękowe, mogą one generować charakterystyczne dźwięki, które mogą ujawnić pochodzenie fal grawitacyjnych.
Wiadomo, że fala grawitacyjna wykryta 14 września 2015 r. powstała w wyniku połączenia dwóch czarnych dziur około 1,3 miliarda lat temu. Naukowcy już znali rodzaj dźwięku, jaki mogą wytworzyć fale grawitacyjne pochodzące z takich zdarzeń. Gdy dwa tak gęste i masywne obiekty, czarne dziury lub gwiazdy neutronowe, zbliżają się do połączenia, zaczynają obracać się wokół siebie z prędkością niemalże światła. Fuzja następuje w ułamku sekundy. Fale grawitacyjne uwalniane w tym ostatnim bicie, po przetworzeniu na sygnały dźwiękowe, wytwarzają dźwięk w zasięgu słyszalnym dla ludzi. Te sygnały dźwiękowe wyglądają jak fale sinusoidalne o rosnącej częstotliwości. Dźwięk wzrasta wraz z upływem czasu i głośnością.
[powiązany-post]
Fala grawitacyjna generowana przez innego rodzaju zdarzenie wywołałaby inny „ćwierk”. Ćwierkanie, rozumiane jako dźwięk wydawany przez niektóre ptaki, jest już powszechnie używane w elektronice do opisywania sygnałów o rosnących lub malejących częstotliwościach.
W rzeczywistości „ćwierkanie” fal grawitacyjnych nie jest rejestrowane przez ludzkie ucho, ponieważ istnieje przez bardzo mały ułamek sekundy. Ale naukowcy spowalniają to, żeby było dobrze słyszalne.
„Ćwierkanie” wykryte przez LIGO doprowadziło do szaleństwa w Internecie, a wielu naukowców i innych użytkowników publikuje filmy próbujące naśladować ten dźwięk. Entuzjaści wydają dźwięki przypominające whoooooooopppp, ale „ćwierkanie” zarejestrowane w LIGO jest nieco inne. Możesz usłyszeć dźwięk na LIGO Strona, https://www.ligo.caltech.edu/video/ligo20160211v2 .
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
