Spowolnienie wzrostu populacji dla wszystkich; jeśli chodzi o stosunek płci, muzułmanie są lepsi od hinduistów

Podczas gdy dziesięcioletnie tempo wzrostu spada we wszystkich wspólnotach religijnych, w ciągu ostatnich trzech dekad spadek ten był silniejszy wśród muzułmanów niż wśród Hindusów.

Udział Hindusów w populacji zmniejszył się nieznacznie z 80,5% w 2001 r. do 79,8% w 2011 r. W 2001 r. muzułmanie stanowili 13,4% ludności kraju; wzrosła ona nieznacznie do 14,2%.

Dane Spisu Ludności z 2011 r. dotyczące populacji w społecznościach religijnych, opublikowane przez Generalnego Rejestratora i Komisarza ds. Spisu Ludności Indii, potwierdzają tendencję spadkową tempa wzrostu populacji w kraju. Podczas gdy dziesięcioletnie tempo wzrostu spada we wszystkich wspólnotach religijnych, w ciągu ostatnich trzech dekad spadek ten był silniejszy wśród muzułmanów niż wśród Hindusów. W rzeczywistości dziesięcioletnie tempo wzrostu wśród muzułmanów w latach 2001-11 jest najniższe w historii. Należy jednak przeanalizować różnice między stanami i regionami.

Wskaźnik całkowitej płodności (TFR) spada szybciej u muzułmanów niż u hindusów. W National Family Health Survey (NFHS) 1 (1992-93) wskaźniki płodności dla muzułmanów i hindusów wynosiły 4,4 i 3,3, co stanowi różnicę 1,1. W NFHS 2 (1998-99) liczby muzułmanów i hindusów spadły do ​​3,59 i 2,78, a zatem różnica do 0,8. A w NFHS 3 (2005-06) liczby te wynosiły 3,1 i 2,7; luka 0,4.

Udział Hindusów w populacji zmniejszył się nieznacznie z 80,5% w 2001 r. do 79,8% w 2011 r. W 2001 r. muzułmanie stanowili 13,4% ludności kraju; wzrosła ona nieznacznie do 14,2%. W liczbach bezwzględnych populacja Hindusów wzrosła o 13,9 crore w latach 2001-11; populacja muzułmańska wzrosła o 3,4 crore.

Współczynnik dzietności spada szybciej u muzułmanów niż u hindusów. Dane z ostatnich trzech National Family Health Surveys (NHFS) pokazują, że różnica między współczynnikami dzietności muzułmanów i hinduistów zmniejsza się — różnica spadła z 1,1 w NFHS 1 (1992-93) do 0,4 w NFHS 3 (2005-06). Jednak różnica we wskaźnikach dzietności obu społeczności jest większa w niektórych stanach i terytoriach związkowych i wymaga oddzielnej analizy.

Drugą ważną informacją jest stosunek płci, czyli liczba kobiet na 1000 mężczyzn. Stosunek płci wśród muzułmanów według spisu powszechnego z 2011 r. wyniósł 951 — lepszy niż 939 wśród Hindusów. Również stosunek płci wśród muzułmanów uległ znacznej poprawie w ciągu dekady — z 936 w 2001 roku do 951 w 2011 roku. Poprawa była mniejsza wśród Hindusów — z 931 w 2001 roku do 939 w 2011 roku.

Te trendy demograficzne przebiegają zgodnie z oczekiwaniami. Wraz ze zwiększonym dostępem do edukacji i lepszymi możliwościami ekonomicznymi naturalnie następuje spadek płodności.

Należy jednak zauważyć, że płodność wśród wyznawców określonej religii jest bardzo zróżnicowana w poszczególnych stanach. Płodność wśród Hindusów jest wyższa w UP niż w Tamil Nadu i to samo dotyczy również muzułmanów. Dane ze spisu pokazują, że tempo wzrostu populacji różni się w zależności od stanu. W stanach takich jak Kerala, Tamil Nadu i [niepodzielony] Andhra Pradesh, które zapewniają lepszy dostęp do edukacji i możliwości rozwoju, spadek płodności był znaczny.

Kerala wyróżnia się osiągnięciami sektora socjalnego, co prowadzi do niskiej dzietności w stanie. Czynniki społeczne, które niekorzystnie wpływają na wysiłki Indii na rzecz szybkiej stabilizacji populacji, obejmują powszechną deprywację, nierówność oraz dyskryminację społeczną i płciową.

Dane ze spisu sugerują, że nie ma płodności hinduskiej, muzułmańskiej czy chrześcijańskiej jako takiej. Różnice w płodności religijnej obserwowane obecnie w Indiach wynikają z różnic w stadiach przejściowych, w jakich znajdują się te społeczności, a nie z braku przejścia w jakiejkolwiek społeczności. Nie ma niczego w religii czy podejściu do życia, które prowadziłoby społeczność do posiadania większych rodzin, raczej należy przyjrzeć się ich sytuacji ekonomicznej, ubóstwu, marginalizacji itp.

[powiązany-post]

Indonezja i Bangladesz, oba kraje rozwijające się, z większością muzułmańską, wyprzedziły Indie pod względem spadku liczby urodzeń. To, co mogło mieć znaczenie, to możliwości edukacji i zatrudnienia kobiet oraz dostęp do większego koszyka opcji antykoncepcji. Bangladesz ma prawdopodobnie wskaźniki ekonomiczne i dochód na mieszkańca, które są podobne do niektórych dużych indyjskich stanów.

Edukacja kobiet jest najważniejszym czynnikiem wyjaśniającym różnice w dzietności w całym kraju i na przestrzeni czasu. Dane ze spisu ludności dotyczące wspólnot religijnych dają możliwość zaplanowania i skonstruowania odpowiednich interwencji rozwojowych ukierunkowanych na edukację, równość płci, rozwój ekonomiczny i dostęp do planowania rodziny, niezależnie od kultury czy religii.

Autor jest dyrektorem wykonawczym, Population Foundation of India.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: