Opodatkowanie retrospektywne: sprawa Vodafone i orzeczenie sądu w Hadze

Sąd zwrócił się również do Indii, aby nie występowały już z żądaniem podatkowym wobec Vodafone Group.

Piesi przechodzą obok sklepu Vodafone India Ltd. w Bombaju. (Zdjęcie z Bloomberg: Dhiraj Singh)

Stały Trybunał Arbitrażowy w Hadze jednogłośnie orzekł w piątek, że żądanie Indii w wysokości 22 100 crore z tytułu zysków kapitałowych i podatku u źródła nałożonego na brytyjską firmę telekomunikacyjną w związku z transakcją z 2007 roku naruszało gwarancję uczciwości i słuszności. leczenie. Sąd zwrócił się również do Indii nie realizować żądania podatkowego więcej przeciwko Vodafone Group.

Jaka jest sprawa?

W maju 2007 roku Vodafone kupił 67% udziałów w Hutchison Whampoa za 11 miliardów dolarów. Obejmowało to działalność w zakresie telefonii komórkowej i inne aktywa Hutchison w Indiach. We wrześniu tego samego roku rząd Indii po raz pierwszy zażądał od Vodafone 7990 crore rupii od zysków kapitałowych i podatku u źródła, mówiąc, że firma powinna była potrącić podatek u źródła przed dokonaniem płatności na rzecz Hutchison.

Vodafone zakwestionował wezwanie do Sądu Najwyższego w Bombaju, który orzekł na korzyść Departamentu Podatku Dochodowego. Następnie Vodafone zakwestionował wyrok Sądu Najwyższego w Sądzie Najwyższym, który w 2012 r. orzekł, że interpretacja Vodafone Group ustawy o podatku dochodowym z 1961 r. była prawidłowa i nie musiała płacić żadnych podatków za zakup udziałów.

W tym samym roku ówczesny minister finansów, nieżyjący już Pranab Mukherjee, ominął orzeczenie Sądu Najwyższego, proponując nowelizację ustawy o finansach, tym samym dając Departamentowi Podatku Dochodowego uprawnienia do retrospektywnego opodatkowania takich transakcji. Ustawa została uchwalona przez parlament w tym samym roku, a ciężar płacenia podatków spadł na Vodafone. Sprawa stała się wówczas niesławna jako „sprawa dotycząca opodatkowania wstecz”.

Orzeczenie na korzyść Vodafone sygnalizuje niepowodzenie dla retrospektywnej polityki podatkowej kraju. Wskazuje to również na możliwość rozstrzygania innych spraw będących przedmiotem arbitrażu na podobnych zasadach.

Dyrektor generalny Vodafone Group Nick Read przed parlamentem indyjskim w marcu tego roku. (Ekspresowe zdjęcie: Amit Mehra)

Co to jest opodatkowanie z mocą wsteczną?

Jak sama nazwa wskazuje, opodatkowanie z mocą wsteczną pozwala krajowi na uchwalenie zasady opodatkowania niektórych produktów, towarów lub usług oraz zawieranie transakcji i obciążanie firm od czasu spóźnienia się od daty uchwalenia prawa.

Kraje korzystają z tej drogi, aby korygować wszelkie anomalie w swojej polityce podatkowej, które w przeszłości pozwalały firmom na wykorzystanie takich luk. Chociaż rządy często stosują retrospektywną poprawkę do przepisów podatkowych w celu wyjaśnienia istniejących przepisów, w efekcie szkodzi to firmom, które świadomie lub nieświadomie inaczej interpretowały przepisy podatkowe.

Poza Indiami, wiele krajów, w tym USA, Wielka Brytania, Holandia, Kanada, Belgia, Australia i Włochy, ma firmy opodatkowane z mocą wsteczną, które wykorzystały luki w poprzednim prawie.

Przeczytaj także | Rząd może być zmuszony do wypłacenia 85 crore rupii, jeśli zdecyduje się nie odwoływać

Co się stało po tym, jak Indie uchwaliły retrospektywne prawo podatkowe?

Po uchwaleniu przez parlament nowelizacji ustawy o finansach w 2012 r. ciężar płacenia podatków spadł na Vodafone. Nowelizacja została skrytykowana przez inwestorów na całym świecie, którzy uznali, że zmiana prawa ma charakter przewrotny.

Retrospektywna poprawka, która uchyliła decyzję najwyższego sądu kraju, została źle zredagowana w swoich szerokich ogólnikach i miała przewrotne poczucie mściwości, powiedział Nigam Nuggehalli, dziekan Wydziału Prawa na Uniwersytecie BML Munjal.

Pod wpływem międzynarodowej krytyki Indie próbowały załatwić sprawę polubownie z Vodafone, ale nie były w stanie tego zrobić. Po dojściu do władzy nowego rządu NDA oświadczył, że nie stworzy żadnych nowych zobowiązań podatkowych dla firm korzystających z retrospektywnej ścieżki podatkowej.

Do 2014 r. wszystkie próby rozwiązania problemu podjęte przez telekomunikację i Ministerstwo Finansów nie powiodły się. Grupa Vodafone powołała się następnie na klauzulę 9 dwustronnego traktatu inwestycyjnego (BIT) podpisanego między Indiami a Holandią w 1995 roku.

Przeczytaj także | Wyjaśnione pomysły: co rząd może zrobić, aby ożywić indyjski przemysł telekomunikacyjny?

Klient wychodzi ze sklepu Vodafone Idea Ltd. w Bombaju w niedzielę, 19 stycznia 2020 r. (Zdjęcie/plik Bloomberg)

Czym jest dwustronny traktat inwestycyjny?

6 listopada 1995 r. Indie i Holandia podpisały BIT na promocję i ochronę inwestycji firm z każdego kraju w jurysdykcji drugiego.

Wśród różnych umów traktat stwierdzał wówczas, że oba kraje będą dążyć do zachęcania i promowania korzystnych warunków dla inwestorów z drugiego kraju. Obydwa kraje zapewniłyby na mocy BIT-u, że firmy obecne w jurysdykcjach drugiej strony będą przez cały czas traktowane sprawiedliwie i sprawiedliwie oraz będą korzystały z pełnej ochrony i bezpieczeństwa na terytorium drugiego.

Chociaż traktat był między Indiami a Holandią, Vodafone powołał się na niego, ponieważ jego holenderska jednostka, Vodafone International Holdings BV, kupiła indyjską działalność gospodarczą Hutchinson Telecommunicaton International Ltd. To sprawiło, że była to transakcja między holenderską firmą a indyjską firmą.

BIT między Indiami a Holandią wygasł 22 września 2016 r.

Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi

Co powiedział Stały Trybunał Arbitrażowy w Hadze?

Jednym z głównych czynników, dla których Sąd Arbitrażowy orzekł na korzyść Vodafone było naruszenie BIT-u i Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL).

W 2014 r., kiedy Grupa Vodafone wszczęła arbitraż przeciwko Indiom w Sądzie Arbitrażowym, zrobiła to na podstawie art. 9 BIT-u między Indiami a Holandią.

Art. 9 BIT stanowi, że każdy spór pomiędzy inwestorem jednego kontrahenta a drugim kontrahentem w związku z inwestycją na terytorium drugiego kontrahenta będzie rozstrzygany w miarę możliwości polubownie w drodze negocjacji.

Drugim był art. 3 regulaminu arbitrażowego UNCITRAL, który m.in. stanowi, że powołaniu trybunału arbitrażowego nie będą przeszkadzać żadne kontrowersje co do wystarczalności wezwania na arbitraż, które ostatecznie rozstrzygnie sąd polubowny. Trybunał Arbitrażowy.

W swoim orzeczeniu trybunał arbitrażowy stwierdził również, że skoro ustalono, iż Indie naruszyły warunki umowy, musi zaprzestać prób odzyskania tych podatków od Vodafone.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: