Czym jest „Dzień ankiety na Goa”?
Jawaharlal Nehru obiecał, że Goa zadecyduje o własnej przyszłości, ale zmarł w maju 1964 roku. Zdecydowano, że głosowanie odbędzie się 16 stycznia 1967 roku.
Dayanand Bandodkar z MGP (z prawej) został pierwszym naczelnym ministrem Goa, Daman i Diu; Dr Jack de Sequeira (z lewej) z UGP został pierwszym przywódcą opozycji w 1963 roku. Goa obchodziło swój 52. „Asmitai Dis” (Dzień Tożsamości) lub Dzień Sondażu Opinii 16 stycznia. To właśnie w tym dniu w 1967 roku Goans zagłosował przeciwko połączeniu z Maharasztrą i zdecydował się pozostać Terytorium Unii. Głosowanie, choć określane mianem „sondażu opinii”, było w rzeczywistości plebiscytem.
Wkrótce po wyzwoleniu Goa spod kolonialnych rządów Portugalii w 1961 roku zaczęły szemrać o fuzji z Maharasztrą ze względu na podobieństwo kulturowe i argument, że konkani jest dialektem marathi, a nie niezależnym językiem. Ponieważ kilka indyjskich stanów zostało wyznaczonych na podstawie językowej, żądanie podzieliło ludność Goa na tych, którzy popierali Konkani i chcieli pozostać niezależni od Maharashtry, oraz tych, którzy opowiadali się za Marathi i chcieli się połączyć.
W pierwszych wyborach w grudniu 1963 r. partia Maharashtrawadi Gomantak (MGP), wspierana przez Bahujan Samaj, zdobyła 16 miejsc w 30-osobowym zgromadzeniu Goa, Damana i Diu. Partia Zjednoczonych Goans (UGP), która miała poparcie większości wśród katolików i hinduistów z wyższych kast, zdobyła 12 mandatów. Dwa mandaty zdobyli Niezależni, którzy reprezentowali Damana i Diu. Dayanand Bandodkar z MGP został pierwszym naczelnym ministrem Goa, Damana i Diu; Dr Jack de Sequeira z UGP został pierwszym liderem opozycji.
Bandodkar chciał fuzji z Maharasztrą i 22 stycznia 1965 roku MGP ogłosiło to postanowienie na Zgromadzeniu. 10 marca Zgromadzenie Maharashtra uchwaliło rezolucję na rzecz fuzji. W obliczu zbliżającego się projektu ustawy w Zgromadzeniu Opozycja wyszła na ulicę z protestem, twierdząc, że decyzja tej rangi nie może zostać podjęta przez 30-osobowe Zgromadzenie i zamiast tego potrzebuje plebiscytu.
16 stycznia 1967 Goans głosowali przeciwko połączeniu z Maharasztrą i zdecydowali się pozostać Terytorium Unii. 17 kwietnia tego samego roku, antyfuzjerzy (UGP i część Kongresu) zorganizowali gigantyczny protest w Margao w Salcette, które miało dużą społeczność posługującą się językiem Konkani. Dziesięć dni później wiec przy obozie zwolenników fuzji w Panjim, Tiswadi, również był świadkiem ogromnej frekwencji. Media zostały podzielone na pół. Niezwykle wpływowi artyści — w teatrze muzycznym Konkani — poparli grupę antyfuzyjną.
Jawaharlal Nehru obiecał, że Goa będzie decydował o własnej przyszłości, ale zmarł w maju 1964 roku. Delegacje obu stron spotkały się z premierem Lal Bahadur Shastri w New Delhi, ale sam Shastri zmarł w Taszkencie w styczniu 1966 roku, przed można było podjąć decyzję. W maju 1966 roku Sequeirze i ówczesnemu prezydentowi Kongresu Goa Purshottamowi Kakodkarowi udało się przekonać nową premier Indirę Gandhi, że wybory do Zgromadzenia nie mogą być referendum w sprawie połączenia i że konieczne jest „sondaż opinii”.
W grudniu 1966 r. parlament uchwalił ustawę Goa, Daman i Diu (ustawa o sondażach z 1966 r.), aby umożliwić przeprowadzenie sondażu opinii w celu ustalenia życzeń wyborców Goa, Daman i Diu w odniesieniu do ich przyszłego statusu oraz w sprawach z tym związanych. Postanowiono, że plebiscyt odbędzie się 16 stycznia 1967 r. Poproszono o dymisję naczelnego ministra Bandodkara, aby zapewnić wolny i sprawiedliwy plebiscyt (Janmatkaul w Konkani).
W dniu głosowania wyborców poproszono o zaznaczenie symbolu „róży”, jeśli byli za fuzją, oraz o zaznaczenie symbolu „dwóch liści”, jeśli nie byli za. Osiemdziesiąt dwa procent (317633) głosujących oddało swój głos. Wyniki liczono w ciągu trzech dni. Przez pierwsze dwa dni grupa pro-fuzyjna prowadziła ze znacznym marginesem. Ale trzeciego dnia, po otwarciu kart do głosowania z Salcette taluka, głosowano przeciwko połączeniu. Grupa popierająca fuzję otrzymała 138170 głosów, przeciw 172191 osób.
Wkrótce potem rozpoczęły się żądania państwowości Goa; jednak dopiero 30 maja 1987 roku Goa stało się 25. stanem Indii. Daman i Diu nadal są Terytoriami Unii.
Konkani został włączony do ósmego wykazu konstytucji 20 sierpnia 1992 r. (71. poprawka).
Co ciekawe, do 2018 r. rząd stanowy oficjalnie nie obchodził Dnia Plebiscytu.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
