Wyjaśnienie: binarne pliki polityczne, które pojawiły się w indyjskiej polityce po 11 września

Binarny wybór prezydenta George'a W. Busha — „z nami lub przeciwko nam” — doprowadził do kilku podtekstów w polityce wewnętrznej. 11 września podsycił także agresywny nacjonalizm i tęsknotę za „silnym” przywódcą.

Boisko LK Advaniego „Mazboot Neta, Nirnayak Sarkar” nie odniosło sukcesu w 2009 roku. Pięć lat później Narendra Modi wykorzystał wizerunek silnego, zdecydowanego lidera do spektakularnego efektu. (Archiwum ekspresowe)

Sto siedemnastu obywateli Indii lub osób pochodzenia indyjskiego zginęło w atakach terrorystycznych z 11 września 2001 r. W następnych latach długi cień ataków dotknął życie bardzo dużej liczby osób w tym kraju i zostawił wyraźny podpis na swojej polityce wewnętrznej.

Ataki z 11 września nadały globalnej wiarygodności obawom wyrażanym od dawna przez Indie w związku z transgranicznym (ponadnarodowym) terrorem. Ataki ułatwiły państwu indyjskiemu odrzucenie resztek jego zimnowojennego sposobu myślenia i bycie nie przepraszającym za zbliżenie się do Stanów Zjednoczonych.

Wewnętrznie polityczne linie podziału, które pojawiły się jako część złożonych społecznych konsekwencji ataków, nadal kształtowały politykę indyjską w sposób bezpośredni i pośredni.

Niektóre z najczęściej artykułowanych plików binarnych ostatnich dwóch dekad — sekularyzm/pseudosekularyzm (domniemana polityka banków głosujących), terror dżihadystyczny/radykalna Hindutva, narodowa/antynarodowa — opierają się na założeniach zrodzonych z globalnej islamofobii i wrzawa na całym świecie o „silną” lub „twardą” politykę rządu po 11 września.

Niepewność i niepokoje wywołane przez islamistyczny terroryzm przerodziły się w reakcyjny szowinistyczny nacjonalizm i sprawiły, że retoryka Hindutva BJP stała się bardziej atrakcyjna dla większej liczby ludzi. Pomogli wzmocnić polityków, takich jak Narendra Modi i Amit Shah, którzy wykorzystali tę platformę do spektakularnego efektu i ostatecznie przekształcili politykę wewnętrzną.

***

Najbardziej jawne piętno wydarzeń z 11 września było widoczne w uchwaleniu i stosowaniu ustaw antyterrorystycznych, takich jak ustawa o zapobieganiu terroryzmowi (POTA), ustawa Gujarat o kontroli przestępczości zorganizowanej (GUJCOCA) i ustawa o Narodowej Agencji Śledczej (NIA). oraz zmiany w ustawie o działaniach niezgodnych z prawem (zapobieganiu) (UAPA) w ciągu ostatnich dwóch dekad.

POTA, indyjska wersja ustawy USA PATRIOT Act z 2001 r., została przyjęta w marcu 2002 r., w następstwie ataków w USA i na parlament 13 grudnia 2001 r. Kongres i jego sojusznicy, którzy krytycznie odnosili się do surowych przepisów Ustawa zapewniła jej porażkę w Rajya Sabha, gdzie stanowili większość — rząd premiera Atala Bihari Vajpayee podjął następnie rzadki krok, by przegłosować projekt na wspólnym posiedzeniu parlamentu. Ustawa została uchylona w ciągu kilku miesięcy po dojściu do władzy UPA pod przewodnictwem Kongresu w 2004 roku.

W międzyczasie rząd ówczesnego premiera Modiego przedstawił w Zgromadzeniu projekt ustawy GUJCOC w 2003 r., czerpiąc z POTA i ustawy Maharashtra o kontroli zorganizowanej przestępczości (MCOCA) z 1999 r. Ale prezydent APJ Abdul Kalam odmówił zgody, a jego następcy Pratibha Patil i Pranab Mukherjee wysłali ustawę z powrotem do Zgromadzenia Gudżaratu.

Dopiero w 2019 roku, wraz z Ram Nathem Kovindem, człowiekiem BJP, w Rashtrapati Bhavan, prawo – z pewnymi kluczowymi zmianami – weszło w życie. Amit Shah, który pilotował projekt ustawy w Gujarat jako wiceminister spraw wewnętrznych po tym, jak został odrzucony przez prezydenta w 2009 roku, jest teraz ministrem spraw wewnętrznych Unii.

W tym okresie BJP podkreślała pozorną binarność własnego muskularnego nacjonalizmu i patriotyzmu w porównaniu z rzekomym politycznym uspokojeniem muzułmanów przez Kongres, które, jak sugerowano, rozciągało się na łagodne podejście do terroru islamistycznego.

Tak więc, kiedy prezydent Kongresu Sonia Gandhi odniosła się do maut ke saudagar podczas kampanii wyborczej w Gudżarat w 2007 roku, Modi odpowiedział, że zwlekał z powieszeniem Afzala Guru, który został skazany przez POTA za swoją rolę w sprawie ataku na Parlament w 2001 roku. Soniaben, jeśli nie możesz powiesić Afzala, oddaj go Gujaratowi. Powiesimy go, szydził z niej Modi, zamieniając swoją prowincjonalną kampanię wyborczą w praktycznie narodową bitwę ideologiczną.

Poszkodowany politycznie przez serię skandali korupcyjnych, rząd UPA zawiesił Afzala Guru niecały rok przed wyborami w 2014 r. – ale BJP przejęło już wtedy inicjatywę w kwestii „bezpieczeństwa narodowego”.

Wcześniej, zaniepokojony politycznymi skutkami ataków na Bombaj w listopadzie 2008 r., rząd UPA zmienił UAPA i utworzył NIA, opierając się na tych samych przepisach POTA, które uchylił w 2004 r. Zaledwie kilka miesięcy przed atakami z 26.11. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Unii złożyło oświadczenie pod przysięgą w Sądzie Najwyższym stanu Gujarat, uzasadniające odmowę wyrażenia zgody na projekt ustawy GUJCOC.

Obecny rząd wykorzystał prawa uchwalone przez UPA po uchyleniu POTA do ścigania 16 oskarżonych w sprawie Bhima Koregaon. Poważność sądowa wobec władzy wykonawczej, która jest wbudowana w te przepisy, oznacza, że ​​oskarżony nie ma zbyt wiele wytchnienia, niezależnie od ich wieku, płci czy stanu zdrowia.

***

Polityka Hindutva w Świątyni Ram i polityczna kontrnament do rzekomego uspokojenia mniejszości, która napędzała BJP pod rządami Vajpayee i LK Advaniego, miała swoje ograniczenia — zostały one ujawnione w wyborach Lok Sabha w 2004 roku, które nastąpiły po politycznej polaryzacji po zamieszkach w Gujarat w 2002 roku . Seria ataków terrorystycznych w całym kraju za rządów Vajpayee i Manmohana Singha pogłębiła narodowy niepokój. Globalna islamofobia po 11 września miała swój rozdział w Indiach; istniało również poczucie, że rządy muszą być bardziej surowe w stosunku do terroru.

W swojej autobiografii Mój kraj, moje życie , wydany przed wyborami w 2008 roku, Advani napisał: Żadna wiara nie toleruje zabijania niewinnych osób, a zatem terroryści nie mają religii. Niemniej jednak jest również niepodważalnym faktem, że jedna z najbardziej zjadliwych form terroryzmu naszych czasów poszukuje przykrywki islamu… Ideologiczne podstawy terroryzmu w Indiach są niewątpliwie antynarodowe w swoich zamiarach i panislamskie w swoim apelu.

Advani przedstawił uchylenie POTA jako kastrację indyjskiej walki z terroryzmem, prowadzonej dla rzekomego politycznego uspokojenia muzułmanów. Jako minister spraw wewnętrznych Advani wykorzystał postanowienia POTA, aby zakazać ponad dwudziestu organizacji w kraju, w tym SIMI. Byłem głęboko rozczarowany skłonnością Partii Kongresu do patrzenia na POTA przez pryzmat polityki banków głosujących, napisał Advani w swojej książce. Wraz ze swoimi sojusznikami prowadziła godną pogardy kampanię, by przedstawiać POTA jako „antymuzułmańską”. Ale tym, co napełniało mnie agonią, było to, gdy kierowany przez Kongres rząd UPA uchylił POTA we wrześniu 2004 roku, a nawet reklamował to rażące legislacyjne rozbrojenie indyjskiej walki z terroryzmem jako jedno z jego dumnych osiągnięć.

Następnie przestrzegł wszystkich patriotycznych Indian, by pomyśleli o poważnych konsekwencjach dla bezpieczeństwa takiej krótkowzrocznej i celowej polityki, która uczyniła Indie „miękkim państwem”.

W przeciwieństwie do Świątyni Ram, która wykorzystywała hinduskie uczucia religijne w celach politycznych, podtekst terroryzmu dążył do wykorzystania bezpieczeństwa narodowego do podpalenia ideologicznej polityki BJP. Hasłem kampanii Advaniego na jego kandydaturę na premiera w 2009 roku był Mazboot Neta, Nirnayak Sarkar. Nie przyniosło to Advaniemu sukcesu wyborczego, na który liczył – ale pięć lat później jego protegowany polityczny Modi z powodzeniem wykorzystał tęsknotę za silnym/twardym rządem, aby obalić miotającą się UPA z historyczną większością.

***

Uproszczony, binarny wybór sformułowany przez prezydenta George'a W. Busha – z nami lub przeciwko nam – miał wpływ na kilka podtekstów w polityce wewnętrznej w latach po 11 września. Pozorna preferencja dla zdecydowanego, scentralizowanego rządu, który wymierzyłby natychmiastową sprawiedliwość bez marnowania czasu na rozważania, weszła w popularną psychikę.

Arvind Kejriwal poruszył wyobraźnię narodu, obiecując szybką karę przeciwko rzekomo skorumpowanym ludziom poprzez agitację Lokpal. Zaproponowany przez niego polityczny wybór „ze mną albo przeciwko mnie” był owinięty w nacjonalistyczną symbolikę – a ponieważ Kejriwal próbuje teraz rozszerzyć zasięg partii Aam Aadmi, stara się podążać za hinduskim nacjonalistycznym łukiem BJP.

Decyzja premiera Modiego o demonetyzacji z 2016 r., podjęta przy ograniczonych konsultacjach, może mieścić się w paradygmacie silnego, zdecydowanego przywódcy. Uderzenia chirurgiczne w całym Centrum kontroli miały na celu zdecydowane odrzucenie wizerunku „miękkiego państwa”, nad którym ubolewał Advani. Otwartą kwestią pozostaje jednak to, czy Indie są miękkie, czy twarde w swojej reakcji wobec Chińczyków na LAC w Ladakhu – opozycja nie była w stanie zainicjować na tyle, by osaczyć rząd.

Sprzeciw wobec podatku GST, potrójna ustawa talaq, rozmycie Artykułu 370, zakaz uboju krów i prawa przeciwko małżeństwom międzyreligijnym zostały przedstawione przez BJP i rząd w kategoriach narodowych/antynarodowych plików binarnych .

(Ravish Tiwari jest redaktorem politycznym i szefem biura politycznego)

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Podziel Się Z Przyjaciółmi: