Nauka o krykiecie: jak pogoda wpływa na odbijanie i swingowanie

Dla każdego zespołu ważne jest, aby szkolić odbijających w warunkach deszczu i wilgoci przy stosunkowo niższych temperaturach.

Indie kontra Nowa Zelandia w pochmurnym Manchesterze. Badania wykazały, że zachmurzenie i wilgotne powietrze ułatwiają grę w kręgle. (Reuters)

Można by argumentować, że pogoda odegrała kluczową rolę w odebraniu Indii miejsca w finale mistrzostw świata. Powietrze było wilgotne, aw Manchesterze były chmury i deszcz. Zawartość wilgoci zmniejsza kohezję i sprawia, że ​​smoła jest słaba. Na przykład boisko z zaledwie 30-35 procentami gliny staje się mniej spójne podczas deszczu, co sprzyja huśtawce i melonikom. W przeciwieństwie do tego, boisko z ponad 40% gliny wysycha w gorącym słońcu, czyniąc ją mocniejszą i bardziej sprężystą oraz faworyzując tempo.

W wilgotnych warunkach odbijający musi zmagać się ze skutkami wilgotnego podłoża, które spowalnia piłkę. Kij pochłania wilgoć, co utrudnia głębokie uderzenie piłki. Wilgoć zmniejsza również przyczepność między stopami a podłożem ze względu na mniejszą kohezję, a podczas odbijania potrzeba dużo więcej wysiłku. Przy suchej pogodzie odbijający nie musi się tak męczyć, aby trafić czwórkę lub szóstkę.

Krótko po meczu kapitan Virat Kohli powiedział: „Czuliśmy, że mamy rozpęd… ale zasługa należy się melonikom z Nowej Zelandii… i rodzaj huśtawki, jaką uzyskali na powierzchni, pomoc, jaką otrzymali z powierzchni .

Meloniki mogą sprawić, że piłka będzie się kołysać, wypuszczając ją pod kątem. Turbulencja lub chaotyczny przepływ powietrza jest generowany po jednej stronie piłki, podczas gdy przepływ laminarny występuje po drugiej stronie, co powoduje nagłą różnicę ciśnień prowadzącą do odchylenia trajektorii piłki, znanej jako kołysanie.

Wielu naukowców uważa, że ​​wilgoć nie zmienia kształtu piłki i nie wpływa bezpośrednio na jej huśtawkę. Istnieją jednak inne czynniki, które mogą wpływać na swing. W przełomowej pracy na temat huśtania się piłek do krykieta, Mehta i in., pisząc w czasopiśmie Nature (1983), wspomnieli, że maksymalne huśtanie występuje przy prędkości kręgli 70 mil na godzinę, kącie szwu równym 20° i szybkości wirowania równej 11,4 obrotów na sekundę. Przy niższych prędkościach prędkość wirowania należy zwiększyć do 14 obrotów na sekundę dla tego samego wymachu. Jednak w wilgotnych warunkach melonik może nadawać większą ilość wirowania nawet przy niższych prędkościach. Przy wilgotnej pogodzie współczynnik tarcia o powierzchnię kulki wzrasta, co daje szczególną przewagę melonikowi. 40-procentowa zmiana wilgotności może zmienić współczynnik tarcia o około 10-15 procent. Niektórzy badacze (James i in., Procedia Engg, 2012) argumentowali, że zachmurzenie – które było obecne w Manchesterze – zapewnia idealne środowisko kołysania, ponieważ turbulencje wywołane gorącym powietrzem pod wpływem światła słonecznego są zmniejszone, a meloniki mają większą kontrolę.

Kręcąca się kula w locie generuje asymetrię w liniach przepływu wzdłuż górnej i dolnej powierzchni, co powoduje powstanie siły Magnusa (obracająca się kula ciągnie za sobą część powietrza). Często kręglarze wirujący wykorzystują ten efekt, aby stworzyć dryf na trajektorii piłki, gdy dotknie ona ziemi. Jednak efekt jest również wykorzystywany do przenoszenia rotacji wzdłuż osi pionowej, co generuje boczne wahanie w powietrzu, zanim piłka dotknie ziemi. Taki efekt może stać się bardziej widoczny w chłodniejszy dzień, gdy gęstość powietrza jest wyższa. Na przykład gęstość powietrza w temperaturze 15°C jest wyższa o około 4 procent w porównaniu z gęstością powietrza w temperaturze 25°C, co oznacza, że ​​piłka, która wywinęłaby się na około 2 stopy w temperaturze 25°C, wywinie się o dodatkowy 1 cal przy 15 °C (Mehta, 19. Australijska Konferencja Mechaniki Płynów, 2014). Takie drobne efekty mogą znacząco wpłynąć na szanse trafienia czwórki lub szóstki w krytycznych momentach.

Podsumowując, dla każdej drużyny ważne jest, aby szkolić odbijających w warunkach deszczu i wilgoci przy stosunkowo niższych temperaturach.

(Autor jest doktorem habilitowanym w Massachusetts Institute of Technology. Posiada doktorat z elektrotechniki na Uniwersytecie Cambridge w Wielkiej Brytanii. Specjalizuje się w mikrosystemach, czujnikach i antenach.)

Podziel Się Z Przyjaciółmi: