Shinzo Abe jako najdłużej urzędujący premier Japonii; oto dlaczego jego kadencja jest wyjątkowa

Oprócz bycia na czele krajowych kontrowersji politycznych wokół doniesień o kumoterstwie, które zagrażały jego premierowi w zeszłym roku, Abe musiał również radzić sobie z pogarszającymi się stosunkami z sąsiednią Koreą Południową. Jednak Abe zdołał to wszystko przeżyć.

20 listopada Shinzo Abe zostanie najdłużej urzędującym premierem Japonii w historii.

Odkąd objął urząd na drugą kadencję w grudniu 2012 roku, premier Japonii Shinzo Abe miał burzliwą kadencję. Oprócz bycia na czele krajowych kontrowersji politycznych wokół doniesień o kumoterstwie, które zagrażały jego premierowi w zeszłym roku, Abe musiał również radzić sobie z pogarszającymi się stosunkami z sąsiednią Koreą Południową. Jednak Abe zdołał to wszystko przeżyć. 20 listopada zostanie najdłużej urzędującym premierem Japonii w historii.

Dlaczego przywództwo Shinzo Abe jest wyjątkowe?

W ciągu ostatnich trzech dekad, od rozpoczęcia panowania byłego cesarza Akihito w 1989 roku, Japonia miała 17 premierów. Sam Abe służył dwukrotnie — pierwsza kadencja trwała od 2006 do 2007 roku, a obecna rozpoczęła się w 2012 roku. Drugi okres Abe na stanowisku premiera przyniósł bardzo potrzebną stabilność i wytchnienie dla stale zmieniającego się najwyższego kierownictwa kraju. Większość poprzedników Abe sprawowała urząd zaledwie rok lub krócej.

Polityka gospodarcza Abe, zwana także „Abenomika”, która pomogła mu zostać ponownie wybranym w 2012 roku, oraz jego twarde stanowisko wobec rewizjonistycznej historii Japonii, zwłaszcza kolonialnej historii tego kraju, sprawiły, że wielu obserwatorów określiło go jako prawicowego nacjonalistycznego przywódcę.

W maju 2017 r. Abe wyznaczył termin 2020 r., do którego zamierzał zrewidować art. 9 japońskiej konstytucji, cel, z którym walczył premier.

Co to jest artykuł 9 japońskiej konstytucji?

Po zakończeniu II wojny światowej konstytucja Japonii weszła w życie 3 maja 1947 r. Na rozkaz Stanów Zjednoczonych klauzula konstytucji Japonii zabraniała krajowi utrzymywania armii, marynarki wojennej lub sił powietrznych. Artykuł 9 konstytucji Japonii stanowi, że Japończycy na zawsze wyrzekają się wojny jako suwerennego prawa narodu.

Jednak w kraju istnieją Siły Samoobrony, które mają jeden z największych budżetów obronnych na świecie i faktycznie, według niektórych obserwatorów, działają jako siła militarna. Według niektórych badaczy skupiających się na Japonii, jedną z interpretacji japońskiej konstytucji jest to, że nie zezwala ona na jakąkolwiek siłę militarną, nawet do celów samoobrony. Niektórzy badacze i rząd uważają, że jest odwrotnie.

Po utworzeniu Sił Samoobrony w 1954 r. rząd japoński zaczął forsować pogląd, że samoobrona jest nieodłącznym prawem suwerennych państw, o czym nie wspomina wyraźnie art. 9 japońskiej konstytucji. Rząd japoński twierdzi, że obecność SDF nie narusza Konstytucji. Ze względu na zapisy konstytucji, według rządu japońskiego, kraj ten nie posiada międzykontynentalnych rakiet balistycznych i innej podobnej broni.

W lipcu 2014 r. Abe ominął japońskie przepisy i zatwierdził reinterpretację art. 9 konstytucji, aby za zgodą USA nadać większe uprawnienia Siłom Samoobrony, ku konsternacji ich sąsiadów, Korei Południowej, Korei Północnej i Chin . Nawet w Japonii ten ruch Abe został uznany za niekonstytucyjny przez niektórych obywateli i polityków, którzy uważali, że celowo obchodził procedury zmiany konstytucji.

Abe i partia polityczna, do której należy, Partia Liberalno-Demokratyczna, domagali się pełnej rewizji Artykułu 9 i oświadczyli, że proponowane rewizje na stałe rozstrzygną dotychczasowe debaty na temat statusu SDF.

Co kryje się za stanowiskiem Abe wobec historycznego rewizjonizmu?

Konsekwentny rewizjonizm historyczny Abe – ponowne wymyślanie historycznie zarejestrowanych wydarzeń – szczególnie w odniesieniu do kolonialnej historii Japonii, sprawił, że stał się kontrowersyjną postacią w polityce światowej, szczególnie w odniesieniu do relacji Japonia-Korea Południowa. Oba kraje mają sporne stosunki, aw ciągu ostatnich kilku lat stosunki dyplomatyczne między nimi pogorszyły się i wpłynęły na stosunki handlowe i dyplomatyczne. Oba kraje nie były w stanie rozstrzygnąć sporów związanych z II wojną światową. Powodem tego impasu mogą być własne skłonności polityczne Abe i jego kontrowersyjna historia rodzinna, a także zaangażowanie jego przodków w japońskie siły zbrojne, które okupowały terytoria Azji i Pacyfiku. Naukowcy uważają, że Abe jest prawicowym przywódcą nacjonalistycznym, a według raportu informacyjnego BBC z 2012 roku, przed mianowaniem Abe na premiera był bardziej prawicowy niż większość jego poprzedników.

Spośród wielu przypadków dotyczących historycznego rewizjonizmu, Abe konsekwentnie zaprzeczał, jakoby japońska armia poddała kobiety, często określane jako kobiety pocieszające, w Korei Północnej i Południowej, Chinach i innych krajach azjatyckich niewolnictwu seksualnemu i nadużyciom podczas rządów kolonialnych tego kraju. Abe odrzucił oskarżenia Korei Południowej o zbrodnie wojenne na tle seksualnym popełnione przez japońskich żołnierzy podczas rządów kolonialnych i sugerował, że japońska armia nie użyła siły ani przymusu – stanowisko, które Korea Południowa całkowicie odrzuca.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: