Rękopis Wojnicza: Ilustrowany kodeks spisany w wymarłym języku, zakupiony w 1912 r., rozszyfrowany w 2019 r.
Rękopis Voynicha, jak zaczęto go nazywać, datowany jest na XV wiek (1404-38), jest spisany na welinie (240 nienaruszonych stron, inne braki) z tekstem i ilustracjami, i znajduje się w Rzadkiej Książce Uniwersytetu Yale i Biblioteka Rękopisów od 1969 r.
Rękopis Wojnicza W 1912 r. Wilfrid Voynich, polsko-żamogicki księgarz. kupił rękopis, którego treść przez ponad sto lat zadziwiała kryptografów, lingwistów i programy komputerowe.
Rękopis Voynicha, jak zaczęto go nazywać, datowany jest na XV wiek (1404-38), jest spisany na welinie (240 nienaruszonych stron, inne braki) z tekstem i ilustracjami, i znajduje się w Rzadkiej Książce Uniwersytetu Yale i Biblioteka Rękopisów od 1969 r.
Rękopis został wreszcie odszyfrowany. Gerard Cheshire, badacz z Uniwersytetu w Bristolu, zajęło dwa tygodnie, wykorzystując połączenie myślenia lateralnego i pomysłowości, aby zidentyfikować język i system pisma. Ogłaszając swoje odkrycia w czasopiśmie Romance Studies, Cheshire nazwał je jedynym znanym przykładem języka praromańskiego.
Używany język był wszechobecny na Morzu Śródziemnym w okresie średniowiecza, ale rzadko był pisany w oficjalnych lub ważnych dokumentach, ponieważ łacina była językiem rodziny królewskiej, kościoła i rządu. W rezultacie proto-romans został utracony z zapisu, do tej pory cytowano wypowiedź Cheshire.
W tekście użyto wymarłego języka. Jego alfabet to połączenie nieznanych i bardziej znanych symboli. Nie zawiera dedykowanych znaków interpunkcyjnych, chociaż niektóre litery mają warianty symboli wskazujące na znaki interpunkcyjne lub fonetyczne. Wszystkie litery są pisane małymi literami i nie ma podwójnych spółgłosek. Obejmuje dyftong, tryftongi, kwadryftongi, a nawet quintiftongi dla skrótów komponentów fonetycznych. Zawiera również kilka słów i skrótów w języku łacińskim.
Cheshire odkrył, że rękopis został skompilowany przez dominikanki jako źródło odniesienia dla Marii z Kastylii, królowej Aragonii — wspólnoty autonomicznej w Hiszpanii. Następnym krokiem jest wykorzystanie tej wiedzy do przetłumaczenia całego rękopisu i skompilowania leksykonu.
(Źródło: Uniwersytet w Bristolu i PTI)
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
