Ekspert wyjaśnia: Na granicy indyjsko-chińskiej sytuacja w Ladakhu
Podczas gdy armia indyjska zyskała przewagę, zdobywając szczyty Chushul, prawdopodobny wydaje się dyplomatyczny i wojskowy dystans. Do czasu wyznaczenia LAC można oczekiwać, że Chińczycy będą kontynuować naruszanie terytorium Indii.
Indyjski myśliwiec leci nad pasmem górskim w Leh. (Zdjęcie Reutera) Jak niebezpieczna jest sytuacja, biorąc pod uwagę liczebność Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, siłę ognia i zajmowany przez nią obszar?
ten Armia Ludowo-Wyzwoleńcza rozmieścił ponad dwie regularne dywizje (około 40 000 żołnierzy) wraz z bronią pomocniczą, służbami logistycznymi i lotnictwem wzdłuż linii frontu wschodniego Ladakhu oraz jako wsparcie. Również Indie mają obecnie około dwóch regularnych dywizji armii wspieranych przez indyjskie siły powietrzne w tym sektorze.
Wzdłuż Linia rzeczywistej kontroli (LAC), PLA zajmuje obecnie wiele obszarów, które wcześniej uważano za „sporne”, to znaczy leżące między chińskim a indyjskim postrzeganiem LAC.
Na palcu 4, na północ od Pangong Tso , wrogie oddziały są rozmieszczone w odległości kilkuset metrów. Na południowy brzeg Pangong Tso , zajmują wysokości, które wychodzą naprzeciw obozom wojskowym i ważnej komunikacji drogowej.
Przy tak bliskim i dużym rozmieszczeniu, w połączeniu z brakiem zaufania po incydencie w Galwan (15-16 czerwca) [w którym zginęło 20 indyjskich żołnierzy], wyprzedzająca okupacja pasma Kailash przez wojska indyjskie w dniach 29-30 sierpnia, i prowokacyjna akcja PLA w dniu 7 września [kiedy wzdłuż LAC oddano strzały po raz pierwszy od 45 lat], sytuacja na ziemi, zwłaszcza w Sektor Chushul , jest rzeczywiście bardzo napięta i wybuchowa.
Poza tym fruwające gęsto i szybko oskarżenia i kontr-oskarżenia tylko potęgują napięcie.
Co oznacza dla Indii dominacja obszaru Fingers przez Chińczyków?
Na północnym brzegu Pangong Tso znajduje się osiem głównych ostróg podobnych do palców schodzących do Tso (jeziora). Z wysokości wzdłuż tych ostróg można obserwować działania militarne na północnym i południowym brzegu Pangong Tso.
Chińskie i indyjskie (postrzegane) LAC są oddalone od siebie o około 8 kilometrów (pomiędzy palcem 4 a palcem 8). W maju PLA zajęła ten sporny obszar, rozmieściła wojska na Palcu 4 i zablokowała wojska indyjskie, które wcześniej patrolowały tereny aż do Palca 8.
Teatr konfliktu wokół Pangong Tso (Reuters) Jakie korzyści uzyskują Indie, zajmując szczyty w sektorze Chushul?
Wysokości w górach umożliwiają obserwację działań militarnych przeciwnika w (widocznym) obszarze oraz możliwość prowadzenia celnego ognia bezpośredniego i pośredniego na wybrany cel wroga.
A co, jeśli rozmowy nie doprowadzą do żadnego braku zaangażowania w terenie?
W obecnej sytuacji będzie to długa droga zarówno na froncie dyplomatycznym, jak i wojskowym. Siły indyjskie na miejscu muszą zachować czujność, aby zapewnić, że PLA nie wykorzysta żadnej przewagi podczas ciszy spowodowanej długim zaangażowaniem dyplomatycznym.
Pamiętajcie, że dyplomatyczne rozwiązanie incydentu w Sumdorong Chu (1986) zajęło prawie sześć lat.
Chińczycy są również obecni w pobliżu Demczoka i Podsektora Północ. Jak radzą sobie z tym Indie?
W Demczok PLA sprzeciwia się niewojskowym działaniom rozwojowym Indii – drogach i kanałach wodnych – dla ludności cywilnej Indii. Około 90 km od Demczoka, w Chumar, we wrześniu 2014 r. wystąpiły z roszczeniami terytorialnymi i wojskowymi.
Doszło do sporu związanego z LAC na równinach Depsang w podsektorze północnym. W kwietniu 2013 roku oddziały PLA założyły na naszym terenie tymczasowy obóz, ale później się wycofały. Znowu zajęli jakiś obszar, na który się ubiegamy. Zaowocowało to dodatkowym rozmieszczeniem wojsk, w tym bronią i artylerią po obu stronach.
Wszystkie te spory we wschodnim Ladakhu i gdzie indziej są związane z LAC, którego nie zaznaczono na mapach. Indie podjęły wiele wysiłków, nawet na najwyższym szczeblu, ale Chińczycy stanowczo odmówili. Niejednoznaczny LAC umożliwia Chińczykom kontynuowanie częstych działań polegających na nakłuwaniu szpilką, a tym samym utrzymywanie politycznej i militarnej presji na Indie.
W niedawnych incydentach Chiny celowo naruszyły wszystkie dotychczasowe porozumienia dotyczące budowy zaufania i postrzegane dostosowanie LAC. O ile LAC nie zostanie nakreślone na mapie, bez uszczerbku dla ostatecznego ustalenia granicy, takie naruszenia terytorium Indii przez PLA prawdopodobnie będą kontynuowane, ponieważ ze strategicznego punktu widzenia są one zgodne z Chinami.
Jak Indie poradzą sobie, jeśli sektory wschodni i centralny również zobaczą sytuację podobną do Ladakhu?
Sytuacja we wschodnim Ladakhu już spowodowała napięcie i rozmieszczenie dodatkowych oddziałów wzdłuż LAC i newralgicznych punktów w sektorach środkowo-wschodnich. Stało się to konieczne ze względu na naruszenie zaufania z Chinami.
Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi
Jakie wyzwania logistyczne napotkają wojska indyjskie podczas tworzenia obron w nadchodzących miesiącach?
Nigdy wcześniej nie rozmieszczaliśmy tak dużych sił (armii, sił powietrznych i paramilitarnych) w Ladakhu. Ponieważ dostęp drogowy do Ladakhu nie będzie możliwy od połowy listopada do połowy maja (2021 r.), zapotrzebowanie na zimowe zapasy dla cywilów i wojska jest ogromne. IAF będzie nadal intensywnie angażować się w niezbędne codzienne utrzymanie i przemieszczanie wojsk, gdy zajdzie taka potrzeba.
Jakie są szanse, że sytuacja w Ladakhu doprowadzi do konfliktu? Czy jest okno pogodowe?
Klimatycznie, szanse na intensywny konflikt utrzymują się do połowy listopada. Miesiące zimowe zmniejszą intensywność, ale nie możemy oczekiwać całkowitego przestoju. Nadzór lotniczy i naziemny, piechota i rozmieszczenie artylerii będą kontynuowane.
Jak ważna będzie rola IAF w przypadku jakiegokolwiek konfliktu zbrojnego?
Dziś nie można sobie wyobrazić żadnej sytuacji konfliktu zbrojnego bez synergii i zjednoczenia sił zbrojnych.
IAF odgrywa kluczową rolę na poziomie strategicznym i operacyjnym. Oprócz swojej podstawowej roli, jaką jest ochrona przestrzeni powietrznej i wrażliwych obszarów/aktywów, będzie aktywnie zaangażowany w rozpoznanie lotnicze, niszczenie wrogich celów oraz zapewnianie taktycznego i logistycznego wsparcia armii.
Żołnierz armii indyjskiej pilnuje swojego pojazdu, gdy konwój porusza się po autostradzie Srinagar-Ladakh w Gagangeer 1 września 2020 r. (AP Photo: Mukhtar Khan) Jakie są szanse, że ta sytuacja przekształci się w zagrożenie na dwóch frontach, gdy Pakistan będzie również wspierał Chiny?
Chiny i Pakistan są już zaangażowane w „zagrożenie zmową” (zaangażowane w tajne lub ukryte, zdeklarowane cele) wobec Indii.
Jest mało prawdopodobne, by Chiny postawiły na współpracę z Pakistanem lub udział w jakimkolwiek konflikcie na dużą skalę z Indiami. W obecnym scenariuszu nie można jednak wykluczyć ograniczonej chińsko-pakistańskiej współpracy wojskowej w rejonie Przełęczy Karakorum. Jej przejawem może być aktywizacja dywersyjnych ruchów wojskowych przez Pakistan w sektorach Siachen i Kargil oraz zaostrzenie warunków wojny zastępczej w Dżammu i Kaszmirze.
Nie przegap Objaśnionego | Zrozumienie pięciopunktowego planu działania Indie-Chiny w celu zmniejszenia napięcia w AŁK
Co jeszcze może zrobić rząd Indii, aby ułatwić opracowanie długoterminowej strategii wobec Chin lub wynegocjowanie rozwiązania?
Bezpieczeństwo narodowe, w szczególności kwestie konfliktów zbrojnych, wymaga podejścia „całego rządu”.
Niestety, my w Indiach nie wyszliśmy z przyzwyczajenia do pracy w ministerialnych silosach i kominach, co w przeszłości często powodowało, że operacje wojskowe nie osiągały zamierzonych celów strategicznych. W przeciwieństwie do zachodnich narodów demokratycznych, nasi ministrowie i urzędnicy cywilni wciąż nie chcą angażować personelu wojskowego bezpośrednio w tworzenie polityki obronnej lub podczas negocjacji takich kwestii z zagranicznymi przywódcami politycznymi.
Generał VP Malik (w stanie spoczynku) był szefem sztabu armii, który poprowadził Indie do zwycięstwa w wojnie Kargil w 1999 roku przeciwko Pakistanowi. Jest dobrze zorientowany w wyzwaniach związanych z rozmieszczeniem na dużych wysokościach, ponieważ dowodził brygadą piechoty w Dżammu i Kaszmirze oraz dywizją górską, zanim stanął na czele korpusu i dowództwa. Był także przewodniczącym Komitetu Szefów Sztabów.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
