Aby przeciwdziałać OBOR, Indie i Japonia proponują korytarz morski Azja-Afryka
Oba rządy mają nadzieję, że projekt byłby tańszą opcją i miałby mniejszy ślad węglowy w porównaniu z chińską inicjatywą One Belt, One Road (OBOR).
Premier Narendra Modi wita delegatów podczas inauguracyjnej funkcji 52. dorocznego spotkania Afrykańskiego Banku Rozwoju w Gandhinagar w stanie Gujarat. Plik PTI Premier Narendra Modi zaproponował rozwój korytarza wzrostu Azja-Afryka (AAGC), przy wsparciu Japonii, przemawiając podczas dorocznego walnego zgromadzenia Afrykańskiego Banku Rozwoju (AfDB) w stolicy stanu Gudżarat, Gandhinagar, w ubiegły wtorek, 23 maja.
Następnego dnia rządy Indii i Japonii przedstawiły dokument wizji projektu, który ma w dużej mierze napędzać wzrost i inwestycje w Afryce poprzez ograniczanie stale rosnącej obecności Chińczyków na kontynencie. Oczekuje się, że bardziej konkretne szczegóły dotyczące tego korytarza pojawią się, gdy premier Modi i jego japoński odpowiednik Shinzo Abe spotkają się jeszcze w tym roku.
Czym jest korytarz wzrostu Azja-Afryka (AAGC)? W jaki sposób Japonia i Indie wniosą wkład do projektu?
AAGC jest próbą stworzenia wolnego i otwartego regionu Indo-Pacyfiku poprzez ponowne odkrycie dawnych szlaków morskich i stworzenie nowych korytarzy morskich, które połączą kontynent afrykański z Indiami i krajami Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Zainteresowane strony projektu mają nadzieję, że korytarze morskie będą tanie i będą miały mniejszy ślad węglowy w porównaniu z korytarzem lądowym. Na przykład w ramach AAGC istnieje plan połączenia portów w Jamnagar (Gujarat) z Dżibuti w Zatoce Eden. Podobnie porty Mombasy i Zanzibaru zostaną połączone z portami w pobliżu Madurai; Kalkuta będzie połączona z portem Sittwe w Birmie. Indie rozwijają porty w ramach programu Sagarmala specjalnie w tym celu. Oprócz rozwijania korytarzy morskich AAGC proponuje również budowę solidnej infrastruktury instytucjonalnej, przemysłowej i transportowej w biegunach wzrostu w krajach Azji i Afryki. Chodzi o to, aby umożliwić gospodarkom Azji i Afryki dalszą integrację i wspólne wyłonienie się jako globalnie konkurencyjny blok gospodarczy.
Wkład Japonii w projekt będzie polegał na najnowocześniejszej technologii i zdolności do budowania wysokiej jakości infrastruktury, podczas gdy Indie wniosą swoją wiedzę na temat pracy w Afryce. Oczekuje się, że sektor prywatny obu krajów odegra dużą rolę, łącząc się w spółki typu joint-venture i konsorcja, podejmując projekty infrastrukturalne, energetyczne lub agrobiznesowe w Afryce.
Skąd pomysł na AAGC?
O propozycji AAGC po raz pierwszy wspomniano we wspólnej deklaracji wydanej przez premierów Modiego i Shinzo Abe w listopadzie 2016 r. Deklaracja zawierała zamiar współpracy i współpracy z innymi krajami na rzecz rozwoju korytarzy i sieci przemysłowych w Azji i Afryce.
Czym jest dokument wizji AAGC? Jakie instytucje stały za jego powstaniem?
30-stronicowa broszura, dokument wizji AAGC, została zaprezentowana przez indyjskich i japońskich urzędników rządowych na dorocznym walnym zgromadzeniu Afrykańskiego Banku Rozwoju (AfDB), które odbyło się w Gandhinagar 24 maja. Jest to tylko szerokie ramy dla stworzenia projektu. W pierwszej fazie korytarz próbuje połączyć Afrykę z Indiami i krajami Azji Południowej, w tym Bangladeszem, Birmą, Kambodżą i Laosem, twierdzą urzędnicy.
Po spotkaniu Modi-Abe w listopadzie 2016 r. prace nad stworzeniem dokumentu wizji dla AAGC powierzono trzem think-tankom: opartemu na New Delhi Systemowi Badawczo-Informacyjnemu dla Krajów Rozwijających się (RIS), powiązanemu z Ministerstwem Spraw Zagranicznych ; ERIA (Instytut Badań Gospodarczych dla ASEAN i Azji Wschodniej) z siedzibą w Dżakarcie oraz japońska organizacja badawcza IDE-JETRO (Instytut Rozwoju Gospodarki-Japońska Organizacja Handlu Zewnętrznego).
Oprócz tria, na szczegółowe konsultacje w Dżakarcie w dniu 21 kwietnia 2017 r. w siedzibie ERIA zaproszono także instytucje badawcze i osoby z Afryki.
Z jakimi innymi krajami konsultowano się w sprawie korytarza wzrostu Azja i Afryka? Czy Chiny brały udział w tym procesie?
Poza Indiami i Japonią przedstawicieli na proces konsultacji wysłały RPA, Mozambik, Indonezja, Singapur i Australia. Anita Prakash, dyrektor generalna ERIA, pytana o Chiny, powiedziała, że jej organizacja reprezentuje region ASEAN i sześć innych krajów, w tym Chiny. Co więcej, dodała, ERIA ma również chińskich naukowców pracujących nad tym projektem.
Czy AAGC jest przeciwieństwem OBOR?
W przeciwieństwie do OBOR, który pociąga za sobą rozwój korytarza lądowego, AAGC będzie zasadniczo korytarzem morskim łączącym Afrykę z Indiami i innymi krajami Azji Południowo-Wschodniej i Oceanii. Jest on przedstawiany jako odrębna inicjatywa zrodzona z procesu konsultacyjnego, która byłaby opłacalna i opłacalna przez banki, w przeciwieństwie do finansowanego przez rząd modelu projektu OBOR (One Belt One Road). Po pierwsze, czynimy ten proces bardziej konsultacyjnym, ponieważ był to jeden z zarzutów, jakie wystąpiły w Indiach podczas prezentacji OBOR. Po drugie, należy uwypuklić centralną rolę ludzi w Afryce, a nie nadmierny nacisk wyłącznie na handel i stosunki gospodarcze. Po trzecie, zdolność Japonii do zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury będzie odgrywać główną rolę w rozwoju tego korytarza, mówi profesor Sachin Chaturvedi, dyrektor generalny IRS.
Dlaczego Afryka jest lukratywna? Jaką obecność Chińczycy mają na całym kontynencie?
W 2015 r. pięć najszybciej rozwijających się gospodarek w Afryce nie było bogatych w surowce, z Etiopią, Wybrzeżem Kości Słoniowej i Rwandą na czele, ze wskaźnikami wzrostu PKB wynoszącymi odpowiednio 10,2 proc., 8,8 proc. i 7,1 proc. Podobnie w 2016 r. kraje takie jak Senegal odnotowały tempo wzrostu na poziomie 7,5 proc., podczas gdy Etiopia (8 proc.), Kenia (6,5 proc.) i Tanzania (7 proc.) odnotowały imponujący wzrost.
Wpływ Chin na afrykańską gospodarkę można zmierzyć z raportu African Economic Outlook z 2017 r., opublikowanego na szczycie AfDB, który pokazał, że kraj ten nadal był głównym konsumentem afrykańskich towarów, odpowiadając za 27 procent całkowitego światowego eksportu Afryki. Chiny są również liderem w inwestycjach typu greenfield w Afryce; w latach 2015-16 kraj zainwestował aż 38,4 miliarda dolarów (24% wszystkich inwestycji greenfield). Dla porównania, Indie w tym samym roku zainwestowały zaledwie 2,2 mld USD (1,3% wszystkich inwestycji typu greenfield) w 64 projekty typu greenfield. Inwestycje w Japonii są obecnie znikome.
Jaka była pierwsza reakcja narodów afrykańskich na dokument wizji AAGC?
Afrykański Bank Rozwoju z zadowoleniem przyjął dokument wizji AAGC. Korytarze handlowe zawsze istniały między Afryką a Azją i kiedy premier Modi wspomniał o tym, my w AFDB z zadowoleniem przyjęliśmy to. To ważne, ponieważ infrastruktura jest kosztowna i nie można mieć infrastruktury wszędzie. Muszą istnieć konkretne strefy, w których trzeba budować infrastrukturę. Już pracujemy nad korytarzami wzrostu w Afryce, powiedział prezes AfDB Akinwumi Adesina.
Jaka jest droga naprzód dla AAGC?
Podjęte zostaną dalsze badania, aby wymienić obecne wymagania i wyzwania partnerstwa gospodarczego, społeczno-kulturalnego i politycznego dotyczące AAGC. Wydobędzie istniejące wyzwania i bariery dla tego projektu. Określi również aspekty współpracy w zakresie zrównoważonego wzrostu i wymiany najlepszych praktyk na rzecz rozwoju. W oparciu o wszystkie te aspekty przyszłe badania AAGC przedstawią zalecenia dla rządów Indii i Japonii oraz rządów w Afryce, Azji Południowej, Azji Południowo-Wschodniej, Azji Wschodniej i Oceanii w sprawie dalszego pogłębiania tego partnerstwa.
Czy AAGC pojawi się w najbliższym czasie w rozmowach indyjsko-japońskich?
Więcej szczegółów na temat tego, jak postępować przy budowie korytarza AAGC, zostanie zaprezentowanych albo podczas spotkania premiera Narendry Modi z Abe na uboczu spotkania G20 w Hamburgu (Niemcy) w lipcu, albo kiedy Indie będą gościć premiera Japonii we wrześniu, mówią urzędnicy.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
