Wyjaśnienie: Od referendum w Bougainville do Kailaasa Nithyanandy, jak powstaje nowy kraj?
W czerwcu 1945 r. prawo do „samostanowienia” zostało włączone do karty ONZ. Oznacza to, że ludność ma prawo decydować, jak i przez kogo chce być rządzona.
Bougainville, wyspa na Pacyfiku, organizuje referendum, aby zdecydować, czy chce pozostać częścią Papui Nowej Gwinei, czy stać się niepodległym krajem. (Źródło mapy: rząd australijski; Departament Spraw Weteranów) Bougainville, wyspa na Pacyfiku, jest przeprowadzić referendum zdecydować, czy chce pozostać częścią Papui Nowej Gwinei, czy stać się niepodległym krajem. Nithyananda, zbiegły bóg Indii, ma podobno założona własnego kraju gdzieś na Pacyfiku. Na całym świecie różne terytoria agitują o niepodległość — Katalonia w Hiszpanii, Kurdystan w Iraku, Tybet w Chinach. Nagle zapotrzebowanie na nowe kraje jest duże.
Wyjaśnienie: W jaki sposób terytorium staje się nowym krajem?
Nie ma prostej zasady. Poza kilkoma ustalonymi wymaganiami, dążenie regionu do narodowości zależy głównie od tego, ile krajów i organizacji międzynarodowych zdoła przekonać do uznania go za kraj. Największą sankcją narodową jest uznanie terytorium przez ONZ za państwo.
Kto może zadeklarować się jako kraj?
Ktokolwiek. Nie ma prawa zabraniającego regionom ogłoszenia niepodległości. W Jharkhand w latach 2017-18, w ramach Ruch Pathalgadi poza wioskami pojawiły się kamienne tablice, deklarujące gram sabha jako jedyny suwerenny autorytet.
Somaliland w Somalii nazywa się krajem od 1991 roku, ale nikt inny go nie rozpoznaje. Kosowo w Serbii ogłosiło niepodległość w 2008 roku i tylko kilka innych krajów ją uznaje.
Jakie kryteria musi spełniać mający nadzieję naród?
Ogólnie rzecz biorąc, cztery, jak postanowiono na Konwencji Montevideo z 1933 roku. Kraj, który ma nadzieję, musi mieć określone terytorium, ludzi, rząd i zdolność do nawiązywania relacji z innymi krajami.
Ludność danego kraju jest definiowana jako istotnie duża populacja podzielająca wiarę w swoją narodowość. Należy również pamiętać o tym, czy większość wyraźnie wyraziła chęć oderwania się od kraju macierzystego i czy prawa społeczności mniejszościowych będą chronione.
Samostanowienie a integralność terytorialna
W czerwcu 1945 r. prawo do samostanowienia zostało włączone do karty ONZ. Oznacza to, że ludność ma prawo decydować, jak i przez kogo chce być rządzona.
Jednak inną z najstarszych, powszechnie akceptowanych zasad międzynarodowych jest zasada wzajemnego poszanowania integralności terytorialnej krajów. To jest sprzeczne. Podczas gdy populacja ma prawo oderwać się od kraju macierzystego, szybkie uznanie ich roszczeń oznaczałoby, że inne narody zgadzają się na wydzielenie jednego kraju.
Prawo do samostanowienia zostało wprowadzone, gdy kilka mocarstw kolonialnych zdominowało większość krajów, a kwestie prawa były stosunkowo łatwiejsze do rozstrzygnięcia.
Dziś sprawa staje się drażliwa i przybiera formę przyznawania większej autonomii określonym regionom w kraju, przedłużających się konfliktów zbrojnych lub obu.
Tak więc, chociaż Tajwan twierdzi, że jest krajem, inne narody poddają się odczuciom Chin. W zeszłym roku Air India zmieniło nazwę Tajwan do Chińskie Tajpej na swojej stronie internetowej, gdy Chiny zgłosiły obawy.
Dlaczego uznanie ONZ ma znaczenie
Uznanie ONZ oznacza, że nowy kraj ma dostęp do Banku Światowego, MFW itp. Uznawana jest jego waluta, co umożliwia mu handel.
Często państwa członkowskie ONZ uznają kraj, ale nie ONZ jako organ. Stawia to kraj w szarej strefie pod względem ochrony przed agresją kraju macierzystego i handlu międzynarodowego.
Ogólnie rzecz biorąc, jak dotąd kraj, który przechylał opinię ONZ na swoją korzyść, był zależny od tego, ile wielkich mocarstw go poparło i jak dużą międzynarodową siłę ma jego macierzysty kraj w tym czasie. Timor Wschodni, wówczas portugalska kolonia, został najechany przez Indonezję w latach 60. XX wieku. Ale mocarstwa zachodnie potrzebowały wtedy Indonezji jako sojusznika przeciwko Rosji, a nieszczęścia Timoru Wschodniego nie wzbudziły większego zainteresowania. W latach 90. układy sił uległy zmianie, a Timor Wschodni zdołał przeprowadzić referendum w 1999 r. i ogłosić niepodległość w 2002 r.
Nie przegap artykułu Wyjaśnione: dlaczego najgłośniejszym przesłaniem ze szczytu NATO jest brak jedności
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
