Wyjaśnienie: znaczenie IAC-1, lotniskowca Made-in-India

IAC-1, jutrzejszy INS Vikrant, po raz pierwszy wypłynął w morze w środę. Miejscowy lotniskowiec jest gwiezdnym osiągnięciem inżynierii obronnej.

INS Vikrant został zaprojektowany przez Dyrekcję Projektowania Marynarki Wojennej Indii (DND) i jest budowany w Cochin Shipyard Limited (CSL), stoczni sektora publicznego podlegającej Ministerstwu Żeglugi. (Zdjęcie ekspresowe)

Indigenous Aircraft Carrier (IAC) 1, który zostanie nazwany INS Vikrant po wejściu do służby w indyjskiej marynarce wojennej za około rok, rozpoczęte próby morskie — jedna z ostatnich faz prób — w środę. Co to za okręt wojenny i dlaczego ten projekt jest ważny dla kraju?

Czym jest IAC-1, ponieważ okręt wojenny ma obecnie kryptonim?

Jest to pierwszy lotniskowiec zaprojektowany i zbudowany w Indiach. Lotniskowiec jest jednym z najpotężniejszych zasobów morskich dla narodu, co zwiększa zdolność marynarki wojennej do podróżowania daleko od swoich wybrzeży w celu przeprowadzania operacji dominacji powietrznej.

Wielu ekspertów uważa, że ​​posiadanie lotniskowca jest niezbędne do uznania marynarki wojennej „błękitnej wody” – takiej, która ma zdolność projekcji siły i potęgi narodu na pełnym morzu. Lotniskowiec generalnie prowadzi jako główny okręt grupy uderzeniowej/bitewnej lotniskowca. Ponieważ lotniskowiec jest cennym, a czasem wrażliwym celem, zazwyczaj eskortują go w grupie niszczyciele, krążowniki rakietowe, fregaty, okręty podwodne i statki zaopatrzeniowe.

Statystyki przewoźnika

IAC-1 został zaprojektowany przez Dyrekcję Projektowania Marynarki Wojennej Indii (DND) i jest budowany w Cochin Shipyard Limited (CSL), stoczni sektora publicznego podlegającej Ministerstwu Żeglugi.

Dlaczego to takie ważne, że jest to okręt wojenny wyprodukowany w Indiach?

Tylko pięć lub sześć krajów ma obecnie możliwość produkcji lotniskowca — Indie dołączają teraz do tego elitarnego klubu. Eksperci i urzędnicy Marynarki Wojennej powiedzieli, że Indie wykazały zdolność i samodzielność do budowy jednego z najbardziej zaawansowanych i złożonych pancerników na świecie.

Wcześniejsze lotniskowce Indii zostały zbudowane przez Brytyjczyków lub Rosjan. INS Vikramaditya, obecnie jedyny lotniskowiec Marynarki Wojennej, który został oddany do służby w 2013 roku, zaczynał jako sowiecko-rosyjski admirał Gorszkow. Dwa wcześniejsze lotniskowce tego kraju, INS Vikrant i INS Viraat, były pierwotnie zbudowanymi przez Brytyjczyków HMS Hercules i HMS Hermes, zanim trafiły do ​​marynarki odpowiednio w 1961 i 1987 roku.

Według Marynarki Wojennej ponad 76 procent materiałów i sprzętu na pokładzie IAC-1 pochodzi z pochodzenia. Obejmuje to 23 000 ton stali, 2500 km kabli elektrycznych, 150 km rur i 2000 zaworów oraz szeroką gamę gotowych produktów, w tym łodzie o sztywnym kadłubie, wyposażenie kuchni, instalacje klimatyzacyjne i chłodnicze oraz przekładnie sterowe.

Według Marynarki Wojennej ponad 76 procent materiałów i sprzętu na pokładzie IAC-1 pochodzi z pochodzenia. (Zdjęcie ekspresowe)

Marynarka wojenna poinformowała, że ​​ponad 50 indyjskich producentów było bezpośrednio zaangażowanych w projekt, a około 2000 Hindusów otrzymywało bezpośrednie zatrudnienie na pokładzie IAC-1 każdego dnia. Ponad 40 000 innych było zatrudnionych pośrednio.

Marynarka wojenna szacuje, że około 80-85 procent kosztów projektu, wynoszących około 23 000 rupii rupii, zostało z powrotem wpłaconych na indyjską gospodarkę.

Dlaczego ten okręt wojenny będzie nosił nazwę INS Vikrant?

INS Vikrant, 19500-tonowy okręt wojenny klasy Majestic, był nazwą ukochanego pierwszego indyjskiego lotniskowca, będącego źródłem ogromnej dumy narodowej przez kilkadziesiąt lat służby, zanim został wycofany ze służby w 1997 roku. Indie nabyły Vikrant od Wielkiej Brytanii w 1961 roku, a przewoźnik odegrał kluczową rolę w wojnie z Pakistanem w 1971 roku, która doprowadziła do narodzin Bangladeszu.

Marynarka powiedziała wcześniej, że po uruchomieniu IAC-1 będzie najpotężniejszym atutem na morzu. (Zdjęcie ekspresowe)

Vikrant został rozmieszczony w Zatoce Bengalskiej, a jego dwie eskadry powietrzne myśliwców Sea Hawk i samolotów obserwacyjnych Alize zostały użyte do ataków na porty, statki handlowe i inne cele oraz do zapobiegania ucieczce sił pakistańskich szlakami morskimi.

W środę Marynarka Wojenna witała dumny i historyczny dzień dla Indii, gdy wskrzeszony Vikrant wypływa na swoje dziewicze próby morskie… w 50. roku kluczowej roli jej wybitnego poprzednika w zwycięstwie w wojnie z 1971 roku.

Jaką broń i wyposażenie będzie miał nowy Vikrant?

Marynarka Wojenna nie ujawniła oficjalnie konkretnych szczegółów broni i samolotów, które będzie przewozić INS Vikrant. Nowy okręt wojenny jest jednak porównywalny z istniejącym indyjskim lotniskowcem INS Vikramaditya, który waży 44 500 ton i może przewozić do 34 samolotów, w tym zarówno myśliwce, jak i śmigłowce.

Marynarka powiedziała wcześniej, że po oddaniu do użytku IAC-1 będzie najsilniejszym środkiem transportu morskiego, który będzie obsługiwał rosyjskie myśliwce MiG-29K i powietrzne śmigłowce wczesnego ostrzegania Kamov-31, które są już w użyciu na Vikramaditya.

Ponieważ lotniskowiec jest cennym, a czasem wrażliwym celem, zazwyczaj eskortują go w grupie niszczyciele, krążowniki rakietowe, fregaty, okręty podwodne i statki zaopatrzeniowe. (Zdjęcie ekspresowe)

Nowy Vikrant będzie również obsługiwać wkrótce wprowadzony do indukcji wielozadaniowy śmigłowiec MH-60R Seahawk produkowany przez amerykańską firmę Lockheed Martin z branży lotniczej i obronnej oraz Advanced Light Helicopter (ALH) zbudowany przez firmę Hindustan Aeronautics Ltd z siedzibą w Bengaluru.

Według Marynarki Wojennej okręt będzie stanowił niezrównany instrument wojskowy ze zdolnością do projekcji siły powietrznej na duże odległości, w tym przechwytywania z powietrza, walki przeciwpowierzchniowej, ofensywnego i defensywnego przeciwlotniczego, powietrznodesantowej walki z okrętami podwodnymi i wczesnego ostrzegania z powietrza.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Teraz, gdy Indie mają takie możliwości, czy zbudują więcej przewoźników?

Od 2015 roku Marynarka Wojenna stara się o zgodę na zbudowanie trzeciego lotniskowca dla tego kraju, który, jeśli zostanie zatwierdzony, stanie się drugim indyjskim lotniskowcem tubylczym (IAC-2). Proponowany lotniskowiec, który ma nosić nazwę INS Vishal, ma być gigantyczną jednostką ważącą 65 000 ton, znacznie większą niż IAC-1 i INS Vikramaditya.

Marynarka Wojenna stara się przekonać rząd o operacyjnej konieczności posiadania trzeciego lotniskowca. Szef Sztabu Marynarki Wojennej admirał Karambir Singh powiedział w zeszłoroczny Dzień Marynarki Wojennej, że marynarka wojenna nie może pozostać siłą na uwięzi. Urzędnicy Marynarki Wojennej argumentowali, że aby projektować siłę, konieczne jest, aby Indie były w stanie zapuszczać się daleko na oceany, co można zrobić najlepiej za pomocą lotniskowca.

Jednak aby rząd był przekonany o potrzebie IAC-2, konieczna jest zmiana nastawienia, podały źródła w marynarce wojennej ta strona internetowa wcześniej. Szef sztabu obrony generał Bipin Rawat, którego zadaniem jest priorytetowe traktowanie pozyskiwania dla sił zbrojnych, wypowiedział się przeciwko inwestowaniu w inny lotniskowiec i zamiast tego zasugerował, że Lakshadweep oraz wyspy Andaman i Nicobar mogą zostać rozwinięte jako niezatapialne aktywa marynarki wojennej.

Tylko pięć lub sześć krajów ma obecnie możliwość produkcji lotniskowca — Indie dołączają teraz do tego elitarnego klubu. (Zdjęcie ekspresowe)

Ale urzędnicy Marynarki Wojennej powiedzieli, że do obrony rozległego regionu Oceanu Indyjskiego potrzebna jest stała siła powietrzna w dzień iw nocy. Argumentowali, że trzeci lotniskowiec zapewni Marynarki Wojennej zdolność reagowania na fale uderzeniowe, która będzie niezbędna w przyszłości.

Argumentuje się również, że teraz, gdy Indie rozwinęły zdolność do budowy takich statków, nie należy tego osłabiać. Nie należy też marnować wiedzy zdobytej przez Marynarkę Wojenną i kraj w ciągu ostatnich 60 lat w dziedzinie lotnictwa morskiego.

Podczas gdy Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych ma 11 lotniskowców, Chiny również agresywnie rozwijają swój program lotniskowców. Obecnie ma dwóch przewoźników, trzeci jest w trakcie tworzenia, a kolejne dwa prawdopodobnie zostaną uruchomione w ciągu dekady.

Urzędnicy marynarki wojennej wskazują, że nawet jeśli Indie dadzą teraz zielone światło dla projektu IAC-2, minie ponad 10 lat, zanim okręt wojenny zostanie oddany do użytku.

20+ lat w tworzeniu

1999:Projekt „P71” dotyczący budowy statku obrony powietrznej (ADS) zatwierdzony

2003:Projekt lotniskowca otrzymuje poparcie rządu

2006:Marynarka Wojenna mówi, że ADS zmieniło się na miejscowy lotniskowiec

2009:brzydki kil

2011:Wypłynął z suchego doku

2013:Uruchomiona

Listopad 2020:Zakończono próby w portach i basenach

Sierpień 2021:Rozpoczynają się próby morskie

Następny:Stoczniowiec będzie kontynuował próby morskie w ciągu najbliższych 6-7 miesięcy; następnie przekazać IAC-1 Marynarce Wojennej do prób

Sierpień 2022:Oczekuje się, że zostanie oddany do użytku. Przeprowadzone zostaną próby samolotów i części składowych.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: