Wyjaśnienie: Trzy przypadki dżumy dymieniczej w Chinach; co to jest?

Dżuma zabiła dziesiątki milionów ludzi na całym świecie w trzech głównych pandemach, a około jedna trzecia populacji Europy została zniszczona w 1300 roku przez dżumę dymieniczą, znaną jako czarna śmierć.

Członek zespołu ds. zapobiegania zarazie w lokalnym ośrodku kontroli i zapobiegania chorobom trzyma gryzonie na użytkach zielonych w okręgu Serxu, Tybetańska Prefektura Autonomiczna Garze, prowincja Syczuan, Chiny, 28 sierpnia 2019 r. (Zdjęcie za pośrednictwem Reuters)

Chiny zgłosiły trzeci przypadek dżumy dymieniczej w niedzielę po tym, jak w zeszłym tygodniu ujawniono dwa inne przypadki dżumy, ale choroba ta pozostaje rzadka pomimo jej przerażającej reputacji, a władze twierdzą, że przypadki wydają się nie mieć związku.

Jak dochodzi do infekcji?

Władze poinformowały w zeszłym tygodniu, że dwóch pacjentów z Mongolii Wewnętrznej zostało poddanych kwarantannie w Pekinie cierpiących na dżumę płucną. Komisja ds. Zdrowia poinformowała, że ​​u 55-letniego mężczyzny z tego samego regionu zdiagnozowano później dżumę dymieniczą po zjedzeniu mięsa dzikiego królika.

Oba rodzaje dżumy wywoływane są przez bakterię Yersinia pestis.

Ukąszenia przez zakażone pchły są najczęstszą przyczyną infekcji dżumą dymieniczą, ale wariant płucny – w którym bakteria jest wdychana do płuc – jest bardziej niebezpieczna, ponieważ rozprzestrzenia się poprzez kaszel.

Rzadszym trzecim wariantem choroby jest dżuma posocznicowa, która zakaża krwioobieg.

Jakie są zagrożenia?

Dżuma zabiła dziesiątki milionów ludzi na całym świecie w trzech głównych pandemach, a około jedna trzecia populacji Europy została zniszczona w 1300 roku przez dżumę dymieniczą, znaną jako czarna śmierć.

Uważa się, że bakteria pochodzi z Yunnan w południowo-zachodnich Chinach, gdzie pozostaje endemiczna. Szlaki handlowe opium z Yunnanu spowodowały trzecią globalną epidemię dżumy w 1894 roku, ale od tego czasu staje się ona coraz rzadsza.

W latach 2010-2015 na całym świecie było 3248 przypadków, co doprowadziło do 584 zgonów – według Światowej Organizacji Zdrowia wskaźnik śmiertelności wyniósł 18%.

W latach 2009-2018 Chiny zgłosiły tylko 26 przypadków i 11 zgonów. Dla porównania, w tym samym okresie było 12 082 przypadków wścieklizny, z 96% śmiertelnością.

Chińskie Centrum Kontroli Chorób stwierdziło, że dżuma jest starożytną infekcją bakteryjną, którą można leczyć klinicznie za pomocą różnych skutecznych antybiotyków, jeśli zostanie złapana wcześnie.

Czy zaraza ma związek ze zmianą klimatu?

Rozprzestrzenianie się dżumy w 1300 roku zostało powiązane przez naukowców z niestabilnymi warunkami klimatycznymi, które spowodowały, że choroba ewoluowała i szybciej rozprzestrzeniała się na szczury, pchły i ludzi.

Powodzie przyczyniły się również do szybkiego rozprzestrzeniania się choroby nowymi drogami wodnymi.

Chiny twierdzą, że zmiany klimatyczne spowodowały wzrost populacji gryzoni w całej Mongolii Wewnętrznej. Połączenie obfitszych opadów deszczu i dłuższych letnich susz pozwoliło szczurom dobrze się rozwijać.

Czy nadal istnieje ryzyko?

Chiny są nadal zaniepokojone ryzykiem epidemii, ponieważ dawniej odległe regiony wiejskie podatne na zarazę są zintegrowane z gospodarką narodową.

Centrum Kontroli Chorób twierdzi, że Yunnan i płaskowyż Qinghai-Tybet na dalekim zachodzie są szczególnie narażone.

Przedstawiciele Qinghai powiedzieli na początku tego roku, że ryzyko rozprzestrzenienia się dżumy na regiony o dużej gęstości zaludnienia wzrosło z powodu urbanizacji, nowej infrastruktury i turystyki.

Choroby zakaźne są również delikatną kwestią dla Pekinu po wybuchu zespołu ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej (SARS) w 2003 r., który wielu obwinia o nieujawnianie informacji przez władze na czas.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: