Wyjaśnienie: Co oznacza spienianie pasa startowego i kontrowersje wokół niego
Samolot z pacjentem z Covid-19 wykonał awaryjne lądowanie na brzuchu w Bombaju w czwartek po tym, jak stracił jedno z kół. Funkcjonariusze lotniska rozpylili pianę na pasie startowym, aby zapobiec pożarowi.
Samolot wykonał awaryjne lądowanie na brzuchu na międzynarodowym lotnisku Chhatrapati Shivaji Maharaj w Bombaju w czwartek Lot medyczny, który leciał z Bagdogry w Zachodnim Bengalu do Bombaju z pacjentem z Covid-19 na pokładzie dokonał awaryjnego lądowania na brzuchu na międzynarodowym lotnisku Chhatrapati Shivaji Maharaj w Bombaju w czwartek po tym, jak koło samolotu oderwało się od nadwozia i spadło na ziemię na lotnisku Nagpur podczas startu po zatrzymaniu się na tankowanie.
W czymś zupełnie wyjątkowym w Indiach urzędnicy lotniska w Bombaju rozpylili pianę na pasie startowym, aby zapobiec pożarowi, gdy samolot Beechcraft VT-JIL lądował na brzuchu.
Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej
Co to jest ścieżka piankowa?
Ścieżka piankowa to praktyka bezpieczeństwa lotniczego polegająca na rozprowadzaniu warstwy pianki przeciwpożarowej na pasie startowym lotniska przed lądowaniem awaryjnym. Po lądowaniu awaryjnym płyny wyciekające z samolotu, które jeszcze się nie palą, zaczynają odparowywać, tworząc w ten sposób mieszankę powietrzno-parową, która jest łatwopalna lub nawet silnie wybuchowa. W takich przypadkach profilaktycznie stosuje się pianę gaśniczą, a ciecz przykrywa się piankowym dywanem jako paroizolacją.
Lotniskowe straże pożarne tworzą piankowy dywan w celu zabezpieczenia awaryjnego lądowania w przypadku, gdy podwozie samolotu nie jest wysunięte lub jest niestabilne. Odbywa się to w celu stłumienia iskrzenia i spalania wszelkich metali samolotu w wyniku tarcia o powierzchnię pasa startowego.
Obawy związane ze stosowaniem ścieżek piankowych
Chociaż początkowo sądzono, że ścieżki piankowe zapobiegną pożarom, obecnie odradza się tę praktykę. Federalna Administracja Lotnictwa Stanów Zjednoczonych (FAA) zaleciła ścieżki piankowe do lądowań awaryjnych około 1966 roku, ale wycofała to zalecenie w 1987 roku, chociaż nie zabraniała jego stosowania.
W 2002 r. w okólniku zakazano stosowania wstępnego spieniania, z wyjątkiem pewnych okoliczności. Wyjaśniając kwestie operacyjne związane ze stosowaniem torów pianowych, FAA stwierdziła, że wiarygodność informacji na temat stosowanych technik lądowania w odniesieniu do warunków wiatru i widzialności, doświadczenia i umiejętności pilota, dostępnych pomocy wizualnych i radiowych oraz problemów operacyjnych statku powietrznego należy rozważyć wcześniej przy użyciu techniki.
Urzędnicy lotniska w Bombaju rozpylili pianę na pasie startowym, aby zapobiec pożarowi, gdy samolot lądował na brzuchu Ponadto dane dostępne z badań lądowań awaryjnych wykonanych z zastosowaniem piany i bez niej pokazują, że nie osiągnięto znaczącego zmniejszenia ryzyka pożaru lub zakresu uszkodzeń spowodowanych pianą pasów startowych. Ponadto ze wszystkiego, co jest znane na temat właściwości tłumienia ognia przez pianę i testów badań skali, jest jasne, że spieniony pas startowy nie miałby znaczącego wpływu na zagrożenie pożarowe oparów paliwa w atmosferze nad pianą.
Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego również nie zaleca spieniania pasa startowego w swoim podręczniku służb lotniskowych, stwierdzając, że skuteczność spieniania pasa startowego nie jest w pełni poparta rzeczywistymi dowodami z operacyjnych badań incydentów.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
