Wyjaśnienie: Co to jest okaleczanie żeńskich narządów płciowych i dlaczego jest praktykowane?

Chociaż dokładne pochodzenie okaleczania żeńskich narządów płciowych (FGM) pozostaje niejasne, wydaje się, że miało ono miejsce przed chrześcijaństwem i islamem. Niektóre egipskie mumie wykazują cechy okaleczania żeńskich narządów płciowych.

Większość dziewcząt i kobiet, które przeszły okaleczenie żeńskich narządów płciowych, mieszka w Afryce Subsaharyjskiej i krajach arabskich, ale praktykuje się je również w niektórych krajach Azji, Europy Wschodniej i Ameryki Łacińskiej. (Foto-Reuters)

Co roku 6 lutego obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Zerowej Tolerancji dla Okaleczania Żeńskich Narządów Płciowych (FGM). Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na całym świecie ponad 200 milionów dziewczyn żyjący dzisiaj doznali okaleczania żeńskich narządów płciowych w ponad 30 krajach.

Koszty ekonomiczne leczenia powikłań zdrowotnych wynikających z okaleczania żeńskich narządów płciowych wyniosą w 2018 r. około 1,4 miliarda dolarów w 27 krajach, w których wykonuje się zabiegi okaleczania żeńskich narządów płciowych. Jeśli częstość występowania pozostanie taka sama, oczekuje się, że do 2047 r. kwota wzrośnie do 2,3 miliarda dolarów.

W 2018 roku badanie nad FGM w Indiach wykazało, że praktyka wynosiła do 75 procent w społeczności muzułmańskiej Bohra. Badanie zostało przeprowadzone przez trzech niezależnych badaczy.

Wyjaśnienie: Co to jest okaleczanie żeńskich narządów płciowych?

FGM to nazwa nadana procedurom, które obejmują zmianę lub uszkodzenie żeńskich narządów płciowych z powodów niemedycznych lub kulturowych i jest uznawana na arenie międzynarodowej jako naruszenie praw człowieka oraz zdrowia i integralności dziewcząt i kobiet.

WHO klasyfikuje cztery typy okaleczania żeńskich narządów płciowych: typ 1 (częściowe lub całkowite usunięcie żołędzi łechtaczki); typ 2 (częściowe lub całkowite usunięcie zewnętrznych i widocznych części łechtaczki oraz wewnętrznych fałdów sromu); typ 3 (infibulacja, czyli zwężenie ujścia pochwy poprzez utworzenie pieczęci zakrywającej), typ 4 (dłubanie, przekłuwanie, nacinanie, skrobanie i przyżeganie okolicy genitaliów).

Większość dziewcząt i kobiet, które przeszły okaleczenie żeńskich narządów płciowych, mieszka w Afryce Subsaharyjskiej i krajach arabskich, ale praktykuje się je również w niektórych krajach Azji, Europy Wschodniej i Ameryki Łacińskiej.

Kraje, w których wykonuje się FGM, to między innymi Burkina Faso, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Sudan, Egipt, Oman, Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA), Irak, Iran, Gruzja, Federacja Rosyjska, Kolumbia i Peru.

Według Funduszu Ludnościowego Narodów Zjednoczonych (UNFPA), chociaż dokładne pochodzenie tej praktyki pozostaje niejasne, wydaje się, że istniała ona przed chrześcijaństwem i islamem. Mówi, że niektóre egipskie mumie wykazują cechy okaleczania żeńskich narządów płciowych.

Co ważne, starożytny grecki historyk Herodot twierdził, że w V wieku pne Fenicjanie, Hetyci i Etiopowie praktykowali obrzezanie. Ponadto obrzędy obrzezania odbywały się również w tropikalnych strefach Afryki, na Filipinach oraz przez niektóre plemiona w górnej Amazonii.

Jeszcze w latach pięćdziesiątych łechtaczka była praktykowana w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych w celu leczenia takich dolegliwości jak histeria, epilepsja, zaburzenia psychiczne, masturbacja, nimfomanię i melancholię. Innymi słowy, praktyka okaleczania żeńskich narządów płciowych była stosowana przez wiele różnych narodów i społeczeństw na przestrzeni wieków i kontynentów.

Ekspresowe wyjaśnienie jest teraz dostępne w Telegramie. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi

Dlaczego praktykuje się okaleczanie żeńskich narządów płciowych?

W zależności od regionu, może być wiele powodów, dla których wykonuje się FGM. UNFPA podzieliła przyczyny na pięć kategorii: przyczyny psychoseksualne (kiedy FGM jest przeprowadzane jako sposób na kontrolowanie kobiecej seksualności, o której czasami mówi się, że jest nienasycona, jeśli nie usuwa się części genitaliów, zwłaszcza łechtaczki); przyczyny socjologiczne lub kulturowe (gdy okaleczanie żeńskich narządów płciowych jest postrzegane jako część inicjacji dziewczynki w kobiecość i nieodłączna część dziedzictwa kulturowego danej społeczności); względy higieniczne i estetyczne (to może być powód dla tych społeczności, które uważają zewnętrzne żeńskie narządy płciowe za brzydkie i brudne); powody religijne (UNFPA utrzymuje, że chociaż okaleczanie żeńskich narządów płciowych nie jest popierane przez chrześcijaństwo lub islam, domniemane doktryny religijne mogą być wykorzystane do uzasadnienia praktyki); czynniki społeczno-ekonomiczne (w niektórych społecznościach okaleczanie żeńskich narządów płciowych jest warunkiem wstępnym zawarcia małżeństwa, zwłaszcza w tych społecznościach, w których kobiety są ekonomicznie zależne od mężczyzn).

Inne powody przytaczane przez WHO obejmują próbę zapewnienia dziewictwa przedmałżeńskiego kobietom, ponieważ uważa się, że okaleczanie żeńskich narządów płciowych zmniejsza libido, a zatem uważa się, że pomaga jej oprzeć się pozamałżeńskim aktom seksualnym. FGM może być również kojarzony z kulturowymi ideałami kobiecości i skromności.

Okaleczanie żeńskich narządów płciowych w Indiach

Według wspomnianego badania, powody okaleczania żeńskich narządów płciowych określanych w Indiach jako Khafd to kontynuacja starej tradycyjnej praktyki, przestrzeganie edyktów religijnych, kontrolowanie seksualności kobiet i przestrzeganie zasad określonych przez duchownych.

Stwierdza również, że kwestia ta po raz pierwszy zyskała na znaczeniu w Indiach z powodu dwóch międzynarodowych spraw sądowych dotyczących okaleczania żeńskich narządów płciowych przeciwko praktykowaniu Bohras w Australii i Stanach Zjednoczonych.

Nie przegap wyjaśnień: co oznacza nowa opłata turystyczna w Bhutanie dla indyjskich podróżników

W 2018 r. ława ówczesnego sędziego indyjskiego Dipaka Misry oraz sędziów AM Khanwilkar i DY Chandrachud skierowała petycję o zakaz FGM wśród dziewcząt Dawoodi Bohra do ławy konstytucyjnej, w której skład wchodzi pięciu sędziów. Ten PIL został złożony przez prawniczkę z Delhi Sunitę Tiwari, która domagała się oświadczenia, że ​​praktyka ta stanowi naruszenie prawa kobiety do życia i godności.

Z drugiej strony społeczność Dawoodi Bohra utrzymywała, że ​​praktyka ta powinna być dozwolona, ​​ponieważ Konstytucja gwarantuje wolność religijną na podstawie art. 25.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: