Wyjaśnienie: Kim był Hari Singh Nalwa, wojownik Sikhów, który wygrał wiele bitew z Afgańczykami?

Hari Singh Nalwa, legendarny dowódca Sikhów, kiedyś poskromił niespokojne siły w Afganistanie i zyskał reputację „najbardziej przerażającego wojownika Sikhów”.

Hari Singh Nalwa jest widziany siedzący w pełnej zbroi i przyjmujący wojskową postawę na tym obrazie Sir Johna Mcqueena. (Źródło: Wikimedia Commons)

Odkąd Stany Zjednoczone ogłosiły swoją decyzję o wycofaniu wojsk z Afganistanu, wiele doniesień ucieka się do starego stereotypu, że kraj ten jest cmentarzyskiem imperiów.

Przez lata Afganistan był notorycznie trudny do rządzenia, a Stany Zjednoczone i dawny ZSRR w 1988 r. zdecydowały się wycofać swoje siły po ustanowieniu kontroli w regionie.

Ale Hari Singh Nalwa, legendarny dowódca Sikhów, kiedyś oswoił niespokojne siły w Afganistanie i zyskał reputację najbardziej przerażającego wojownika Sikhów.

Kim był Hari Singh Nalwa?

Hari Singh Nalwa był jednym z najbardziej godnych zaufania dowódców armii Maharajy Ranjita Singha. Był gubernatorem Kaszmiru, Hazary i Peszawaru.

Nalwa zyskała sławę po pokonaniu Afgańczyków i ustanowieniu kontroli nad różnymi regionami wzdłuż granicy Afganistanu. Uniemożliwił także Afgańczykom wkroczenie do Pendżabu przez przełęcz Khyber, która była głównym szlakiem, którym zagraniczni najeźdźcy wjeżdżali do Indii od 1000 rne do początku XIX wieku.

W afgańskim folklorze matki używały imienia Nalwar, aby straszyć i uspokajać swoje niesforne dzieci. Powszechny refren wśród matek brzmi: „Jeśli nie przestaniesz płakać, pojawi się Haria Ragle (Hari Singh Nalwa)” – powiedział były rektor Uniwersytetu Guru Nanak Dev, dr S P Singh.

Dr Singh powiedział dalej, że to Nalwa przejęła kontrolę nad kilkoma regionami wzdłuż granicy z Afganistanem i przełęczą Khyber, zapobiegając w ten sposób Afgańczykom wtargnięcia na północno-zachodnią granicę.

Kiedy Afgańczycy próbowali wielokrotnie najeżdżać na Pendżab i Delhi, Maharaja Ranjit Singh postanowił podjąć kroki w celu zbudowania bezpiecznego imperium. Utworzył dwa rodzaje armii. W jednym z nich zatrudnił żołnierzy francuskich, niemieckich, włoskich, rosyjskich i greckich, a także sprowadził nowoczesną broń. W przypadku drugiej armii przekazał szarżę Nalwie, która do tego czasu pokonała tysiące Hazarów, plemienia z Afganistanu, z mniej niż trzykrotnie większą siłą, dodał dr Singh.

Aby uczcić jego niezrównaną odwagę, rząd Indii wydał w 2013 roku znaczek z nazwiskiem Nalwa.

Dlaczego Afgańczycy zaczęli bać się Nalwy?

Historyk dr Satish K Kapoor powiedział, że Nalwa stoczyła wiele udanych bitew, po których Afgańczycy utracili swoje terytoria.

Na przykład w 1807 roku, w wieku 16 lat, Nalwa stoczyła bitwę pod Kasur (obecnie w Pakistanie) i pokonała afgańskiego władcę Kutab-ud-din Khana. Następnie w bitwie pod Attock w 1813 roku Nalwa wraz z innymi dowódcami wygrała z Azimem Chanem i jego bratem Dost Mohammad Khan, którzy walczyli w imieniu szacha Mahmuda z Kabulu. Było to pierwsze wielkie zwycięstwo Sikhów nad Pathanami Durrani. W 1818 armia Sikhów pod Nalwą wygrała bitwę pod Peszawarem. Ponadto Nalwa przejęła kontrolę nad Jamrudem w 1837 r., fortem przy wejściu do Afganistanu przez przełęcz Chajber.

Dr Kapoor, który jest także byłym rejestratorem DAV University, a obecnie dyrektorem Hindu Kanya College of Kapurthala, dodał, że Afgańczycy zostali również pokonani w bitwach toczonych w Multan, Hazara, Manekera i Kaszmir.

Te zwycięstwa rozszerzyły imperium Sikhów. Wywołali też ogromny strach przed Nalwą wśród Afgańczyków. Powiedział, że Nalwa od tego czasu pozostał na stacjonowaniu w Peszawarze, aby mieć oko na granicę afgańsko-pendżabską.

Co wydarzyło się w ostatniej bitwie Nalwy?

Bitwa pod Jamrud okazała się ostateczną bitwą o Nalwę.

W tej bitwie Dost Muhammad Khan wraz ze swoimi pięcioma synami uczestniczył w walce z armią Sikhów, która miała tylko około 600 ludzi i ograniczone zapasy. Nalwa, który był w tym czasie w Peszawarze, pomaszerował w kierunku Jamrud, aby uratować armię Sikhów otoczoną przez wojska Dosta Mohammada.

Kiedy armia afgańska dowiedziała się o nagłym przybyciu Nalwy, Afgańczycy byli zaskoczeni i pospiesznie zaczęli opuszczać pole bitwy. Jednak w tym czasie Nalwa została poważnie ranna, a później zmarła.

Ale przed śmiercią powiedział swojej armii, aby nie ujawniała wieści o jego śmierci, dopóki siły z Lahore nie przybędą, aby ich wesprzeć.

Przed tą bitwą Nalwa został zaproszony na wesele wnuka Maharajy Ranjita Singha, Nau Nihala Singha w Lahore. Ale zdecydował się nie jechać, ponieważ obawiał się, że Dost Muhammad Khan wykorzysta jego nieobecność i przypuści atak na Jamrud. Nalwa dowiedziała się, że Khan również został zaproszony na wesele, ale zdecydowała się na nie nie brać.

Jaką różnicę dla Indii zrobiły te zwycięstwa nad Afgańczykami?

Historycy utrzymują, że gdyby Maharaja Ranjit Singh i jego dowódca Nalwa nie przejęli kontroli nad Peszawarem i północno-zachodnią granicą, która jest teraz częścią Pakistanu, to obszary te mogłyby być częścią Afganistanu. To z kolei mogło doprowadzić do większej liczby afgańskich najazdów na Pendżab i Delhi.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Dlaczego nazywał się Nalwa, mimo że urodził się w rodzinie Uppal?

Hari Singh urodził się w 1791 roku w rodzinie Uppal w Gujranwala (obecnie w Pakistanie). Jego ojciec Gurdiał Singh zmarł, gdy miał zaledwie siedem lat w 1798 roku, a wychował go wuj ze strony matki.

Hari Singh otrzymał tytuł „Nalwa” do swojego imienia po tym, jak podobno zabił tygrysa w bardzo młodym wieku. Z tego samego powodu był również nazywany „Bagh Maar” (zabójca tygrysa).

Według folkloru tygrys zaatakował go nagle podczas jednej z jego wypraw myśliwskich, zaskakując go i pozostawiając bez czasu na wyciągnięcie miecza. W ostatniej próbie chwycił tygrysa szczękę, odepchnął zwierzę, a następnie wyciągnął miecz, którym zabił zwierzę.

Maharaja Ranjit Singh, po usłyszeniu tego incydentu, powiedział podobno: Wah Mere Raja Nal Wah!

Zgodnie z narracją w Mahabharata , Nala, król królestwa Kushwah i syn Veeraseny, był dobrze znany ze swojej odwagi.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: