Wyjaśnienie: dlaczego planowana biografia Muttiaha Muralitharana zdenerwowała niektórych Tamilów w Indiach?
Biorąc pod uwagę napięcia etniczne Sri Lanki i wojnę domową LTTE, legendarny krykiecista od dawna musiał stawiać czoła pytaniom o swoją „lojalność” wobec społeczności tamilskiej. Oto historia człowieka w jego kontekście.
Gniew wynikał ze związku Muralitharana z Mahindą Rajapaksą, który jest obecnie premierem Sri Lanki, i jego bratem Gotabayą Rajapaksą, który jest prezydentem. Kontrowersja nad legendarnym krykiecistą ze Sri Lanki Muttiah Muralitharan wybuchł 8 października, kiedy aktor Vijay Sethupathi napisał na Twitterze o premierze „800”, biografii o krykieciście.
Sympatycy tamilskich nacjonalistów w świecie filmu i polityki w Tamil Nadu publicznie wyrazili życzenie, aby Sethupathi nie powinien działać w biografii ponieważ uważają, że Muralitharan, część mniejszościowej społeczności Tamilów, był zdrajcą sprawy Tamilów ze Sri Lanki.
Zakwestionowali jego postępowanie podczas wojny domowej na Sri Lance, która spowodowała śmierć setek tysięcy cywilów i zakończyła się klęską Tygrysów Wyzwolenia Tamilskiego Ilamu (LTTE) w 2009 roku.
W następstwie oburzenia Muralitharan wydał oświadczenie, w którym poprosił aktora o wycofanie się z projektu, a Sethupathi udostępnił oświadczenie na swojej stronie na Facebooku.
Gniew wynikał ze związku Muralitharana z Mahindą Rajapaksą, który jest obecnie premierem Sri Lanki, i jego bratem Gotabayą Rajapaksą, który jest prezydentem. W 2009 roku Mahinda Rajapaksa był prezydentem, a Gotabaya ministrem obrony – i obaj zostali oskarżeni o rażące łamanie praw człowieka w końcowej fazie wojny.
W grudniu zeszłego roku Muralitharan pochwalił prezydenta Gotabayę Rajapaksę jako sprawnego administratora i obraził się na polityków Tamil Nadu za ingerowanie w sprawy Tamilów na Sri Lance. Jaki jest krótki harmonogram problemów tamilsko-syngalskich?
W 1956, osiem lat po odzyskaniu niepodległości przez Cejlon, uchwalono ustawę o wyłączności syngaleskiej, dzięki czemu syngaleski stał się językiem rządzenia. Tamil nie został uznany za język urzędowy.
W 1971 r. wprowadzono politykę standaryzacji, która wyznaczyła wyższe kryteria dla studentów tamilskich, którzy mogliby dostać się na uniwersytety. W 1972 Cejlon został przemianowany na Sri Lanka, a buddyzm zajmuje pierwsze miejsce wśród religii.
W 1975 roku 21-letni Vellupillai Prabhakaran zamordował burmistrza Jaffny, a rok później założył Tygrysy Wyzwolenia Tamilskiego Ilamu (LTTE).
W 1958 i 1977 r. miały miejsce dwa zamieszki anty-Tamilskie, ale najbardziej krwawe zamieszki wybuchły w lipcu 1983 r. po zasadzce Tygrysa na konwój wojskowy w Dżafnie. Chociaż liczby nie są jasne, mogło zginąć do 3000 Tamilów. „Czarny Lipiec” pchnął kraj w wojnę domową, która trwała 26 lat i zabiła 100 000 osób lub więcej.
W styczniu 2009 roku armia Sri Lanki zdobyła Kilinochi, stolicę Tygrysów, a w maju rząd ogłosił zwycięstwo nad rebeliantami tego samego dnia, w którym zginął Prabhakaran. W przyszłym roku Rajapaksa wygrał reelekcję w wyborach prezydenckich.
W 2011 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych opublikowała raport oskarżający armię Sri Lanki o zbrodnie wojenne i oszacował, że w ostatnich miesiącach wojny domowej mogło zginąć 40 000 cywilów. Śledź Express wyjaśnione na Telegramie
Co powiedział Muralitharan w odpowiedzi na zarzuty?
Legenda krykieta wydała 19 października oświadczenie, w którym brzmiało: Postawiono mi wiele zarzutów, że popieram ludobójstwo. Na przykład, kiedy w 2019 roku złożyłem oświadczenie, że rok 2009 był najlepszym rokiem w moim życiu, błędnie zrozumiano, że świętuję ludobójstwo Eelam Tamilów. Jako ktoś, kto cały czas spędził życie w strefie konfliktu, koniec wojny w 2009 roku był mile widzianą zmianą. Cieszyłem się, że w ciągu tych dziesięciu lat nie było zgonów po obu stronach.
Nigdy nie popierałem ludobójstwa i nigdy nie będę. Jako społeczność mniejszościowa mieszkająca na Sri Lance z większością syngaleską, Tamilowie walczyli z niską samooceną. Moi rodzice uważali się za obywateli drugiej kategorii i było rzeczą naturalną, że ja też poszłam w ich ślady. Po tym, jak odniosłem sukces w krykieta, chciałem, aby koledzy Tamilowie nabrali pewności siebie i pojawili się w życiu.
Przeczytaj także | Vijay Sethupathi wycofuje się z biografii Muttiah Muralitharan na prośbę krykieta
Co dokładnie powiedział o tym, że rok 2009 był najlepszym rokiem w jego życiu?
Wygłosił to oświadczenie we wrześniu ubiegłego roku na dorocznej konwencji Viyathmaga 2019 dla profesjonalistów. W niemal godzinnej swobodnej pogawędce podzielił się swoimi doświadczeniami życiowymi, stanem społeczeństwa obywatelskiego i oczekiwaniami polityków.
Jestem Tamilem. Żyliśmy w tym kraju w strachu… W 1977 roku mojego ojca zaatakował miecz 12 cali, a blizna na jego plecach wciąż jest widoczna. Każdy krewny, 80%, wyjechał do Indii. Ponieważ był odważny, mój ojciec powiedział: „Jestem Sri Lanką. Zostanę tutaj”. To przekonanie, które nam dał; to wiara i silny umysł, które dzięki temu zyskałem.
Mówię, że obie strony się mylą. W tamtym czasie to, co robił rząd, było złe, LTTE też się myliło. Mieli wybór; w ’87, ’88, podczas porozumień pokojowych i tak dalej. Obie strony się myliły. W końcu pomiędzy nimi byli wszyscy niewinni ludzie — nie tylko Tamilowie, ale wszyscy.
W latach '97-'98 mieszkałem w Kolombo i nigdy nie wybrałem drogi Parlamentu, ponieważ wiedziałem, że za każdym razem bomba może trafić na polityka. Obchodziliśmy wszystko. Więc nawet Kolombo żył w strachu. My jako Tamilowie żyliśmy w strachu.
Najwspanialszy dzień, jaki pomyślałem, to rok 2009. Myślałem, że w tym kraju możemy jechać bez strachu. Niedawno pojawił się kolejny strach. Więc najważniejsze w tych wyborach jest to, kto zapewni ochronę ludziom tego kraju, aby mogli żyć bez strachu? Więc taki lider? Przywódca, który chce służyć, jest tym, czego potrzebuję, powiedział w programie prowadzonym przez organizację, która rzekomo wspierała Gotabayę Rajapaksę.
Partie powinny być reprezentowane przez Sri Lankę, a nie rasę czy religię… Musimy wprowadzić do naszej konstytucji, że nie powinniśmy organizować takich partii. Dzielimy się ze względu na religię i rasę według partii — tak już postanowiono… Nie powinno się organizować imprez tylko tamilskich, tylko muzułmańskich. Nie zachęcam do tego.
W 2004 roku, jako ambasador Światowego Programu Żywnościowego, Muralitharan przeprowadził ankietę w szkołach, klinikach, farmach na terenach należących do LTTE północnej Sri Lanki. Jakie jest podejście Muralitharan do obecnego rządu Sri Lanki?
W grudniu zeszłego roku Muralitharan pochwalił prezydenta Gotabayę Rajapaksę jako sprawnego administratora i obraził się na polityków Tamil Nadu za ingerowanie w sprawy Tamilów na Sri Lance.
Powiedz mi, czy w Twojej rodzinie jest problem, czy sąsiedzi się wtrącają? Politycy Tamil Nadu nie rozumieją problemów Sri Lanki. Powinni pozwolić naszemu rządowi na dalsze zarządzanie…
W rozmowie z Czasy Hindustanu w grudniu powiedział: popieram prezydenta Rajapaksę, ponieważ jest on właściwą osobą do przewodzenia naszym krajem. Przez lata, zanim doszedł do władzy, nie było postępu. Gospodarka spadła, nic się nie poruszało. Prezydent Rajapaksa jest administratorem, byłym sekretarzem obrony i żołnierzem. To mądry człowiek, który przeprowadzi reformy, pójdzie inną drogą, poprawi życie i zrobi to, co należy.
Jaka była krytyka, która przyszła z Tamil Nadu?
Bharathiraja, słynny tamilski reżyser filmowy, sympatyzujący z tamilskimi nacjonalistami, napisał list otwarty do aktora Sethupathy'ego, twierdząc, że Muralitharan był zdrajcą rasy Tamilów.
Muralitharan był głosem jego mistrza (Mahindy) Rajapaksy. Jak zaakceptują go Tamilowie? powiedział starszy przywódca AIADMK i minister ds. rybołówstwa D Jayakumar.
Producenci filmu wyjaśnili, że film nie pokaże Eelam Tamils w złym świetle, ale to nie powstrzymało krytyki ze strony takich jak autor tekstów Vairamuthu i innych.
Sethupathy znalazła wsparcie od aktorki Radhiki Sarathkumar, która nazwała krytyków bezrobotnymi i wskazała, że Muralitharan jest trenerem kręgielni franczyzy Hyderabad w IPL, która jest własnością właścicieli Sun TV, którzy mają powiązania polityczne.
Od redakcji | O bohaterze: Kontrowersje na temat biografii Muralitharana są niesprawiedliwe w stosunku do jednej z wielkich historii sportowych
Do jakiej społeczności tamilskiej należy Muralitharan?
Na Sri Lance są dwa rodzaje Tamilów — różnią się oni od siebie politycznie, społecznie, gospodarczo i do pewnego stopnia, nawet językowo.
Jeden rodzaj (sri Lanki Tamilowie) osiedlili się na północy i wschodzie Sri Lanki, gdzie rozgrywała się bitwa o Tamilski Ilam. Druga grupa mieszka na centralnych wzgórzach Sri Lanki. Są niedawnymi emigrantami do kraju wyspiarskiego i są nazywani „Tamilami z gór”, „Tamilami z górzystego kraju”, „Tamilami pochodzenia indyjskiego” (w języku indyjskim). Ostatnio zaczęli nazywać siebie „Tamilami z Malayaha” (Hill Tamil). Brytyjscy koloniści zabrali ich z trzech lub czterech południowych dzielnic Tamil Nadu do pracy na plantacjach herbaty.
Muralitharan należy do tej drugiej grupy Tamilów ze Wzgórza. Polityczne kierownictwo tej grupy zawsze współpracowało z rządem lub partią u władzy nad poprawą warunków życia i pracy na plantacjach herbaty, gdzie siła robocza pozostaje prawie w całości tamilska. Mają bliskie powiązania rodzinne z Tamil Nadu. Żona Muralitharana należy do znanej rodziny Chennai.
Według spisu z 2012 roku syngalescy stanowią 74,9 procent, „sri Lanki-Tamil” 11,2 procent, „indyjscy-Tamilowie” stanowią 4,2 procent populacji Sri Lanki. Ponadto istnieją „Maurowie ze Sri Lanki” (9,2 procent populacji), którzy w większości wyznają islam. Większość z nich mówi po tamilsku z niewielkimi wpływami syngaleskiego i arabskiego, ale nie byli oni częścią tamilskiego ruchu nacjonalistycznego.
Kiedy rodzina Muralitharana wyemigrowała na Sri Lankę?
Dziadek Muralitharana ze strony ojca, Periyasamy Sinasamy, wyemigrował w 1920 roku, aby pracować na plantacjach herbaty. W końcu wrócił do Tiruchirapalli w Tamil Nadu, ale jego syn Sinasamy Muttiah stał się odnoszącym sukcesy biznesmenem po tym, jak w latach pięćdziesiątych założył fabrykę ciastek w Kandy.
Czy rodzina Muralitharana została zraniona podczas zamieszek anty-Tamilskich?
Tak, w 1977 roku, kiedy miał zaledwie pięć lat, ich fabryka i dom spłonęły, jego ojciec został posiekany w plecy mieczem, ale uratowali ich sąsiedzi syngalescy, powiedział.
Nasza fabryka i nasz dom spłonęły w 1977 roku i przez pewien czas było to bolesne. Zostaliśmy uratowani przez syngaleski. Przyszli i zatrzymali szalonych ludzi, zanim nas zabili. Nigdy o tym nie zapomnieliśmy. Odbudowaliśmy je i ruszyliśmy dalej. To był nasz rodzinny sposób. Jesteśmy biznesmenami, nie politykami. Mój ojciec starał się, aby wszystko było tak proste, jak to możliwe, Murali powiedział The Sydney Morning Herald w 2010 roku.
Czy Muralitharan spotkał kiedyś kadrę LTTE?
W 2004 roku, jako ambasador Światowego Programu Żywnościowego, Muralitharan przeprowadził ankietę w szkołach, klinikach, farmach na terenach należących do LTTE północnej Sri Lanki. Poeta i pisarz Tishani Doshi, który towarzyszył Muralitharanowi podczas tej wizyty, napisał w tym roku w The Hindu o surrealistycznym spotkaniu podczas lunchu z zastępcą szefa politycznego skrzydła LTTE, Sudhamasterem, w kwaterze głównej w dżungli w Killinochi.
Podczas pięciodaniowego posiłku, ze zdjęciami Prabhakarana naturalnej wielkości wiszącymi na korytarzach, krykiecista i bojownik odbyli godzinną dyskusję.
Sudhamaster powiedział Muralitharanowi, że LTTE są bardzo szczęśliwi, że odwiedzasz te obszary. Rozmawiali o żądaniu LTTE w sprawie tymczasowej władzy samorządowej (ISGA), możliwości pokoju bez przemocy i roli organizacji pozarządowych.
Muralitharan zadaje wiele poważnych pytań dotyczących winy za wojnę domową i otrzymuje szczegółowe odpowiedzi, poinformował Doshi.
Muralitharan zapytał Sudhamastera: Czy interesuje Cię „prawdziwy” pokój, czy tylko o tym mówisz?
W 2002 roku, w okresie zawieszenia broni między rządem a LTTE, Muralitharan był częścią drużyny Janashakthi, która 1 września rozegrała towarzyski mecz przeciwko stowarzyszeniu okręgu Dżafna. Został napadnięty przez wielbiące go tłumy i pojawiły się zdjęcia Tamilów całujących go na boisku.
Czy Muralitharan był zgodny ze swoją filozofią przebaczenia przeszłości i przejścia?
Tak, w 2004 roku w wywiadzie dla brytyjskiego Channel 4 Muralitharan opisał swoją filozofię na ten temat. Dlaczego kopiemy przeszłość i robimy sobie więcej wrogów? Jestem Tamilem, zostałem dotknięty zamieszkami w 1977 roku, nie myślę o tym. Zapominasz, wybaczasz i idziesz dalej.
Czy ten wywiad nie przysporzył mu też więcej problemów w społeczności tamilskiej?
Tak. Powiedział, że ówczesny premier Anglii David Cameron został wprowadzony w błąd przez kobiety, które demonstrowały podczas oficjalnej wizyty Camerona w tym czasie.
Kiedy dziennikarz mówił o spotkaniu matek Tamilów, które opowiadały mu o swoich zaginionych dzieciach, Muralitharan powiedział: Ponieważ przyszło 20-30 matek i płakały nad tobą, czy to prawda? Ponieważ ci ludzie również mogą wprowadzać w błąd. Trudno znaleźć prawdę… Wojna to walka dwustronna. Nie znamy odpowiedzi.
Muralitharan powiedział później, że Channel 4 skrócił jednogodzinny czat do zaledwie kilku minut i wyrwał jego cytaty z kontekstu, ale szkody zostały wyrządzone. Do tej pory ten filmik z wywiadu na YouTube znajduje się w sekcjach komentarzy z Tamilów.
Ale filozofia przebaczenia i zapomnienia jest czymś, do czego Muralitharan się przywiązuje. W 2017 roku, kiedy sędzia Darrell Hair, człowiek, który nie zabił go, co groziło wykolejeniem się z jego kariery, został przyłapany na kradzieży pieniędzy w sklepie monopolowym z powodu problemów z hazardem, światowe media próbowały uzyskać jego reakcję.
Powiedział tylko, że to, co się stało ze mną i Darrell Hair to przeszłość. Cokolwiek się teraz wydarzyło — to jego własne życie.
Czy pomógł regionowi Tamil i jego mieszkańcom?
Tak, za pośrednictwem organizacji pozarządowej Foundation of Goodness, założonej przez swojego menedżera, Muralitharan pomógł zbudować 1024 domy w 24 wioskach (do 2008 r.) w północnych regionach kraju dotkniętego tsunami.
Zwrócił uwagę świata i zebrał fundusze na rewitalizację dotkniętych obszarów. Kiedy w 2017 roku odebrał nagrodę dla Ikony Roku Sri Lanki, powiedział: Fundacja pomaga blisko 50 000 osób rocznie. To dla mnie największe osiągnięcie, a nie 800 bramek.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
